ανοικτή σχέση

Το μονογαμικό Hangover

Το μονογαμικό Hangover 640 427 positiv

Mel Cassidy*

«Κάποια μέρα θα έρθει ο πρίγκιπας μου Κάποια μέρα θα ξανασυναντηθούμε και θα πάμε στο κάστρο του για να είμαστε ευτυχισμένοι για πάντα, το ξέρω» ~Κάποια μέρα θα έρθει ο πρίγκιπας μου, των Frank Churchill και Lorey Morey, από την ταινία της Walt Disney “Η Χιονάτη”.

Η γοητεία της μοναδικής αληθινής αγάπης. Η υπόσχεση του τέλειου πρίγκιπα (ή πριγκίπισσας). Η μυθολογία της μονογαμίας.

Η μονογαμία έχει πολλές σπουδαίες πτυχές: την αίσθηση της ασφάλειας, της συνέχειας, αυτή τη βαθιά γνώση που αναπτύσσεις με έναν σύντροφο κατά τη διάρκεια χρόνων που χορεύετε μαζί στη ζωή. Ωστόσο, υπάρχει και η σκιώδης πλευρά της. Η μονογαμία έχει τροφοδοτήσει την καταναλωτική κοινωνία του σήμερα και έχει επίσης γίνει συνυπεύθυνη για τον Μύθο του Μοναδικού. Όταν αυτός ο Μύθος της Μονογαμίας αμφισβητείται -είτε μέσω της απιστίας, ενός χωρισμού ή του ανοίγματος μιας σχέσης- μπορεί να ακολουθήσει μια εσωτερική πάλη καθώς προσπαθούμε να συμβιβάσουμε τη νέα πραγματικότητα με τη φαντασίωση που είχαμε. Αυτή η πάλη μπορεί να οδηγήσει σε αισθήματα ντροπής, σε μια εμπειρία συναισθηματικής παγωμάρας. Μπορεί να διακόψει τη ροή της επικοινωνίας μας με τα αγαπημένα μας πρόσωπα, και μπορεί να οδηγήσει σε ασυνείδητα αυτοσαμποταριστικές ενέργειες μέσα στις σχέσεις μας.

Ονομάζω αυτή την πάλη Το Μονογαμικό χανγκόβερ.

Ακόμα και μετά από χρόνια εξερεύνησης των ανοιχτών σχέσεων, παρατεταμένες αντιλήψεις και υποθέσεις μπορεί να εμφανιστούν στους τρόπους με τους οποίους προσεγγίζουμε τις μη μονογαμικές μας σχέσεις. Μερικές φορές πρόκειται για εσωτερικούς διαλόγους, που ποτέ δεν λέγονται δυνατά. Ή, μπορεί να εμφανίζονται στους τρόπους με τους οποίους αρχίζουμε να αλληλεπιδρούμε με τους συντρόφους μας.

Όταν συμβαίνει αυτό, μπορεί να είναι ενοχλητικό. Μπορεί να νιώθουμε σαν μια τριβή που αναδύεται από το εσωτερικό της ύπαρξής μας: η εξωτερική μορφή των πραγμάτων δεν ταιριάζει με τον εσωτερικευμένο κοινωνικό προγραμματισμό, και ως εκ τούτου μπορεί να ενεργούμε από πείσμα, θυμό ή ζήλια. Ή, παραλυμένοι από την ντροπή και την αυτοκριτική, μπορεί ξαφνικά από πολύ παρόντες και πρόθυμοι να γίνουμε απόντες, επιφυλακτικοί, ακόμη και φοβισμένοι. Οι σύντροφοί μας μπορεί να είναι μπερδεμένοι από τις ενέργειές μας και μπορεί να νιώθουν ότι απομακρύνονται από το μονογαμικό hangover που απειλεί να αποσταθεροποιήσει μια σχέση που αγκάλιαζαν.

Με βαθιά ριζωμένα μοτίβα γύρω από τον τρόπο με τον οποίο σχετιζόμαστε με τις σχέσεις, ποιες είναι οι μυθολογίες και οι πεποιθήσεις που μπορούν να οδηγήσουν σε ένα Μονογαμικό Hangover

Πεποίθηση για τον «μοναδικό»

«Αν δεν είμαι εγώ ο “μοναδικός” τους, μπορεί να είναι κάποιος άλλος».

«Η σύνδεσή τους με τον άλλο σύντροφό τους είναι τόσο ισχυρή, που πρέπει να είναι αδελφές ψυχές».

Το δικέφαλο τέρας

«Πρέπει να κάνουμε τα πάντα μαζί».

«Αν κάνουμε πράγματα διαφορετικά ή διαφωνούμε σε κάποια πράγματα, δεν μπορούμε να είμαστε μαζί».

«Αν εγώ θέλω αυτό το πράγμα, ο σύντροφός μου θα θέλει επίσης αυτό το πράγμα, φυσικά».

«Αν ο σύντροφός μου θέλει αυτό το πράγμα, καλύτερα να θέλω κι εγώ αυτό το πράγμα».

Ανασφάλεια με το να είστε μόνος/η

«Δεν μπορώ να επιβιώσω χωρίς εσένα».

«Έχω να σε δω/μιλήσω μαζί σου μερικές μέρες, κάτι πρέπει να συμβαίνει στη σχέση μας».

Η κυλιόμενη σκάλα της σχέσης

«Ο συναισθηματικός μας δεσμός είναι τόσο ισχυρός, τώρα είμαστε μαζί σε μια κυλιόμενη σκάλα σχέσης!»

Η συναισθηματική εργασία ως δείκτης της υγείας της σχέσης

«Ο σύντροφός μου θα κάνει Συναισθηματική Εργασία για μένα αν με αγαπάει/ Πρέπει να κάνω Συναισθηματική Εργασία για τον σύντροφό μου για να δείξω την αγάπη μου».

Προσωπική αξία συνδεδεμένη με τη σχέση

«Το ποιος είμαι εγώ ως άτομο θα αντικατοπτρίζεται από τον τρόπο που συμπεριφέρεται ο σύντροφός μου».

Μονιμότητα

«Ό,τι είναι αληθινό τώρα πρέπει να είναι πάντα αληθινό, αλλιώς όλα έχουν τελειώσει».

Προσδοκία τηλεπάθειας

«Δεν χρειάζεται να εκφράζω τι θέλω, ο σύντροφός μου θα πρέπει να ξέρει τι θέλω».

«Αν πρέπει να ζητήσω κάτι που ο σύντροφός μου δεν κάνει ήδη για μένα, τότε είμαι εγωιστής και παράλογος».

Το σεξ ως πρωτεύον

«Μια υγιής σχέση βασίζεται στο πολύ σεξ».

«Αν δεν κάνουμε σεξ τότε κάτι δεν πάει καλά, ή η σχέση δεν αξίζει ή δεν λειτουργεί».

Ιδιοκτησία/εξάρτηση

«Ο σύντροφός μου πρέπει να κάνει πράγματα για μένα, αυτό είναι μέρος της συντροφικής σχέσης»

«Χρειάζομαι τον σύντροφό μου για να επιβιώσω, χωρίς αυτόν νιώθω ότι είμαι ένα τίποτα».

Τελειότητα

«Αν παραδεχτώ ένα λάθος, ο σύντροφός μου θα σταματήσει να με αγαπάει».

Ανάρρωση από τη μονογαμική μυθολογία του έρωτα

Όταν έχουμε συνηθίσει τόσο πολύ να έχουμε συνέχεια κάποιον άλλον γύρω μας, περνάμε από μια διαδικασία απόσυρσης πριν αρχίσουμε να βρίσκουμε άνεση σε αυτό.

Η προσδοκία ότι μια συναισθηματικά δεμένη σχέση πρέπει να σημαίνει ότι παίρνουμε την κυλιόμενη σκάλα σχέσεων – και, στην πολυσυντροφικότητα, η υπόθεση ότι είμαστε σε μια κυλιόμενη σκάλα σχέσεων με όλα τα πολυσυντρόφια- μπορεί να μας σαμποτάρει από το να βιώσουμε αυτό που είναι αυθεντικό και αληθινό για κάθε ξεχωριστή σχέση που βιώνουμε. Μετά την αφύπνιση από ένα κομμάτι του μύθου, μπορεί να προσπαθήσουμε να πιαστούμε πιο σφιχτά από τις άλλες πτυχές του μύθου, καθώς το μυαλό μας παλεύει να συμβιβάσει τη νέα νηφάλια ιστορία με τα παλιά δηλητηριασμένα παραδείγματα.

Η ανάρρωση από το μονογαμικό μεθύσι σημαίνει νηφαλιότητα προς μεγαλύτερη αυτοευθύνη και αυτονομία. Περιλαμβάνει την αναγνώριση των προσδοκιών μας γύρω από τη συναισθηματική εργασία (τόσο το τι κάνουμε, όσο και το τι ζητάμε από τους συντρόφους και τους φίλους μας), και το πέρασμα σε μια ριζοσπαστική σχέση με τον εαυτό μας, όπου απελευθερωνόμαστε από το πρότυπο του κοινωνικά εγκεκριμένου ρομαντικού καταναλωτισμού και της συν-εξάρτησης στις σχέσεις.

Αυτή η διαδικασία δεν είναι μια από αυτές που μπορούν να επιτευχθούν από τη μια μέρα στην άλλη. Η ανάρρωση είναι μια πορεία. Ακόμα βρίσκω τον εαυτό μου να πέφτει σε κάποια από τα μοτίβα του δικού μου Μονογαμικού Hangover από καιρού εις καιρόν, και έχω μάθει ότι αυτό είναι εντάξει. Αναγνωρίστε το ως αυτό που είναι, και εξασκηθείτε στην επανεκπαίδευση του εαυτού σας και στην αναπροσαρμογή των προσδοκιών σας από τις σχέσεις.

«Η συμπόνια δεν έχει να κάνει με το να είσαι καλός και να αποφεύγεις τις συγκρούσεις. Σημαίνει να είμαστε μαζί στη σύγκρουση. Συμπόνια είναι όταν βλέπεις τη θλίψη, το θυμό, το φόβο και τον πόνο τους, ενώ παράλληλα λες την αλήθεια σου με προσοχή (και χωρίς να τους επιτίθεσαι ή να τους ντροπιάζεις). Μέρος αυτού είναι να γίνεις μάρτυρας της δυσφορίας και του πόνου τους χωρίς να προσπαθείς να τα διορθώσεις γι’ αυτούς. Η συμπόνια δεν σημαίνει να τους κανακεύεις ή να τους προστατεύεις από τα συναισθήματα. Σημαίνει να κρατάμε χώρο για τα συναισθήματα και να επιτρέπουμε στο άλλο άτομο να είναι αρκετά δυνατό για να κάνει αυτή τη βόλτα μαζί μας». ~Charlie Glickman

Το ιδρυτικό σενάριο του Μύθου της Μονογαμίας είναι αυτό της «κυριαρχίας», ότι το ένα άτομο μπορεί να είναι υποχρεωμένο απέναντι στο άλλο στις σχέσεις ή ότι ο ένας σύντροφος μπορεί να υπαγορεύει τις επιθυμίες του άλλου. Το να βγούμε από αυτό σημαίνει να μετακινηθούμε σε ένα χώρο συμπόνιας – όχι μόνο με τους συντρόφους μας, αλλά και με τον εαυτό μας.

