Ανοιχτές Σχέσεις

  • positiv
  • No Comments

Πολυσυντροφικός κύκλος μοιράσματος Μαρτίου: Κοινοτική Σεξουαλικότητα
Πολυσυντροφικός κύκλος μοιράσματος Μαρτίου: Κοινοτική Σεξουαλικότητα 720 720 positiv

Η ομάδα Ανοιχτές Σχέσεις και το Polyamorygr σας προσκαλούν σε έναν ακόμα πολυσυντροφικό κύκλο μοιράσματος στο κέντρο της Αθήνας:

Παρασκευή 22 Μαρτίου 2024 στις 19:30

 

Κοινοτική σεξουαλικότητα: πώς και γιατί

Ζούμε σε κοινωνίες που περιορίζουν τη φροντίδα στα πλαίσια του μονογαμικού ζευγαριού και της πυρηνικής οικογένειας. Εκπαιδευόμαστε στη λογική του ανταγωνισμού αντί της αλληλεγγύης, της κτητικότητας αντί του μοιράσματος και της ιεραρχίας αντί της ισότητας. Αν θέλουμε να δημιουργήσουμε κοινότητες φροντίδας χρειάζεται να αφαιρέσουμε το πέπλο από το ζήτημα του ερωτισμού και να φωτίσουμε όλο το φάσμα της σεξουαλικότητας.

Να οραματιστούμε μορφές κοινοτικής σεξουαλικότητας που να εμπερικλείουν όσες περισσότερες εκφάνσεις της γίνεται, αποδεσμεύοντας το σεξ από την αναπαραγωγή, την ετεροκανονικότητα και τη διείσδυση. Γιορτάζοντας τη συναίνεση, τον πειραματισμό και την ελευθερία του παιχνιδιού που δεν μπορεί παρά να είναι συλλογική. Δημιουργώντας προσωρινά απελευθερωμένες ζώνες και παιδικές χαρές για ενήλικες μέσα στις πόλεις, με φροντίδα, ανοικτότητα και σεβασμό. Να εκπαιδευτούμε στη συναίνεση, τα όρια, το συνειδητό άγγιγμα, την αναπνοή, την επικοινωνία των σωμάτων, τη συλλογική χαρά!

Να δημιουργήσουμε χώρους ελεύθερης έκφρασης και επικοινωνίας για τα φρικιά, τις τσούλες, τα ανώμαλα, τους ασεξουαλικούς, τις υπερσεξουαλικές, τους ετεροφυλόφιλους, τις λεσβίες, τα πανσεξουαλικά, τους νευροδιαφορετικούς, τα πολυσυντροφικά, τους παράξενους, τις ταντρικές, τους εσωστρεφείς, τις εξωστρεφείς, τα αλλόκοτα, , τους εξεγερμένους των πόλεων, χώρους συνάντησης, αλληλοκατανόησης και έκστασης για να ανθίσουμε μαζί.

Για να δηλώσετε συμμετοχή και να ενημερωθείτε για την τοποθεσία της συνάντησης, στείλτε μήνυμα στη σελίδα «Ανοιχτές σχέσεις» ή “Polyamory gr”στο facebook ή e-mail στο polyamorygr@yahoo.gr

Οι θέσεις είναι περιορισμένες.

Οι κανόνες της συνάντησης:
– Αυτή η εκδήλωση είναι ανοιχτή σε άτομα κάθε ταυτότητας φύλου, σεξουαλικού και σχεσιακού προσανατολισμού.
– Όλες οι συζητήσεις είναι εμπιστευτικές και τα άτομα που συμμετέχουν ενθαρρύνονται να μοιραστούν τις εμπειρίες τους με βάση το δικό τους επίπεδο άνεσης.
– Αποφεύγουμε το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους
– Όταν γίνεται συζήτηση, ακούμε με προσοχή χωρίς να διακόπτουμε το πρόσωπο που μιλάει.
– Δεν μονοπωλούμε τη συζήτηση μιλώντας ασταμάτητα. Είναι αγενές κι ενοχλητικό.
– Δεν κάνουμε κριτική σε προσωπικά θέματα και δεν δίνουμε συμβουλές παρά μόνο αν μας ζητηθούν.

Αν θέλετε να προσκαλέσετε φιλικά σας πρόσωπα, παρακαλούμε να τα ενημερώσετε για τους κανόνες της συνάντησης και να μας ενημερώσετε για τη συμμετοχή τους. Σας περιμένουμε!