Το να ξεφύγεις από τη λαβή της μυθολογίας σημαίνει πρώτα απ’ όλα να αναγνωρίσεις ότι ένα άτομο δεν μπορεί ποτέ να είναι τα «πάντα» σου και να κατακτήσεις την τέχνη της αυτάρκειας, ενώ ταυτόχρονα να απλώσεις τις κοινωνικές σου ρίζες για να εξερευνήσεις την ποικιλομορφία, ώστε να μην εξαρτάσαι από ένα μόνο άτομο για να καλύψεις όλες τις σωματικές, συναισθηματικές και πνευματικές σου ανάγκες. Το να ερωτεύεσαι τον εαυτό σου μέσα στη μοναξιά, χωρίς τους καθρέφτες των αγαπημένων προσώπων που αντανακλούν τους επαίνους, μας απελευθερώνει από την αίσθηση ότι η δική μας αξία είναι δεμένη μόνο με τις σχέσεις μας. Μόλις αποκτήσουμε μια ισχυρότερη αίσθηση του ποιοι είμαστε, ανεξάρτητα από τις σχέσεις μας, πρέπει να μάθουμε πώς να επικοινωνούμε με σαφήνεια και θάρρος για το τι θέλουμε. Σίγουρα, αυτό μπορεί να πάρει χρόνο- αλλά αξίζει πολύ να αφαιρέσουμε τις εικασίες από τις σχέσεις.

Ακολουθούν μερικές δηλώσεις που θα μπορούσαν να σου φανούν χρήσιμες όταν πιάνεις τον εαυτό σου σε ένα μονογαμικό hangover:

Η αγάπη του συντρόφου μου με κάποιον/α άλλον/η δεν χρειάζεται να μειώνει την αγάπη που μοιράζομαι μαζί του/της.

Δεν χρειάζεται να θέλω τα ίδια πράγματα που θέλει ο/η σύντροφός μου και δεν πειράζει επίσης αν ο/η σύντροφός μου δεν θέλει τα ίδια πράγματα με μένα.

Ο καθένας έχει διαφορετικά στυλ και ρυθμούς επικοινωνίας. Ο/η σύντροφός μου μπορεί να θέλει περισσότερη επικοινωνία από ό,τι εγώ ή λιγότερη. Έχουμε την ικανότητα να διαπραγματευόμαστε και να βρίσκουμε δημιουργικά μια άνετη μέση λύση.

Η κυλιόμενη σκάλα των σχέσεων είναι μόνο ένας τρόπος για να κάνουμε σχέσεις. Δεν χρειάζεται να τον ακολουθήσω εξ ορισμού και μπορώ να μιλήσω με τον/τους σύντροφο/ους μου για να προσαρμόσω τον τρόπο με τον οποίο αναπτύσσουμε τη σύνδεσή μας.

Η αλλαγή είναι η μόνη σταθερά. Δεν μπορούμε να ξέρουμε τι θα φέρει το μέλλον, παρά μόνο τι είναι αληθινό για εμάς αυτή τη στιγμή.

Η σεξουαλική ζωή είναι μόνο ένα μέτρο μιας υγιούς σχέσης. Η συναισθηματική οικειότητα, η ειλικρίνεια, η εμπιστοσύνη και η συμπόνια είναι επίσης καλά μέτρα των υγιών σχέσεων.

Δεν μπορώ να υπαγορεύσω σε κανέναν τι χρειάζεται να κάνει ή πρέπει να κάνει, αλλά μπορώ να ρωτήσω.

Δεν είμαι υποχρεωμένος να κάνω οτιδήποτε για τον/τους σύντροφό μου μόνο και μόνο για να τον/τους ευχαριστήσω. Οι σχέσεις μου θα είναι πιο δυνατές όταν ενεργώ από έναν χώρο αυθεντικής προσφοράς όταν θέλω να κάνω κάτι για τον/τους σύντροφό μου.

Δεν χρειάζεται να είμαι «τέλεια»- η παραδοχή των λαθών και η αποκατάσταση της εμπιστοσύνης είναι ένα πολύτιμο μέρος των σχέσεων και της οικειότητας.

Υπάρχουν κάποιες πολύτιμες και όμορφες πτυχές της παραδοσιακής μονογαμίας. Οι αξίες της εμπιστοσύνης, της ειλικρίνειας, της βαθιάς γνώσης του συντρόφου, της από κοινού οικοδόμησης ασφάλειας, του σχεδιασμού για τα γηρατειά, της συναισθηματικής διαφάνειας, της δέσμευσης να εκτιμά κανείς και να αγαπά τον σύντροφό του μέσα στα δύσκολα: αυτά είναι πράγματα που μπορούν να καλλιεργηθούν σε οποιαδήποτε μορφή ρομαντικής σχέσης. Το να θεραπευτούμε από το μονογαμικό hangover δεν σημαίνει ότι πρέπει να καταργήσουμε εντελώς αυτές τις πτυχές της σχέσης.

Μπορούν να είναι παρούσες, αν επιλέξεις να επενδύσεις αμοιβαία στην εστίαση σε αυτές στις σχέσεις σου (ερωτικές ή άλλες).

Οι πιο υγιείς σχέσεις υπάρχουν σε μια κατάσταση αλληλεξάρτησης και όχι συν-εξάρτησης. Η Μυθολογία της Μονογαμίας μπορεί να χρησιμεύσει ως ένα υποστηρικτικό σενάριο, που όλοι γνωρίζουν και μπορεί να φαίνεται εύκολο να το ακολουθήσουμε, αλλά που τελικά αγνοεί την πραγματικότητα. Χρειάζεται θάρρος για να βγούμε από αυτό και να βρούμε τη νηφαλιότητα- τα πράγματα δεν είναι τόσο γυαλιστερά και ρόδινα όσο μας κάνουν να πιστεύουμε οι ρομαντικές ταινίες.

Έξω από τους περιορισμούς αυτής της μυθολογίας, υπάρχουν οι δυνατότητες για συνειδητή μονογαμία και για υγιείς, χωρίς δράματα, ανοιχτές σχέσεις επίσης. Το πολύτιμο μέρος της αποτοξίνωσης από το μύθο είναι ότι απελευθερωνόμαστε από το κλουβί των προσδοκιών και των υποχρεώσεων και απελευθερωνόμαστε για να βιώσουμε τις σχέσεις από έναν πιο αυθεντικό, περιποιητικό, συμπονετικό χώρο ύπαρξης – σε όποιες δομές σχέσεων και αν βρεθούμε να μας έλκουν.

*Το Mel Cassidy είναι προπονητής σχέσεων και sex-positive nerd που καθοδηγεί κοινωνικά απροσάρμοστους και πολιτισμικούς επαναστάτες σε εμπειρίες χαρούμενων, ενσώματων, αυθεντικών ανοιχτών σχέσεων.

To εκπαιδευτικό πρόγραμμα του «monogamy detox» ξεκινάει ξανά τον Οκτώβριο: https://monogamydetox.com/

Πηγή: https://radicalrelationshipcoaching.ca/monogamy-hangover

Απόδοση στα ελληνικά: https://polyamorygr.wordpress.com/2024/09/30/01-45/

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

Λέσχη συλλογικής ανάγνωσης round 3: Συζητάμε για τη σχεσιακή αναρχία!

Λέσχη συλλογικής ανάγνωσης round 3: Συζητάμε για τη σχεσιακή αναρχία! 1000 1500 positiv

Η λέσχη συλλογικής ανάγνωσης του sexpositive.gr αισίως μπαίνει στον τρίτο της χρόνο!

Ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι  το  φθινόπωρο του 2022 με το βιβλίο που αγαπήθηκε όσο λίγα στις πολυσυντροφικές κοινότητες ανά τον κόσμο: Polysecure: Attachment, Trauma and Consensual Nonmonogamy της ψυχοθεραπεύτριας Jessica Fern.

Συνεχίσαμε πέρυσι με το: “Relationship Anarchy: Occupy Intimacy! ” του Juan Carlos Pérez Cortés και ετοιμαζόμαστε από Οκτώβρη να μπούμε στην τρίτη χρονιά με το πρώτο ελληνόφωνο βιβλίο για την πολυσυντροφικότητα: “Μονογαμική σκέψη, πολυσυντροφική πρόκληση” της Brigitte Vasallo .

Με αφορμή την ανάγνωση του βιβλίου “Relationship Anarchy: Occupy Intimacy! ” σας προσκαλούμε για μια συζήτηση σχετικά με τη σχεσιακή αναρχία. Θα ακολουθήσει συμπόσιο, μια προεικόνιση της αναρχικής κοινωνίας εντός του οποίου κάθε εξουσιαστική δομή διαλύεται μέσα στο κέφι και στην ευφορία! Σας προ(σ)καλούμε να φέρετε μαζί σας κάτι φαγώσιμο να προσφέρετε στον κύκλο μας και να πάρετε ό,τι επιθυμήσετε. Κάθε μορφή τέχνης που θέλετε να μοιραστείτε είναι επίσης ευπρόσδεκτη.

Παρασκευή 20/9, 20:00

Στέκι Π καμπούρογλου 44 και Σαμαρά, Κάτω Πατήσια

Το event στο fb: https://www.facebook.com/events/919350346686164/ 

Η σχεσιακή αναρχία προσπαθεί να είναι μια πραγματική επανάσταση που πυροδοτείται από τις στοργές μας, ριζωμένη όχι μόνο στη μακρά παράδοση του αναρχισμού αλλά και σε συνεισφορές από την πιο πρόσφατη κοινωνιολογία, την ανθρωπολογία, το φεμινισμό, την queer θεωρία και τους μη μονογαμικούς ακτιβισμούς. Σε μια εποχή που οι επαναστατικές προοπτικές δεν φαίνονται στον ορίζοντα, η πρόκληση της αναρχίας των σχέσεων είναι να οικοδομήσουμε μη ιεραρχικά δίκτυα αμοιβαίας φροντίδας, προσπαθώντας να επεκτείνουμε στην οικειότητα τα ιδανικά που θα θέλαμε να εμφυσήσουμε στην κοινωνία, ξεπερνώντας την κανονικότητα, τις κληρονομημένες δομές εξουσίας και τους στερεοτυπικούς μηχανισμούς ελέγχου.
Η πρόταση γεννήθηκε στη Σουηδία το 2005, αναπτύχθηκε για 15 χρόνια και στη συνέχεια αυτός ο τίτλος δημοσιεύτηκε αρχικά στην Ισπανία την άνοιξη του 2020. Έκτοτε, η μία έκδοση μετά την άλλη έχουν εξαντληθεί (το 2023, η πέμπτη ισπανική έκδοση θα κυκλοφορήσει τα βιβλιοπωλεία) και έχουν κυκλοφορήσει μεταφράσεις σε άλλες γλώσσες και εκδοτικά έργα σε άλλες χώρες, δείχνοντας ότι υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει παγκόσμια ανάγκη να γνωρίζουμε και να κατανοούμε εναλλακτικές δομές όσον αφορά τις μεταξύ μας σχέσεις.
Η πιο ενθουσιώδης υποδοχή αυτής της μονογραφίας έγινε σε εκείνες τις κοινότητες που ενδιαφέρονται ήδη για αυτές τις εναλλακτικές στο ηγεμονικό μονογαμικό σύστημα σχέσεις και επίσης σε ομάδες που επικεντρώθηκαν περισσότερο στον ακτιβισμό της καθημερινής ζωής-πολιτικής αντιπατριαρχικής, αναρχικής και αντικαπιταλιστικής κατεύθυνσης. Σε αυτούς τους τομείς, έχουν οργανωθεί ομάδες ανάγνωσης, μαθήματα, σεμινάρια και εργαστήρια ποικίλης εμβέλειας και προσεγγίσεων. Ομοίως, οι προτάσεις που παρουσιάζονται στο βιβλίο έχουν συγκεντρωθεί σε άρθρα στον τύπο, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα, συνεντεύξεις, podcast και άλλες ψηφιακές και έντυπες μορφές. Όλη αυτή η δραστηριότητα συνεχίζεται και αυξάνεται όσο περνάει ο καιρός.
*Ο Juan-Carlos Pérez-Cortés, είναι διδακτορικός ερευνητής στην Τεχνητή Νοημοσύνη με εκτεταμένη επιστημονική παραγωγή στον τομέα αυτό. Είναι τακτικός καθηγητής στο Universitat Politècnica de València, στην Ισπανία, ιδρυτής και διευθυντής της ερευνητικής ομάδας Perception, Recognition, Learning, and Artificial Intelligence. Έχει διατελέσει επιστημονικός διευθυντής του Πανεπιστημιακού Ερευνητικού Ινστιτούτου Επιστήμης Υπολογιστών, όπου η ομάδα του εδρεύει από το 2004.
Εκτός ακαδημαϊκού πεδίου, έχει συμμετάσχει σε εκδηλώσεις και χώρους που σχετίζονται με μη κανονιστικές σχέσεις από το 2010. Ήταν ο συγγραφέας μιας από τις πρώτες μεταφράσεις στα ισπανικά του Μανιφέστου της Σχεσιακής Αναρχίας και συμβάλλει ενεργά στη διάδοσή του σε διαφορετικούς χώρους συζήτησης.
Είναι συνιδρυτής του Association for Affective, Ethical, Non-normative Relationships of València (ARAEN Valencia), το οποίο διοργανώνει, μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων, μία από τις πιο δημοφιλείς συναντήσεις σχεσιακού ακτιβισμού στην Ευρώπη, το OpenCon Valencia.

Sex Positive Book Club: Γιατί (και) το διάβασμα είναι πιο απολαυστικό όταν το μοιράζεσαι!

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

15/7: Διεθνής Μέρα Ορατότητας για τη Μη-Μονογαμία/ Interanational Non-Monogamy Visibility Day

15/7: Διεθνής Μέρα Ορατότητας για τη Μη-Μονογαμία/ Interanational Non-Monogamy Visibility Day 940 788 positiv
————————————————–English bellow——————————————————

Αυτή είναι η πρώτη χρονιά που γιορτάζεται διεθνώς η Ημέρα  Ορατότητας  για τη Μη Μονογαμία.

Ας δημιουργήσουμε μια μεγάλη, χαρούμενη και συμπεριληπτική  εκδήλωση και ας βρεθούμε μαζί στο πάρκο για μια καλοκαιρινή γιορτή αγάπης σε όλες τις άφθονες εκδηλώσεις της.

Φέρε μαζί σου κάποιο ποτό, αναψυκτικό, σνακ, επιτραπέζιο παιχνίδι ή απλά την καλή σου διάθεση!

Ζητάμε την ενεργό συμμετοχή σου– εάν θέλεις να προσφέρεις εθελοντικά στη διοργάνωση της εκδήλωσης, να οργανώσεις μια καλλιτεχνική performance ή ό,τι άλλο, επικοινώνησε με το polyamorygr@yahoo.gr  ή μέσω αυτής της φόρμας.

Σημαντικό:

Οι άνθρωποι  έχουν πολύ διαφορετικά προσωπικά όρια, ζήτα πάντα τη συναίνεση τους και τσέκαρε το επίπεδο άνεσης τους γύρω από την αγκαλιά, το άγγιγμα και τον προσωπικό χώρο.
Εάν κάποιος σε κάνει να νιώθεις άβολα με οποιονδήποτε τρόπο, μίλα με έναν από τους διοργανωτές/τριες

.

Θα μοιραστούμε μια καρφίτσα για την τοποθεσία σε ένα email σε όλα τα άτομα που θα εγγραφούν.

Για περισσότερες πληροφορίες: https://www.dayofvisibility.com/
#NonmonogamyVisibility! 
Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

—————————————————————–English—————————————————-
This is the first year that Non-Monogamy Visibility Day is celebrated internationally.

Let’s make it a big, happy and inclusive event and meet together  for a summer celebration of love in all its abundant manifestations.

Bring a drink, snack, board game or just your good mood!
We ask for your active involvement – if you want to volunteer in organising the event, offer an artistic performance, or help out on the day, please reach out to polyamorygr@yahoo.gr or via the contact form.

Important:

People will have very different personal boundaries
Check-in with  their comfort level around hugging, touch and personal space.
If you feel that anyone is making you feel uncomfortable in any way, please speak to one of the organisers
We will share a pin for the location in an email to all those who register.

#NonmonogamyVisibility!

Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης του sexpositve.gr: Συζητάμε για το “Polysecure”

Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης του sexpositve.gr: Συζητάμε για το “Polysecure” 1766 1768 positiv

Γιώργος Σίσυφος

Μετά από κάλεσμα αυτής εδώ της σελίδας δημιουργήθηκε το Σεπτέμβρη του 2022 μια Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης για ζητήματα που αφορούν τις ανοικτές σχέσεις και την εναλλακτική σεξουαλικότητα ευρύτερα. Ως πρώτο βιβλίο επιλέξαμε να ασχοληθούμε με το “Polysecure: Attachment, Trauma and Consensual Nonmonogamy” της πολυσυντροφικής ψυχοθεραπεύτριας Jessica Fern. Μετά από πολλές Πέμπτες που συναντιόμαστε μέσω ΖΟΟΜ και συζητάμε με αφορμή αυτό το βιβλίο αυτήν την Πέμπτη φτάνουμε στο τέλος του. Η λέσχη ανάγνωσης έγινε αφορμή να γνωριστούμε (με κάποια διαδικτυακά με αρκετά και από κοντά) με υπέροχα άτομα και να δημιουργηθεί ένας κοινός τόπος που μπορούμε να συζητάμε, να μοιραζόμαστε εμπειρίες, απόψεις, ιστορίες και συναισθήματα, ταυτίσεις και διαφωνίες και να χτίζουμε φιλίες και σχέσεις. Ένας κύκλος ολοκληρώνεται και ένας νέος πρόκειται να ανοίξει. Προσωπικά νιώθω ευγνωμοσύνη για τον τρόπο που ,παρά τις δύσκολες στιγμές, λειτούργησε και δέθηκε αυτή η ομάδα.

Με αφορμή λοιπόν την ολοκλήρωση της ανάγνωσης όσα είμαστε Αθήνα συναντιόμαστε την Κυριακή 26 Μαρτίου στις 18:30  για να συζητήσουμε για το βιβλίο και όχι μόνο.

Πώς δημιουργούμε υγιείς, συναινετικά μη μονογαμικές σχέσεις; Τί ρόλο παίζει σε αυτό η σχέση που είχαμε με τους γονείς ή τους κηδεμόνες μας ως βρέφη και πιθανά τραύματα που φέρουμε από αυτή; Πώς επιδρά στα παραπάνω όλο το κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον και το ευρύτερο πολτισμικό πλαίσιο η φυλή, το φύλο και η τάξη στην οποία ανήκουμε;
Πώς μπορούμε να χτίσουμε πιο υγιείς σχέσεις σήμερα μέσα σε συνθήκες που δεν ευνοούν τη συναινετική μη-μονογαμία;
Η τοποθεσία της συνάντησης είναι μυστική και θα ανακοινωθεί λίγες μέρες πριν τη συνάντηση σε όσα άτομα επικοινωνήσουν με μήνυμα στη σελίδα για να κλείσουν τη θέση τους! Δεν αρκεί η εκδήλωση ενδιαφέροντος. Πρέπει να στείλετε μήνυμα στο polyamorygr@yahoo.gr  ή σε κάποια από τις Fb σελίδες ( Polyamorygr | Facebook , Ανοιχτές σχέσεις – Ομάδα πολυσυντροφικού ακτιβισμού | Facebook ) για να διασφαλίσετε τη θέση σας στο event.
Οι θέσεις είναι περιορισμένες
Οι κανόνες της συνάντησης:
– Αποφεύγουμε το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους
– Όταν γίνεται συζήτηση, ακούμε με προσοχή χωρίς να διακόπτουμε το πρόσωπο που μιλάει.
– Δεν μονοπωλούμε τη συζήτηση μιλώντας ασταμάτητα. Είναι αγενές κι ενοχλητικό.
– Δεν κάνουμε κριτική σε προσωπικά θέματα και δεν δίνουμε συμβουλές παρά μόνο αν μας ζητηθούν.
Αν θέλετε να προσκαλέσετε φιλικά σας πρόσωπα, παρακαλούμε να τα ενημερώσετε για τους κανόνες της συνάντησης και να μας ενημερώσετε για τη συμμετοχή τους

 

Μπορείτε να δείτε περισσότερα για το βιβλίο εδώ:  https://www.goodreads.com/en/book/show/52569124-polysecure

Δηλώστε συμμετοχή στη Λέσχη Ανάγνωσης συμπληρώνοντας την παρακάτω φόρμα: https://docs.google.com/forms/d/1tRmHkgSSGRoDvUwILABVukE7tTcLS68jWgH4zRAz6A4

Sex Positive Book Club: Γιατί (και) το διάβασμα είναι πιο απολαυστικό όταν το μοιράζεσαι!

FB Event: https://www.facebook.com/events/1855259064873809/ 

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

Εκδήλωση-συζήτηση: Πολυσυντροφικότητα και πολυφοβία

Εκδήλωση-συζήτηση: Πολυσυντροφικότητα και πολυφοβία 1920 1080 positiv
Οι πολυσυντροφικές και γενικότερα οι συναινετικά μη μονογαμικές σχέσεις κερδίζουν έδαφος τα τελευταία χρόνια σε πολλές χώρες του κόσμου.
Πώς λειτουργούν στην πράξη αυτές οι σχέσεις;
Πώς αντιμετωπίζουν τη ζήλια τα πολυσυντροφικά άτομα;
Ποια δικαιώματα έχουν κερδίσει και ποιες μορφές διακρίσεων αντιμετωπίζουν;
Αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν τα μέλη της Color Youth με μέλη της ομάδας «Ανοιχτές σχέσεις» αυτό το Σάββατο.
Πότε: Το Σάββατο 11/02 και ώρα 18:30
Πού: Στο χώρο της Color Youth, Σαχτούρη 3, Ψυρρή
Η Colour Youth είναι ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο LGBTQI+ νέων της Αθήνας που μάχεται για έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις.
Οι «Ανοιχτές σχέσεις» (https://www.facebook.com/anoixtes.sxeseis/https://polysyntrofikotita.com) είναι η μοναδική συλλογικότητα πολυσυντροφικών στη χώρα μας. Λειτουργεί διαδικτυακά από το 2011, ενώ από το 2014 μέχρι σήμερα οργανώνει συναντήσεις και βιωματικά εργαστήρια. Επίσης, έχει συμμετάσχει στο Athens Pride και στο 1ο Pride Κρήτης, ενώ έχει κάνει και παρουσιάσεις σε ποικίλες εκδηλώσεις της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.
Πληροφορίες προσβασιμότητας:
Κοντινότεροι σταθμοί μετρό και ηλεκτρικού: Θησείο στα 450 μ.
Μοναστηράκι στα 550μ.
Το πεζοδρόμιο έχει ράμπα, ο χώρος είναι προσβάσιμος (είσοδος), η τουαλέτα δεν είναι προσαρμοσμένη.
Διαστάσεις ασανσέρ: είσοδος 81 εκ. εσωτερικό 83 εκ.
Για εξατομικευμένη προσβασιμότητα και άλλες πληροφορίες επικοινωνήστε στο messenger της Colour Youth ή στο info@colouryouth.gr
________________
Polyamorous relationships and generally concensual non-monogamous relationships lately gain popularity in many countries of the world.
How do these relationships work?
How do polyamorous people deal with jealousy?
What rights have been earned and what types of discrimination do these relasionships face?
Those questions and many more will be discussed on Saturday with members of the group “Open relationships”.
When: Saturday 11/02 at 18:30
Where: Sachtouri 3, Psirri
Accessibility information:
Closest metro and train stations: Thisseio at 450 m.
Monastiraki at 550 m.
The pavement outside has a ramp and the space is accessible (entrance). WC not accessible for wheelchair users.
Lift size: 81cm entrance opening, 83cm on the inside.
For custom accessibility and other info contact us on Colour Youth’s messenger or at info@colouryouth.gr
Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

Τι είναι η συναπόλαυση και πώς να την καλλιεργήσουμε!

Τι είναι η συναπόλαυση και πώς να την καλλιεργήσουμε! 640 427 positiv

Photo by Chang Duong on Unsplash

Γιώργος Σίσυφος

Στον τελευταίο πολυσυντροφικό κύκλο μοιράσματος στην Αθήνα συζητήσαμε μεταξύ άλλων και για την έννοια της συναπόλαυσης. Απόφάσισα να γράψω ένα άρθρο σχετικά αφού την τράβηξα δύο φορές σερί από το sex positive tarot deck μου*

Συναπόλαυση (compersion): το να χαίρεσαι με τη χαρά που βιώνει ο/η σύντροφός σου στα πλαίσια μιας άλλης σχέσης. Ο όρος προέρχεται από τη θρυλική πολυσυντροφική κοινότητα Kerrista, μια σεξουαλική αίρεση που άκμασε από το 1971 έως το 1991 στην Αμερική, αναβιώνοντας το πνεύμα των χίππιδων, υπεύθυνη επίσης και για τον όρο πολυαποκλειστικότητα (polyfidelity) που αναφέρεται στην πολυσυντροφική σχέση μεταξύ τριών ή περισσότερων ατόμων που δεν επιτρέπει ερωτικές σχέσεις και σεξουαλικές επαφές με άλλα πρόσωπα.

Παρότι ο όρος συναπόλαυση δημιουργήθηκε και χρησιμοποιείται ευρέως μέσα στα πλαίσια των συναινετικά μη μονογαμικών κοινοτήτων η ίδια η σύλληψη της ιδέας είναι αρκετά παλιά και μπορεί για παράδειγμα να βρεθεί ως ενσυναισθητική χαρά στα πλαίσια του βουδισμού.

Στη σημερινή κοινωνία που που θεωρεί τη ζήλεια στον έρωτα ένδειξη αγάπης και ενδιαφέροντος και μας εκπαιδεύει καθημερινά σε σχέσεις ανταγωνισμού και κτητικότητας, το ίδιο το συναίσθημα της συναπόλαυσης καθεαυτό μοιάζει εξωγήινο γιατί αμφισβητεί τα θεμέλια της μονοκανονικότητας πάνω στα οποία είναι χτισμένο όλο το συλλογικό φαντασιακό των κοινωνιών μας για τις ερωτικές σχέσεις. Παρόλα αυτά η συναπόλαυση είναι κάτι που μπορεί να ωφελήσει όλες μας τις σχέσεις, να τις ενισχύσει με μια αίσθηση βαθιάς φιλίας και συντροφικότητας και βέβαια να βελτιώσει τη σχέση μας με τον ίδιο μας τον εαυτό.

Όπως η ζήλεια μπορεί να προκύψει μέσα από τις αρνητικές σκέψεις που κάνουμε με αφορμή μια πράξη του συντρόφου μας έτσι και η συναπόλαυση μπορεί να βασιστεί σε αντίστοιχες θετικές σκέψεις. Πολλές φορές έχει και αντανάκλαση σε μια αίσθηση ευφορίας στο σώμα μας. Είναι ένα συναίσθημα που μπορούμε να καλλιεργήσουμε χτίζοντας πρώτα από όλα μια ασφαλή σχέση με τον εαυτό μας και φροντίζοντας τον όποτε το έχει ανάγκη και φυσικά χτίζοντας μια ασφαλή, φροντιστική σχέση με τους συντρόφους μας και τους μετασυντρόφους μας( μετασύντροφοs στην πολυσυντροφικότητα αποκαλείται το πρόσωπο με το οποίο έχει ερωτική σχέση ένας σύντροφος ή μια συντρόφισσά μας). Σταδιακά τα οφέλη που προκύπτουν (καλύτερη κοινωνική και σεξουαλική ζωή, απαλλαγή από το άγχος να ικανοποιήσουμε το 100% των αναγκών του συντρόφου μας, βαθύτερη επικοινωνία με τον εαυτό μας και τους άλλους, κλπ.) τροφοδοτούν αυτό το συναίσθημα και το κάνουν να αναβλύζει με περισσότερη ευκολία από μέσα μας. Βεβαίως μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που στέκεται έως και εχθρικά απέναντι σε τέτοιες σχέσεις και συναισθήματα, πολύ βοηθητική είναι και η υποστήριξη που λαμβάνουμε σε νοητικό και συναισθηματικό επίπεδο από το πολυσυντροφικό δίκτυο μέσα στο οποίο ανήκουμε και μπορεί να έχει να κάνει με κύκλους μοιράσματος σαν αυτόν που πυροδότησε το παρόν άρθρο, διαδικτυακές ομάδες, πολυσυντροφικό ακτιβισμό, ενημερωμένους ειδικούς ψυχικής υγείας ,κα.

Η συναπόλαυση συχνά αναφέρεται ως το αντίθετο της ζήλιας, Παρότι αυτό ενέχει αρκετά στοιχεία αλήθειας μπορεί να οδηγήσει σε παρανοήσεις. Το να χαίρεσαι με τη χαρά των συντρόφων σου δεν αποκλείει το να νιώθεις συναισθήματα ζήλειας. Οι άνθρωποι είμαστε αντιφατικά όντα και έχοντας μεγαλώσει σε μια μονοκανονική κοινωνία είναι απόλυτα λογικό συναισθήματα ζήλειας και συναπόλαυσης πολλές φορές να συνυπάρχουν μέσα μας. Το βασικό είναι να τα συνειδητοποιούμε, να τα επεξεργαζόμαστε και να είμαστε ανοικτοί να τα επικοινωνήσουμε. Τα πολυσυντροφικά άτομα και γενικότερα τα άτομα σε ανοικτά μη μονογαμικές σχέσεις ζηλεύουμε επίσης. Απλά θεώρουμε τη ζήλεια ως μια ευκαιρία να δουλέψουμε με τις ανασφάλειες μας και όχι ως κάτι για το οποίο πρέπει να κατηγορήσουμε τους/ις συντρόφους μας.

Εν τέλει η συναπόλαυση ως συναίσθημα θα ανθίζει όσο η παλιά μονοκανονική κοινωνία θα μαραίνεται για αυτό και η προσωπική μας δουλειά πάει χέρι χέρι με τη δουλειά που κάνουμε συλλογικά στο δρόμο για μια κοινωνία αλληλοβοήθειας, μοιράσματος και συν-απόλαυσης.

*Η κάρτα είναι από το deck των sex positive tarot για το οποίο μπορείτε να βρείτε περισσότερα εδώ: https://sexpositivetarot.com/

Το σχέδιο της συγκεκριμένης κάρτας έγινε από το margaritari

όλοι οι ορισμοί των λέξεων είναι από εδώ: https://polysyntrofikotita.com/glossary/

Περισσότερα για τη συναπόλαυση, όπως και μια διδακτορική διατριβή αφιερωμένη σε αυτή, μπορείτε να δείτε εδώ: https://www.whatiscompersion.com/

Σπάζοντας τα δεσμά της μονοκανονικότητας

Σπάζοντας τα δεσμά της μονοκανονικότητας 2560 1707 positiv
Photo by Maxime Horlaville on Unsplash

 

Λίζα Αστερίου*

 

Η κυρίαρχη άποψη είναι πως «σοβαρές σχέσεις» είναι μόνο αυτές που χαρακτηρίζονται από αποκλειστικότητα. Μήπως όμως η μονοκανονικότητα (η νόρμα της καταναγκαστικής μονογαμίας) καταλήγει να κάνει ζημιά στην ψυχική μας υγεία αλλά και στις ίδιες τις σχέσεις; Ο κλινικός ψυχολόγος Σάββας Σαλπιστής αναφέρει τα εξής:

 

Η πραγματικότητα μας αναγκάζει να παραδεχθούμε πως η μονογαμική στάση ζωής και το όνειρο για τον έναν και μοναδικό οδηγεί συχνά σε σωρεία προβλημάτων και διαψευσμένων ονείρων, όπως η κακή έως ανύπαρκτη σεξουαλική ζωή μετά από κάποια χρόνια, η συναισθηματική αδιαφορία ή/και κακοποίηση, η ζήλεια, ο έλεγχος του άλλου κλπ. Από τις επιπτώσεις των αρνητικών πλευρών και τη δυστυχία της μονογαμικής ζωής συντηρούνται πολλοί ψυχαναλυτές και από αυτές προέρχεται ένα μεγάλο μέρος των τεράστιων κερδών της φαρμακευτικής βιομηχανίας από την πώληση των Viagra και άλλων βοηθημάτων αποκατάστασης της στυτικής λειτουργίας «ξεψυχισμένων πουλιών», ακόμα και νεαρών ανδρών, των αγχολυτικών και των αντικαταθλιπτικών σκευασμάτων. Στόχος της κατανάλωσης όλων αυτών των χαπιών και της καταφυγής σε θεραπευτές/ψυχαναλυτές είναι η συντήρηση, η αναστύλωση και η διατήρηση αυτού που η κοινωνία μας υποστηρίζει πως είναι καλό για ΟΛΟΥΣ, η απόλυτη ευτυχία -δηλ. η μονογαμία- αλλά που ταυτόχρονα οι περισσότεροι, δυστυχώς, δεν το αισθάνονται…[1]

 

Γιατί άραγε δεν το αισθάνονται αν αυτή είναι η «ανθρώπινη φύση;». Στο ερώτημα αυτό έρχεται να απαντήσει το βιβλίο Sex at Dawn του Christopher Ryan και της Cacilda Jethá, μια πολύ ενδιαφέρουσα ανθρωπολογική μελέτη.[2] Οι συγγραφείς φέρνουν μια πληθώρα στοιχείων που καταδεικνύουν ότι ο θεσμός της μονογαμίας δεν είναι παρά ένα κοινωνικό κατασκεύασμα. Επιβλήθηκε μέσα στις ταξικές κοινωνίες ώστε να εξυπηρετήσει ένα συγκεκριμένο στόχο: να εξασφαλίσει στους άνδρες «γνήσιους απόγονους» που θα κληρονομούσαν την περιουσία τους. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι κανόνες περί μοιχείας υπήρξαν πάντα πολύ πιο αυστηροί για τις γυναίκες;

 

Αυτή η θεωρία δεν είναι και τόσο καινούρια. Το ίδιο είχε υποστηρίξει και ο Φρίντριχ Ένγκελς ήδη από το 19ο αιώνα στο κλασικό βιβλίο του Η Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής Ιδιοκτησίας και του Κράτους.[3] Είχε βασιστεί, όπως και οι συγγραφείς του Sex at Dawn, σε ανθρωπολογικά στοιχεία: σε έρευνες που δείχνουν ότι στις φυλές των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών δεν υπήρχε ανισότητα των φύλων ούτε καταπίεση της σεξουαλικότητας. Για το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξης της η ανθρωπότητα ζούσε σε τέτοιες κοινωνίες, κάποιες από τις οποίες επιβιώνουν μέχρι σήμερα σε απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη. Οι ιστορικές πηγές μαρτυρούν ότι η ιδιοκτησιακή αντίληψη των σχέσεων αναπτύχθηκε μαζί με τη δημιουργία του πλεονάσματος (πλούτου) και της ατομικής ιδιοκτησίας.

 

Καλλιεργώντας συναινετικά μη μονογαμικές σχέσεις

 

Σήμερα ευτυχώς δεν έχουμε πια ανάγκη από τη σεξουαλική καταπίεση για να γνωρίζουμε «τίνος είναι το παιδί».  Έτσι, όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η καταναγκαστική μονογαμία είναι μια ξεπερασμένη κοινωνική νόρμα που οδηγεί στη δυστυχία – όπως και κάθε μορφή καταναγκασμού, άλλωστε. Γι’ αυτό και αναζητούν άλλες λύσεις, καλλιεργώντας τις ανοιχτές, δηλαδή τις συναινετικά μη μονογαμικές, σχέσεις.

 

Αυτός ο τρόπος ζωής αφορά κάθε φύλο και σεξουαλικό προσανατολισμό και μπορεί να παίρνει ποικίλες μορφές. Στην Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια γνωρίζει διάδοση το swinging, γνωστό και ως «ανταλλαγή συντρόφων». Πρόκειται για συνευρέσεις ανάμεσα σε διαφορετικά ζευγάρια, οι οποίες ενίοτε μπορεί να περιλαμβάνουν και μεμονωμένα άτομα. Υπάρχουν επίσης οι «μονογαμοειδείς» (αγγλ. monogamish) σχέσεις: τα μέλη ενός ζευγαριού συμφωνούν ότι μπορεί να έχουν σεξουαλικές επαφές με τρίτα άτομα, χωρίς όμως να δημιουργούν δεσμούς μαζί τους.

 

Αλλά και οι πολυσυντροφικές σχέσεις εμφανίζονται με ποικίλες μορφές. Κάποιες δίνουν έμφαση στην ανεξαρτησία, όπως η ανεξάρτητη πολυσυντροφικότητα (solo polyamory). Σε άλλες περιπτώσεις, ένα ζευγάρι μπορεί να ακολουθεί το παραδοσιακό σχήμα «γάμος και παιδιά», ενώ παράλληλα τα μέλη του διατηρούν συναινετικά ερωτικές σχέσεις με τρίτα πρόσωπα. Βέβαια, τώρα πια υπάρχουν στο εξωτερικό και χιλιάδες πολυσυντροφικές οικογένειες: τρεις ή περισσότεροι άνθρωποι μοιράζονται το σπίτι και τα οικονομικά τους και, αν έχουν παιδιά, τα ανατρέφουν από κοινού. Κατά καιρούς εμφανίζονται και στη χώρα μας τέτοιες οικογένειες, όμως λόγω της κοινωνικής κατακραυγής παραμένουν «μέσα στην ντουλάπα» ή φεύγουν στο εξωτερικό.

 

Θα αναρωτιέστε ίσως πόσο εύκολο είναι να συμβιώνει κανείς με δύο ή περισσότερα άτομα. Η απάντηση είναι πως καμιά σχέση δεν είναι εύκολη. Ας μην ξεχνάμε ότι παγκοσμίως το 50% των γάμων καταλήγει σε διαζύγιο, ενώ στο υπόλοιπο 50% τα ζευγάρια έρχονται αντιμέτωπα με πολλαπλά προβλήματα. Ας δούμε τι λέει πάνω στο θέμα η Susan Rosenthal, η οποία μελετάει τα θέματα των ανθρώπινων σχέσεων από μια μαρξιστική οπτική:

 

Η οικογένεια της εργατικής τάξης έχει μια και μόνο λειτουργία: την αναπαραγωγή – την καθημερινή αναπαραγωγή της ενέργειας των εργαζομένων και την αναπαραγωγή της επόμενης γενιάς εργαζομένων. Όταν αφαιρεθεί το ρομαντικό επίχρισμα από το γάμο, απομένει κατά βάση ένα συμβόλαιο όπου δύο πρόσωπα συμφωνούν να φροντίζουν το ένα το άλλο και τα παιδιά τους, επειδή η κοινωνία δεν θα το κάνει.

 

Οι αναπαραγωγικές λειτουργίες που παρείχε το χωριό (συναισθηματική, κοινωνική και υλική υποστήριξη) είναι τώρα ευθύνη του/της συζύγου. Η έννοια του «ρομαντικού έρωτα» δημιουργήθηκε για να στηρίξει αυτή τη στροφή. Το πρώτο ρομαντικό μυθιστόρημα εμφανίστηκε το 1740, ενώ η Jane Austen διέδωσε αυτό το λογοτεχνικό είδος στις αρχές του 19ου αιώνα. Σήμερα, η προώθηση του ρομαντικού έρωτα είναι μια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ωστόσο, το υψηλό ποσοστό διαζυγίων και κατάρρευσης των σχέσεων αποδεικνύει ότι είναι σχεδόν αδύνατο για ένα άτομο να καλύπτει όλες τις ανάγκες του άλλου.[4]

 

Ζούμε στον καπιταλισμό, ένα κοινωνικό σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση και την καταπίεση και αποτελεί εμπόδιο στην ικανοποίηση των αναγκών μας. Ταυτόχρονα, το ίδιο σύστημα μας «πουλάει» έναν βολικό μύθο: ότι η ευτυχία είναι μια ατομική υπόθεση που γεννιέται μέσα από τον έρωτα και βρίσκει την ολοκλήρωσή της μέσα στην πυρηνική οικογένεια. Έτσι, στο φαντασιακό μας ο/η σύντροφός μας μεταμορφώνεται σε έναν παντοδύναμο γονιό, ο οποίος θα θέλαμε να μας παρέχει όλη τη στήριξη και τη χαρά που στερηθήκαμε χρόνια ολόκληρα. Αυτή η εξωπραγματική προσδοκία μετατρέπεται συχνά σε ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της σχέσης, καθώς ο αρχικός ενθουσιασμός δίνει τη θέση του στην απογοήτευση και τον θυμό.

 

«Εγώ δεν σε καλύπτω;»

 

Οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν τη μονογαμία και στρέφονται προς την πολυσυντροφικότητα συνειδητοποιούν ότι ένα πρόσωπο δεν μπορεί να τους δίνει όλα όσα έχουν ανάγκη. Αλλά και οι ίδιοι/ες δεν μπορούν να ικανοποιούν όλες τις επιθυμίες του/της συντρόφου τους. Αυτή η συνειδητοποίηση για κάποια άτομα είναι ένα σοκ, το οποίο γκρεμίζει την εξιδανικευμένη εικόνα που είχαν για τον εαυτό τους. Στην προσωπική  μου ζωή, έχω κάνει πολλές συζητήσεις γι’ αυτά τα θέματα με άτομα που θα ήθελαν να συνδεθούν ερωτικά μαζί μου. Το ερώτημα που μου κάνουν είναι «δηλαδή, πιστεύεις ότι εγώ δεν σε καλύπτω;» Η απάντησή μου είναι ότι διαφορετικοί άνθρωποι μας δίνουν διαφορετικά πράγματα, ικανοποιώντας διαφορετικές πλευρές του εαυτού μας. Άλλωστε, αν ένα άτομο μπορούσε να μας τα δίνει όλα, δεν θα χρειαζόμαστε άλλες σχέσεις – οικογενειακές, φιλικές κ.ά.

 

Ας δούμε ένα παράδειγμα: η Μαριάννα και η Γεωργία έχουν μια όμορφη, τρυφερή ερωτική σχέση, όμως η πρώτη λατρεύει το BDSM ενώ η δεύτερη δεν εμπνέεται καθόλου απ’ αυτό. Αν η σχέση τους είναι κλειστή, τι θα συμβεί; Είτε η μία θα πρέπει να στερηθεί κάτι που είναι σημαντικό γι’ αυτήν είτε η άλλη θα πρέπει να πιέσει τον εαυτό της να υποδυθεί έναν ρόλο που δεν της ταιριάζει. Και η μία επιλογή και η άλλη θα δημιουργήσει δυσάρεστα συναισθήματα και μακροχρόνια θα κάνει κακό στη σχέση. Αντίθετα, αν αποφασίσουν να ανοιχτούν σε καινούριες εμπειρίες, τότε η Μαριάννα μπορεί να ικανοποιήσει τις kinky επιθυμίες της με άλλα άτομα – αυτό θα απαλλάξει τη Γεωργία από την πίεση και θα της επιτρέψει να εξερευνήσει τη σεξουαλικότητά της με άλλους ανθρώπους, αν το θέλει.

 

Ας δούμε ένα δεύτερο παράδειγμα: η Αναστασία και ο Σταμάτης ταιριάζουν από πολλές απόψεις και θέλουν να χτίσουν μια σχέση που θα κρατήσει σε βάθος χρόνου. Όμως, η Αναστασία εκτιμάει πολύ την ανεξαρτησία της και θέλει να ζει μόνη στον δικό της χώρο, ενώ ο Σταμάτης νιώθει έντονη την ανάγκη της συμβίωσης. Αν εκείνη επιλέξει να ζήσει μαζί του για να του κάνει το χατίρι, θα χάσει κάτι που είναι σημαντικό για αυτήν. Αν εκείνος συμβιβαστεί και θυσιάσει την ανάγκη της συμβίωσης, θα νιώθει ανικανοποίητος. Μέσα στα πλαίσια της πολυσυντροφικότητας, ο Σταμάτης μπορεί να επιλέξει τη συμβίωση με ένα άλλο πρόσωπο, το οποίο θα αποδέχεται τη σχέση του με την Αναστασία. Κι εκείνη θα μπορεί να διατηρεί την ανεξαρτησία της, καλλιεργώντας παράλληλα ειλικρινείς σχέσεις με άλλα άτομα, εφόσον το επιθυμεί.

 

«Μα οι πολυσυντροφικές σχέσεις είναι δύσκολες!»

 

Ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ότι η πολυσυντροφικότητα είναι εύκολη. Για να διατηρηθεί σε βάθος χρόνου μια ποιοτική σχέση, είτε ανοιχτή είτε κλειστή, χρειάζεται συστηματική προσπάθεια. Είναι απαραίτητο να υπάρχουν στοιχεία όπως η καλή επικοινωνία, η συναισθηματική νοημοσύνη, η διαχείριση συναισθημάτων, η τοποθέτηση ορίων και η δημιουργική επίλυση προβλημάτων. Αυτά συνήθως δεν έρχονται αυθόρμητα – απαιτούν δουλειά, αναζήτηση και αυτογνωσία.

 

Σίγουρα οι πολυσυντροφικές σχέσεις είναι πιο περίπλοκες από τις μονογαμικές γιατί περιλαμβάνουν περισσότερα άτομα. Γι’ αυτό σε διάφορες χώρες έχουν σχηματιστεί συλλογικότητες όπου μπορεί κανείς να ενημερωθεί και να συζητήσει με ανθρώπους που έχουν παρόμοιες εμπειρίες. Οργανώνονται και σχετικές εκδηλώσεις, όπως σεμινάρια και συνέδρια. Έχουν γραφτεί αρκετά βιβλία, ενώ μπορεί κανείς να βρει μια πληθώρα από άρθρα, βίντεο και podcasts. Μια διαδικτυακή έρευνα με τη λέξη polyamory είναι αρκετή για δείξει τον πλούτο και την ποικιλία δραστηριοτήτων που υπάρχει.

 

Αν ενδιαφέρεστε να ζήσετε με πολυσυντροφικό τρόπο, καλά θα κάνετε ν’ αξιοποιήσετε αυτό το τεράστιο υλικό. Ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχουν γραφτεί μέχρι στιγμής σχετικά με τη διαχείριση των ανοιχτών σχέσεων είναι το Polysecure: Attachment, Trauma and Consensual Nonmonogamy της ψυχοθεραπεύτριας Jessica Fern.[5] Μέσα στις σελίδες του θα βρείτε μια ανάλυση της «θεωρίας του δεσμού» (attachment theory) μαζί με στρατηγικές που βοηθούν ένα άτομο να δημιουργήσει ασφαλείς συνδέσεις με τα αγαπημένα του πρόσωπα αλλά και με τον εαυτό του.

 

Αυτό το τελευταίο – η σχέση μας με τον εαυτό μας – είναι κάτι που συχνά ξεχνιέται στις συζητήσεις περί σχέσεων. Είναι πιο εύκολο να ονειρευόμαστε τον «πρίγκιπα» ή την «πριγκίπισσα» που θα μας φέρει την ευτυχία, παρά να κάνουμε τη δουλειά που χρειάζεται για να θεραπεύσουμε τα τραύματά μας – αυτά που δημιουργήθηκαν μέσα σε μια κοινωνία η οποία μας τραυματίζει ξανά και ξανά.

 

Η δουλειά με τον εαυτό μας και τις/τους συντρόφους μας είναι αναγκαία αλλά … δεν είναι επαρκής. Ως πολυσυντροφικά άτομα, χρειάζεται να αμφισβητήσουμε το όραμα της ατομικής ευδαιμονίας, η οποία θα αναδυθεί σαν την Αφροδίτη μέσα από την όαση που θα φτιάξουμε με τις/τους συντρόφους μας. Η σκληρή αλήθεια είναι πως δεν θα βρούμε και πολλή ευτυχία μέσα σε έναν κόσμο ο οποίος δεν ικανοποιεί τις ανάγκες των ανθρώπων. Γι’ αυτό, παράλληλα με τις προσπάθειες να δημιουργήσουμε μια καλή σχέση με τον εαυτό μας και τα κοντινά μας πρόσωπα, χρειάζεται και ο συλλογικός αγώνας για τη δημιουργία μιας άλλης κοινωνίας. Άλλωστε, η ιστορία έχει δείξει ότι τα μαζικά κινήματα μπορούν να προκαλέσουν βαθιές αλλαγές στη νοοτροπία των ανθρώπων και στον τρόπο ζωής τους. Μέσα από ένα τέτοιο κίνημα, αυτό που ξεδιπλώθηκε με ποικίλες μορφές στη δεκαετία του ’60 και του ’70, γεννήθηκε και η έννοια της πολυσυντροφικότητας.

 

*Η Λίζα Αστερίου σπούδασε ψυχολογία και φιλολογία. Δραστηριοποιείται στο αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό, το πολύχρωμο και το γυναικείο κίνημα. Είναι η «μαμά» της ομάδας «Ανοιχτές Σχέσεις», ενώ κατά καιρούς κάνει ομιλίες και βιωματικά εργαστήρια.

Ιστοσελίδα: https://polysyntrofikotita.com/

Facebook: www.facebook.com/anoixtes.sxeseis

Για συμμετοχή στη Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης του sexpositive.gr  κάνε κλικ εδώ

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

[1] Σάββας Σαλπιστής, «Μονογαμία και Πολυγαμία», i-psyxologos, 6-7-13, http://www.i-psyxologos.gr/monogamia-poligamia/.

[2] Christopher Ryan and Cacilda Jethá, Sex at Dawn: The Prehistoric Origins of Modern Sexuality (New York: HarperCollins, 2010).

[3] Φρίντριχ Ένγκελς, Η Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής Ιδιοκτησίας και του Κράτους, μετ. Μαρία Γιαταγάνα (Αθήνα: Θεμέλιο, 1995).

[4] Susan Rosenthal, The Myth of Personal Life Under Capitalism, Susan Rosenthal, 17-2-15, https://susanrosenthal.com/oppression/family-and-gender-oppression/the-myth-of-personal-life-under-capitalism-2/.

[5] Jessica Fern, Polysecure: Attachment, Trauma and Consensual Nonmonogamy (Portland, OR: Thorntree Press, 2020).

Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης από το sexpositve.gr!

Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης από το sexpositve.gr! 1766 1768 positiv

Λέσχη Ανάγνωσης του sexpositive.gr

Τώρα που φθινοπώριασε είναι μια ευκαιρία να γνωριστούμε μεταξύ μας, να συζητήσουμε για όσα μας απασχολούν, να βουτήξουμε σε νέες γνώσεις πάνω στα αγαπημένα μας θέματα και να απολαύσουμε τη χαρά της συλλογικής ανάγνωσης.

Ξεκινάμε αυτό το ταξίδι με το βιβλίο που αγαπήθηκε όσο λίγα στις πολυσυντροφικές κοινότητες ανά τον κόσμο: Polysecure: Attachment, Trauma and Consensual Nonmonogamy

Ένα, ενημερωμένο για τις λειτουργίες του ψυχολογικού τραύματος, βιβλίο για το πώς να δημιουργείς υγιείς, συναινετικά μη μονογαμικές σχέσεις από την πολυσυντροφική ψυχοθεραπεύτρια Jessica Fern. Το Βιβλίο θα δοθεί δωρεάν σε ηλεκτρονική μορφή σε όλα τα άτομα που θα συμμετέχουν.  Επίσης όσα άτομα συμμετέχουν θα αποκτήσουν πρόσβαση σε ιδιωτική ομάδα του facebook με ενημερωμένη βιβλιοθήκη πάνω σε όλα το φάσμα της εναλλακτικής σεξουαλικότητας. Σε κάθε συνάντηση θα συζητάμε όλα μαζί τις σελίδες που διαβάσαμε και θα ορίζουμε τις σελίδες προς ανάγνωση για την επόμενη φορά. Τα σεμινάρια θα γίνονται διαδικτυακά μέσω ΖΟΟΜ και η συμμετοχή γίνεται με ελεύθερη συνεισφορά. Το βιβλίο είναι γραμμένο στα αγγλικά, η συζήτηση θα γίνεται στα ελληνικά.

Μπορείτε να δείτε περισσότερα για το βιβλίο εδώ:  https://www.goodreads.com/en/book/show/52569124-polysecure

Δηλώστε συμμετοχή συμπληρώνοντας την παρακάτω φόρμα: https://docs.google.com/forms/d/1tRmHkgSSGRoDvUwILABVukE7tTcLS68jWgH4zRAz6A4

Για τις μέρες και ώρες της συνάντησης θα λάβετε ενημερωτικό e-mail

Sex Positive Book Club: Γιατί (και) το διάβασμα είναι πιο απολαυστικό όταν το μοιράζεσαι!

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

To Zine της Μαργαρίτας Παραδείση Σπάει τα Στερεότυπα για την Πολυσυντροφικότητα

To Zine της Μαργαρίτας Παραδείση Σπάει τα Στερεότυπα για την Πολυσυντροφικότητα 1440 1440 positiv
Η αγαπημένη μας Μαργαρίτα Παραδείση μιλάει στο Vice  για το νέο της κόμικ και όχι μόνο! Δείτε το άρθρο της Μαργαρίτας για το  sexpositive.gr εδώ
Μια συζήτηση για την polyamorous κοινότητα και τους μύθους γύρω από αυτή. «Πολύς κόσμος πιστεύει ότι μιλάμε μόνο για ένα μπέρδεμα μπουτιών και συντρόφων. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα».

 

Μεγαλώνουμε σε κοινωνίες όπου το ιδανικό του δυαδικού, αποκλειστικού έρωτα κυριαρχεί και παρουσιάζεται ως η αυτονόητη επιλογή. Οι περισσότεροι θεωρούμε ότι δύο είναι οι ερωτικοί δρόμοι που ανοίγονται μπροστά μας: Eίτε θα κάνουμε μονογαμικές σχέσεις, είτε θα περνάμε από τη μία χαλαρή φάση στην άλλη, χωρίς να εμπλεκόμαστε συναισθηματικά.

Υπάρχουν άνθρωποι, όμως, που δεν βλέπουν τον εαυτό τους, ούτε στην πρώτη περίπτωση, ούτε στη δεύτερη. Το πλαίσιο της μονογαμικής σχέσης δεν τους ικανοποιεί, τους φαίνεται ασφυκτικό, δεν καταλαβαίνουν γιατί η αγάπη πρέπει να ταυτίζεται με την αποκλειστικότητα. Από την άλλη, όμως, δεν αναζητούν ούτε την ευκαιριακή σεξουαλική ικανοποίηση, χωρίς συναισθηματική σύνδεση.

«Στους δύο, τρίτος δεν χωρεί», «Η αγάπη θέλει δύο», «Ζήλεια μου, με σένα η καρδιά μου είναι ζωντανή». Παρά το πλήθος των λαϊκών τραγουδιών και γνωμικών που ορκίζονται στον άρρηκτο δεσμό δύο ατόμων και στη ζήλεια ως απόδειξη ερωτικής αγάπης, οι πολυσυντροφικοί άνθρωποι είναι εδώ και διεκδικούν ορατότητα.

Σύμφωνα με τον ιστότοπο polysyntrofikotita.com, «η πολυσυντροφικότητα ή πολυερωτισμός (polyamory) είναι το να διατηρείς σταθερές ερωτικές/συντροφικές σχέσεις με δύο ή περισσότερα πρόσωπα, με τη γνώση και τη συναίνεση όλων των εμπλεκόμενων». Ένας πολυσυντροφικός άνθρωπος μπορεί να διατηρεί ειλικρινείς, παράλληλες σχέσεις ή να είναι μέρος μια τριαδικής, για παράδειγμα, σχέσης. Ο θεμέλιος λίθος των πολυσυντροφικών σχέσεων οποιουδήποτε είδους είναι η ειλικρίνεια και η καλή επικοινωνία – όπως φυσικά θα έπρεπε να συμβαίνει σε κάθε σχέση.

Margarita Paradissi_ photo (2).jpg

H ILLUSTRATOR ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΣΗ.

Η Μαργαρίτα Παραδείση, εικονογράφος με έδρα το Βερολίνο, όταν λέει ότι είναι πολυσυντροφική, συχνά παίρνει την ίδια απάντηση: «Α πα πα, δεν τα μπορώ εγώ αυτά τα μπερδεμένα». Έτσι, αποφάσισε να φτιάξει ένα zine που ξεφεύγει από τις στερεοτυπικές αναπαράστασεις της πολυσυντροφικότητας, με μεγάλες δόσεις χιούμορ.

“It’s not that complicated”, απαντάει χαμογελαστά η 29χρονη Μαργαρίτα, βάζοντάς μας σε σκέψεις και αμφισβητώντας όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα για τις ερωτικές σχέσεις. «Δέκα χαρακτήρες διαφόρων ηλικιών και ιδιοσυγκρασιών, μια πρέζα χιούμορ και τρεις κούπες κουηρίλας –γιατί υπήρχε σε απόθεμα– είναι τα συστατικά του κόμικ».

Η Μαργαρίτα Παραδείση μιλάει στο VICE για το ξεχωριστό zine της, την έρευνα που έκανε για την polyamorous κοινότητα σε Ελλάδα και Γερμανία και τη ζωή της ως καλλιτέχνιδας που αυτοπροσδιορίζεται ως queer και πολυσυντροφική. Ποιος είπε ότι όλοι διεκδικούμε την ευτυχία μας με τον ίδιο τρόπο;

It's not that complicated (04).jpg

ΤΟ ZINE ΤΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΗ “IT’S NOT THAT COMPLICATED”

VICE: Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη για το zine, με θέμα την πολυσυντροφικότητα;
Μαργαρίτα Παραδείση
: Το zine προέκυψε με αφορμή την πτυχιακή μου εργασία στο Communication Design. Ήθελα να ασχοληθώ με την πολυσυντροφικότητα, ένα θέμα που με αφορά προσωπικά, για να μπορώ να δουλεύω μερόνυχτα, χωρίς να χάνω το ενδιαφέρον μου. Επέλεξα το κόμικ ως μέσο, διότι πλέον διαβάζεται από πολλές διαφορετικές ηλικίες, από ανθρώπους με διαφορετικά ενδιαφέροντα. Είναι ένα πολύ προσβάσιμο μέσο και μπορεί να σου δώσει ιδέες πιο δύσκολες με τρόπο άμεσο.

Στην πτυχιακή μου υπήρχε και το ερευνητικό κομμάτι με ερωτηματολόγια προς ομάδες πολυσυντροφικών ατόμων στην Ελλάδα, τη Γερμανία και σε άλλες χώρες. Προσέγγισα ακριβώς 299 πολυσυντροφικά άτομα, μη τυχόν και στρογγυλέψει ο αριθμός (γελάει). Από την Ελλάδα, μίλησα με 83 άτομα και τα παιδιά από την ομάδα «Ανοιχτές Σχέσεις» του πολυσυντροφικού ακτιβισμού στην Αθήνα με βοήθησαν πολύ.

“It’s not that complicated”. Πώς προέκυψε ο τίτλος;
Το κλασικό σχόλιο που ακούει κανείς όταν κάνει coming out ως πολυσυντροφικό άτομο είναι «Α πα πα, δεν τα μπορώ εγώ αυτά τα μπερδεμένα». Αυτό μου είπε και μια φίλη μου σε μια συζήτηση που είχαμε για την πολυσυντροφικότητα. Πολύς κόσμος –λογικό αν δεν ξέρει- έχει στο μυαλό του ότι μιλάμε μόνο για ένα μπέρδεμα μπουτιών, συντρόφων και μη συναινετικών καταστάσεων, πράγμα που απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

It's not that complicated (03).jpg

Πότε έκανες coming out ως πολυσυντροφική;
Πριν από δυόμιση χρόνια. Μέχρι τότε, υπήρχε ως σκέψη αλλά η πραγματική συνειδητοποίηση έγινε εκείνη τη χρονική στιγμή.

Σε μικρότερη ηλικία προσπαθούσες να διατηρήσεις μονογαμικές σχέσεις και ένιωθες να πιέζεσαι;
Προηγουμένως είχα πάντοτε μονογαμικές σχέσεις που οι περισσότερες ήταν και μακροχρόνιες, επειδή είμαι άνθρωπος των σχέσεων. Καταλάβαινα τη συνθήκη του κλειστού σχήματος ως κάτι που έχουμε συμφωνήσει με τον/τη σύντροφο και άρα για αυτό το τηρούμε, αλλά δεν ένιωθα ότι έτσι πρέπει να είναι πάντα. Δηλαδή, στο μυαλό μου δεν ήταν ποτέ η μία και μοναδική οδός.

Από τις μονογαμικές σχέσεις, πώς φτάνεις στο σημείο να πεις ότι τελικά είμαι πολυσυντροφική;
Η πορεία ήταν αρκετά περίεργη και σίγουρα μη γραμμική. Υπήρξαν πολλές διαφορετικές συνειδητοποιήσεις που συναντήθηκαν κάποια στιγμή κι έγιναν ένα. Το έναυσμα ήρθε όταν βρέθηκα να μένω στο εξωτερικό και η τότε σχέση μου βρισκόταν στην Ελλάδα. Διατηρούσαμε τη σχέση εξ αποστάσεως και άρχισα να σκέφτομαι ότι θα με χαροποιούσε πάρα πολύ αν ο άνθρωπός μου ζούσε τη συντροφικότητα και ικανοποιούσε τις ανάγκες και τις επιθυμίες του με κάποιον που θα ήταν εκεί για αυτόν, στην ίδια χώρα.

Margarita Paradissi_ photo (3).jpg

Όταν αυτό το εξέφρασες, ποια ήταν η αντίδραση του συντρόφου σου;
Υπήρξαν πολλές συζητήσεις –από τις πιο όμορφες, αλλά δύσκολες συζητήσεις που έχω κάνει σε σχέσεις- που μας έφεραν πιο κοντά στο να συνειδητοποιήσουμε τι θέλει ο καθένας. Οπότε, ο άνθρωπος μου έδωσε την ευχή του και μου είπε ότι δεν είναι για αυτόν. Η σχέση έληξε με πολύ καλό τρόπο και αυτό μου έδωσε το έναυσμα να ανοιχτώ και να ψάξω ανθρώπους που να έχουν μια μεγαλύτερη εμπειρία, για να μου δώσουν και περισσότερα ερεθίσματα.

Ευτυχώς στη Γερμανία, οι πολυσυντροφικές κοινότητες είναι πολλές και πολύ ενδιαφέρουσες. Υπάρχουν μικρές ομάδες σε τοπικό επίπεδο, σε κάθε γωνιά της χώρας, οι οποίες είναι πολύ inclusive.

Απ’ όταν ξεκίνησες να εξερευνάς αυτόν τον κόσμο έχεις κάνει παράλληλες, ανεξάρτητες μεταξύ τους σχέσεις ή έχεις εμπλακεί, για παράδειγμα, σε μια τριαδική σχέση με άλλα δύο άτομα;
Απ’ όλα. Έχω υπάρξει σε τριαδικές σχέσεις, αλλά δεν έτυχε να ευδοκιμήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή ο καθένας ήταν και από μια διαφορετική χώρα και ήταν δύσκολο. Εγώ συνήθως τις ερωτικές μου σχέσεις τις δομώ με έναν άνθρωπο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαι αρνητική σε άλλους σχηματισμούς. Γενικά, μου αρέσει να χρησιμοποιώ τις ταμπέλες ως μέσο επικοινωνίας για να καταλαβαινόμαστε και όχι για να αποκλείουμε καταστάσεις.

Πώς λειτουργεί μια τριαδική σχέση;
Θέλει πολλή δουλειά και υπομονή. Χρειάζεται πολύ καλή επικοινωνία – όπως και σε κάθε σχέση, βέβαια. Πρέπει τα άτομα να είναι πολύ συνειδητοποιημένα και να έχουν γνώση των ορίων του άλλου, σεβασμό και διάθεση συνδιαλλαγής.

Φαντάζομαι ότι τα πράγματα πρέπει να είναι πολύ ξεκάθαρα από την αρχή.
Στη μία από τις δύο περιπτώσεις, ήταν όντως έτσι. Στην άλλη περίπτωση που δεν ήταν ξεκάθαρα τα πράγματα, συνειδητοποιήσαμε και τα τρία μέλη ότι έπρεπε να γίνει μια σοβαρή συζήτηση μεταξύ μας, για να είμαστε όλοι καλά και αγαπημένοι.

Τι φύλου ήταν τα άτομα στις σχέσεις αυτές;
Στη μία περίπτωση ήταν μία γυναίκα κι ένας άνδρας και στην άλλη περίπτωση ήταν ένα non-binary άτομο και μία γυναίκα. Είμαι pansexual, το οποίο σημαίνει ότι συνάπτω σχέσεις με άτομα διαφορετικών φύλων, αλλά και ανεξαρτήτως φύλου. Έχω υπάρξει σε σχέσεις με non-binary συντρόφους, έχω κάνει ομόφυλες και ετερόφυλες σχέσεις. Γενικά, αυτοπροσδιορίζομαι ως ξεκάθαρα queer.

It's not that complicated (01).jpg

Ας επιστρέψουμε στο zine. Τι χαρακτήρες πρωταγωνιστούν και τι σχέσεις περιγράφονται;
Ο στόχος μου όταν ξεκίνησα αυτό το πρότζεκτ ήταν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ηρώων να είναι queer. Κάτι άλλο πολύ σημαντικό για μένα ήταν να είναι όσο πιο συμπεριληπτικό γίνεται. Με ενδιέφερε πολύ η ορατότητα των ερωτικών σχέσεων της μέσης και της τρίτης ηλικίας, γι’ αυτό και επέλεξα συνειδητά πολύ χαρακτήρες να ανήκουν σε αυτές τις ομάδες.

Γενικά, οι χαρακτήρες μπλέκονται μεταξύ τους με απροσδόκητους τρόπους και το κόμικ παίζει με τον τίτλο του “It’s not that complicated” και με το κατά πόσο είναι ή δεν είναι πολύπλοκες οι πολυσυντροφικές σχέσεις. Τι τις καθιστούν πολύπλοκες; Η ίδια η φύση τους ή το σύστημα μέσα στο οποίο εντάσσονται, το οποίο δεν είναι το πιο φιλόξενο;

Μέσα απ΄το zine, τι θέλεις να πεις;
Θέλω να προβληματίσω ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχει τύχει να προβληματιστούν ως προς τον σχεσιακό τους προσανατολισμό. Μ΄ ενδιαφέρει να εξετάσω κάποια θέματα που τα θεωρούμε δεδομένα, υπό ένα πρίσμα αμφισβήτησης. Σίγουρα, με ενδιαφέρει πάρα πολύ η ορατότητα και η αντιπροσώπευση της queer και της polyamorous κοινότητας στα μέσα.

Ποιος, πιστεύεις, είναι ο συνηθέστερος μύθος που ακολουθεί τους polyamorous ανθρώπους;
Αυτό είναι πολύ εύκολο. Ο κυριότερος μύθος είναι ότι τα πολυσυντροφικά άτομα είναι πάρα πολύ greedy (σ.σ. άπληστα), ότι θέλουν πάρα πολύ σεξ και ότι κάνουν πολύ περισσότερο σεξ από τα μονογαμικά άτομα, πράγμα που δεν ισχύει. Γενικά, είναι μύθος ότι όλα στην πολυσυντροφικότητα κινούνται γύρω από το σεξ. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Οι πολυσυντροφικές σχέσεις, όπως λέει και η ίδια η λέξη, έχουν να κάνουν με τη συντροφικότητα, με τις σχέσεις αυτές καθ’ αυτές. Εννοείται ότι πολλές φορές μπορεί να μην υπάρχει το σεξ, ως κομμάτι μιας ερωτικής σχέσης, αν για παράδειγμα ένα από τα μέλη της σχέσης είναι asexual.

Τι είναι αυτό που όλοι θέλουν να μάθουν για τα πολυσυντροφικά άτομα και σε ρωτάνε συνεχώς;
Η συνηθέστερη ερώτηση είναι «δεν ζηλεύεις;». Υπάρχει κόσμος που θεωρεί ότι η ζήλεια στις πολυσυντροφικές σχέσεις δεν υπάρχει, λες και είμαστε άτομα με μαγικές δυνάμεις και δεν βιώνουμε όλη την γκάμα των ανθρώπινων συναισθημάτων. Άλλος κόσμος θα σκεφτεί το αντίθετο: ότι υπάρχει πολύ έντονη ζήλεια, αλλά την καταπίνουμε. Τίποτα από αυτά στις όμορφες και υγιείς καταστάσεις δεν συμβαίνει.

Η ζήλεια είναι απολύτως φυσιολογικό να υπάρχει. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε μαζί της. Φυσικά, αν ζηλέψω θα το επικοινωνήσω στον/στη σύντροφό μου, γνωρίζοντας ότι είμαι σε ένα ασφαλές πλαίσιο, όπου μετά θα το συζητήσουμε και θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό. Ποιες είναι οι ανασφάλειες και οι φόβοι πάνω στους οποίους πατάει αυτό το συναίσθημα, πώς μπορεί ο/η σύντροφος μου να με βοηθήσει και πώς μπορώ εγώ να βοηθήσω την κατάσταση.

It's not that complicated (06).jpg

Έχεις δεχτεί κάποιου είδους διάκριση ως polyamorous άτομο;
Ναι, σίγουρα, αλλά πολύ λιγότερο σε σχέση με διακρίσεις που έχουν να κάνουν με άλλα κομμάτια ταυτότητας. Το ότι το coming-out μου ως polyamorous έγινε στα μισά της δεκαετίας των 20 και όχι στα 18 με όπλισε με μεγαλύτερη επιμονή και υπομονή.

Πιστεύεις ότι υπάρχει πολυφοβία (οι προκαταλήψεις εις βάρος των πολυσυντροφικών και πολυγαμικών ατόμων);
Σίγουρα. Φαίνεται σε πολλές πτυχές της ζωής και της κουλτούρας μας. Πόσα τραγούδια υπάρχουν που δεν χειρίζονται μια γλώσσα κτητική και τη ζήλεια δεν την θεωρούν δείγμα αγάπης και στην τραγικότερή της μορφή δικαιολογία βίας έναντι του/της συντρόφου; Η κουλτούρα μας είναι αμιγώς μονογαμική και μονοκανονική.

Υπάρχει το ιδανικό της δυαδικής, αποκλειστικής αγάπης, η οποία έχει συγκεκριμένα σημεία-κλειδιά: γνωρίζεστε, συγκατοικείτε, παντρεύεστε, κάνετε παιδιά. Είναι τόσο συγκεκριμένα τα βήματα, που αν θέλει κανείς να κάνει κάτι διαφορετικό –όχι επειδή είναι αντιδραστικός, αλλά επειδή θέλει να είναι αυθεντικός– δεν είναι εύκολο.

Η κλασική ερώτηση τις ελάχιστες φορές τον χρόνο που μπορεί να βρεθώ με την ευρύτερη οικογένεια είναι «Πότε θα παντρευτείς; Παιδιά θα κάνεις;» και λέω «εμένα δεν με αφορά αυτό, είμαι πολύ ευτυχισμένη».

Στο πρώτο ραντεβού, θα το πεις κατευθείαν ότι είσαι polyamorous;
Ναι, ξεκάθαρα, διότι είναι σημαντικό ο άνθρωπος που έχω απέναντί μου να ξέρει περί τίνος πρόκειται και να μπορεί να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με αυτό. Προσωπικά, δεν με αφορά να βγω ραντεβού με μη πολυσυντροφικά άτομα, διότι δεν έχω ενέργεια να δώσω σε μια κατάσταση, όπου ο άλλος αμφιταλαντεύεται και είναι στη φάση που προσπαθεί να βρει τι του ταιριάζει καλύτερα, όπως δεν θα έβγαινα και με έναν straight άνθρωπο, πλέον.

Σε ένα άλλο πλαίσιο, για παράδειγμα σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον, θα το μοιραστείς;
Αυτό είναι μια ιδιαίτερη συνθήκη, όπου η θέση μου είναι πάντα πιο λεπτή. Εκεί, πάντα σφυγμομετρώ την κατάσταση και τις διαθέσεις του απέναντί μου. Θα πω ότι είμαι polyamorous, αν νιώθω ότι είναι safe να εκφραστώ, αλλιώς θα το αποσιωπήσω.

It's not that complicated (08).jpg

Έχοντας ζήσει χρόνια στη Γερμανία, βλέπεις διαφορές στο πώς αντιμετωπίζονται τα polyamorous άτομα, σε σχέση με την Ελλάδα;
Ναι, έχω δει μεγάλες διαφορές. Στην Ελλάδα, ευτυχώς γίνονται κάποια πολύ σωστά βήματα, όμως υπάρχει ακόμα πάρα πολύς δρόμος. Στη Γερμανία, έχω την αίσθηση –εξαρτάται, φυσικά,  και από το μέρος, άλλο το Βερολίνο, άλλο η Βαυαρία που έμενα πριν– ότι υπάρχει μια ωριμότητα, παιδεία και ακτιβισμός γύρω από το θέμα.

Πώς φαντάζεσαι το μέλλον της πολυσυντροφικής κοινότητας;
Θα ήθελα να υπάρχει πολύ περισσότερη παιδεία και πολύ πιο σωστή αναπαράσταση και εκπροσώπηση στα μέσα, αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, ώστε οι άνθρωποι να είναι ελεύθεροι να επιλέγουν πραγματικά τον τρόπο ζωής που τους εκφράζει και που τους κάνει ευτυχισμένους. Ό,τι κι αν κάνουμε σ’ αυτή τη ζωή, το διακύβευμα είναι να είμαστε ευτυχισμένοι. Εν τέλει, γιατί να μην είμαστε ή να είμαστε μόνο με έναν τρόπο;

Προσωπικά, είσαι ευτυχισμένη;
Πολύ. Ειδικά τώρα που έχω έρθει στην Ελλάδα και ζω λίγο καλοκαίρι. Σήμερα, ξεκίνησα να κοιτάζω πάλι το κόμικ, γιατί θέλω να «τρέξω» και το δεύτερο μέρος, τώρα που βρήκα χρόνο. Θα είναι η συνέχεια του ίδιου zine, με καινούριες ιστορίες των χαρακτήρων.


Μπορείτε να παραγγείλετε το “It’s not that complicated”, στέλνοντας προσωπικό μήνυμα στο Facebook της Μαργαρίτας Παραδείση (margarita.paradissi) ή στο Ιnstagram (margaritaparadissi).

Πηγή: vice

Ναι, είμαι ο κακός της ιστορίας σου!

Ναι, είμαι ο κακός της ιστορίας σου! 500 500 positiv

Ναι, είμαι ο κακός της ιστορίας σου!

We are all the villain in someone’s story”

Ως πολυσυντροφικός έχω μάθει ότι ανεξάρτητα από το τι θα κάνεις ή θα πεις θα είσαι πάντα ο κακός στις ιστορίες κάποιων. Παρότι οι άνθρωποι τείνουν να είναι ευγενικοί μπροστά μου (με μερικές αστείες ή εξοργιστικές, όπως το πάρεις, εξαιρέσεις) όταν τους μιλάω για τη συναινετική μη μονογαμία έχω καταλάβει κυρίως από σχόλια και συζητήσεις στο διαδίκτυο ότι και μόνο η λέξη πολυσυντροφικότητα είναι red flag για πολύ κόσμο. Άτομα που σχολιάζουν με βρισίδια συνεντεύξεις μου ή άρθρα για την πολυσυντροφικότητα, άτομα που γράφουν δημόσια ότι τα πολυσυντροφικά άτομα είναι συναισθηματικά κενά, επιφανειακά, γλίτσες, ανήθικα, σεξομανείς, σχεσοφοβικά, νάρκισσοι, ψώνια και ένα σωρό ακόμα γενικευτικές μπούρδες, άτομα που θεωρούν ότι θα τα αναγκάσεις να γίνουν πολυσυντροφικά τα ίδια απλά και μόνο επειδή ανέφερες τον σχεσιακό σου προσανατολισμό,κλπ.,κλπ. Την ίδια ακριβώς αντίδραση έχω παρατηρήσει και με άλλες συμπαθείς κατηγορίες ανθρώπων στις οποίες δεν ανήκω όπως οι vegan, τα ασεξουαλικά άτομα,κα.

Σίγουρα σε πολλές περιπτώσεις είναι ο φόβος απέναντι σε κάτι καινούριο και διαφορετικό που γεννάει τέτοιες αντιδράσεις και δημιουργεί στερεότυπα. Και αυτό μπορεί να σπάσει μέσα από την προσωπική επαφή με τέτοια άτομα για όποι@ έχει την υπομονή να το κάνει. Μπορεί να μειωθεί επίσης με τη συχνή έκθεση στο άγνωστο ερέθισμα για αυτό και είναι εξαιρετικά χρήσιμος και ωφέλιμος ο ακτιβισμός και η ορατότητα (και) για τα ζητήματα της σεξουαλικότητας.

Ειδικά στο ζήτημα της πολυσυντροφικότητας και των ανοικτών σχέσεων γενικότερα έχω παρατηρήσει το εξής: Οι άνθρωποι τείνουν να εστιάζουν αποκλειστικά στο κομμάτι του σεξ το οποίο φαντάζονται ότι είναι περισσότερο αν είσαι σε ανοικτή σχέση. Αυτή η εστίαση προκύπτει από το ότι το σεξ είναι κομβικό στη σημερινή κοινωνία. Για την κυρίαρχη αντίληψη το σεξ είναι αυτό που διαχωρίζει τη φιλία από την ερωτική σχέση. Το σεξ είναι αυτό που επιζητούν κρυφά οι “άπιστοι” και οι “άπιστες” των αποκλειστικών σχέσεων, το σεξ είναι αυτό που θα χρησιμοποιηθεί ως ένδειξη ανηθικότητας αλλά και κρυφή φαντασίωση στα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τα ρεπορτάζ των καναλιών, το(μη συναινετικό) σεξ είναι αυτό που θα χρησιμοποιηθεί συμβολικά αλλά και πραγματικά ως άσκηση εξουσίας,κλπ.

Έτσι η αντίδραση στο άκουσμα και μόνο της λέξης πολυσυντροφικότητα πολλές φορές υποκρύπτει μια μη συνειδητή επιθυμία για σεξ πέρα από τις κοινωνικές συμβάσεις που εκφράζεται ως λόγος μίσους για τα πολυσυντροφικά άτομα που τους κλέβουν την απόλαυση. Ταυτόχρονα η ειλικρίνεια των ανοικτών σχέσεων αποκαλύπτει ότι ο βασιλιάς της μονογαμίας είναι γυμνός: Πολλές φορές τα πιο επικριτικά άτομα είναι αυτά που τα ίδια ψάχνονται πίσω από τις πλάτες των συντρόφων τους.

Όπως και να έχει πάντα θα υπάρχει αρκετός κόσμος που θα σε κρίνει και θα σε απορρίπτει για αυτό που είσαι, επειδή απλά υπάρχεις. Το να απολογείσαι σε αυτόν τον κόσμο ή να προσπαθείς να τον πείσεις να σεβαστεί τις σεξουαλικές ή τις σχεσιακές σου προτιμήσεις είναι χρονοβόρο, ψυχοφθόρο και από ένα σημείο και μετά ανώφελο. Είμαστε όλοι κακοί στην ιστορία κάποιου άλλου. Το να αγκαλιάσεις όλες τις πλευρές της ύπαρξης σου χωρίς να σε νοιάζει η γνώμη των άλλων είναι απελευθερωτικό, ευχάριστο, απίστευτα ενδυναμωτικό και ταυτόχρονα κοινωνικά επιδραστικό. Γιατί δίνεις δύναμη σε άλλα άτομα σαν και εσένα που δεν έχουν αποκαλύψει κομμάτια της ταυτότητας τους στον κοινωνικό τους κύκλο και αυξάνεις και την ορατότητα στην κοινωνία.

Η δύναμη μέσα από την ευαλωτότητα συνήθως είναι μια υπέροχη εμπειρία αλλά μπορεί να εμπεριέχει και πολύ φόβο ακόμα και πραγματικούς κινδύνους για τις ζωές όσων επιλέγουν να εκτεθούν. Δεν αρκεί να βασιζόμαστε στην ατομική πρωτοβουλία των λίγων αποφασισμένων. Χρειάζεται να οραματιστούμε και να δημιουργήσουμε κύκλους, παρέες, ομάδες και εν τέλει σταθερές κοινοτικές δομές που θα μας αγκαλιάζουν, θα μας στηρίζουν, θα μας αποδέχονται για όλα αυτά που είμαστε και θα χτίζουν μέρα τη μέρα τη συλλογική μας αυτοπεποίθηση για να σταθούμε στο κέντρο της δύναμης μας και να ανθίσουμε μέσα σε κοινότητες απόλαυσης, θεραπείας και αλληλεγγύης!

πηγή: https://polyamorygr.wordpress.com/2021/08/20/01-22/