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ
  • positiv
  • No Comments

πολυσυντροφικός κύκλος μοιράσματος Οκτωβρίου 2023
πολυσυντροφικός κύκλος μοιράσματος Οκτωβρίου 2023 640 528 positiv
Η ομάδα Ανοιχτές Σχέσεις και το Polyamorygr σας προσκαλούν σε έναν ακόμα πολυσυντροφικό κύκλο μοιράσματος: Αυτό το μήνα συζητάμε για το σώμα και τη σεξουαλικότητα! Πώς οι κοινωνικές νόρμες επηρεάζουν τον τρόπο που αντιλαμβανόμαστε τα σώματά μας και την σεξουαλικότητά μας; Πώς διαμορφώνουν τις σκέψεις μας, τη συμπεριφορά μας, ακόμη και τις σχέσεις μας; Πώς μπορούμε να αμφισβητήσουμε συλλογικά αυτές τις νόρμες δημιουργώντας τόπους και χρόνους ανοικτούς προς τη διαφορετικότητα των σωμάτων και των σεξουαλικοτήτων;
Η συνάντηση θα γίνει την Κυριακή 1/10 στις 19:30 στο κέντρο της Αθήνας
Η τοποθεσία της συνάντησης είναι μυστική και θα ανακοινωθεί λίγες μέρες πριν τη συνάντηση σε όσα άτομα επικοινωνήσουν με μήνυμα στη σελίδα για να κλείσουν τη θέση τους! Δεν αρκεί η εκδήλωση ενδιαφέροντος. Πρέπει να στείλετε μήνυμα στις σελίδες των διοργανωτών (polyamorygr: https://www.facebook.com/100068970219448 ή ανοιχτές σχέσεις: https://www.facebook.com/anoixtes.sxeseis  ) για να διασφαλίσετε τη θέση σας στο event.
Οι θέσεις είναι περιορισμένες
Οι κανόνες της συνάντησης:
-Αυτή η εκδήλωση είναι ανοιχτή σε άτομα κάθε ταυτότητας φύλου, σεξουαλικού και σχεσιακού προσανατολισμού.
-Όλες οι συζητήσεις είναι εμπιστευτικές και τα άτομα που συμμετέχουν ενθαρρύνονται να μοιραστούν τις εμπειρίες τους με βάση το δικό τους επίπεδο άνεσης.
– Αποφεύγουμε το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους
– Όταν γίνεται συζήτηση, ακούμε με προσοχή χωρίς να διακόπτουμε το πρόσωπο που μιλάει.
– Δεν μονοπωλούμε τη συζήτηση μιλώντας ασταμάτητα. Είναι αγενές κι ενοχλητικό.
– Δεν κάνουμε κριτική σε προσωπικά θέματα και δεν δίνουμε συμβουλές παρά μόνο αν μας ζητηθούν.
Αν θέλετε να προσκαλέσετε φιλικά σας πρόσωπα, παρακαλούμε να τα ενημερώσετε για τους κανόνες της συνάντησης και να μας ενημερώσετε για τη συμμετοχή τους
Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

  • positiv
  • No Comments

15/7: Διεθνής Μέρα Ορατότητας για τη Μη-Μονογαμία/ Interanational Non-Monogamy Visibility Day
15/7: Διεθνής Μέρα Ορατότητας για τη Μη-Μονογαμία/ Interanational Non-Monogamy Visibility Day 940 788 positiv
————————————————–English bellow——————————————————

Αυτή είναι η πρώτη χρονιά που γιορτάζεται διεθνώς η Ημέρα  Ορατότητας  για τη Μη Μονογαμία.

Ας δημιουργήσουμε μια μεγάλη, χαρούμενη και συμπεριληπτική  εκδήλωση και ας βρεθούμε μαζί στο πάρκο για μια καλοκαιρινή γιορτή αγάπης σε όλες τις άφθονες εκδηλώσεις της.

Φέρε μαζί σου κάποιο ποτό, αναψυκτικό, σνακ, επιτραπέζιο παιχνίδι ή απλά την καλή σου διάθεση!

Ζητάμε την ενεργό συμμετοχή σου– εάν θέλεις να προσφέρεις εθελοντικά στη διοργάνωση της εκδήλωσης, να οργανώσεις μια καλλιτεχνική performance ή ό,τι άλλο, επικοινώνησε με το polyamorygr@yahoo.gr  ή μέσω αυτής της φόρμας.

Σημαντικό:

Οι άνθρωποι  έχουν πολύ διαφορετικά προσωπικά όρια, ζήτα πάντα τη συναίνεση τους και τσέκαρε το επίπεδο άνεσης τους γύρω από την αγκαλιά, το άγγιγμα και τον προσωπικό χώρο.
Εάν κάποιος σε κάνει να νιώθεις άβολα με οποιονδήποτε τρόπο, μίλα με έναν από τους διοργανωτές/τριες

.

Θα μοιραστούμε μια καρφίτσα για την τοποθεσία σε ένα email σε όλα τα άτομα που θα εγγραφούν.

Για περισσότερες πληροφορίες: https://www.dayofvisibility.com/
#NonmonogamyVisibility! 
Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

—————————————————————–English—————————————————-
This is the first year that Non-Monogamy Visibility Day is celebrated internationally.

Let’s make it a big, happy and inclusive event and meet together  for a summer celebration of love in all its abundant manifestations.

Bring a drink, snack, board game or just your good mood!
We ask for your active involvement – if you want to volunteer in organising the event, offer an artistic performance, or help out on the day, please reach out to polyamorygr@yahoo.gr or via the contact form.

Important:

People will have very different personal boundaries
Check-in with  their comfort level around hugging, touch and personal space.
If you feel that anyone is making you feel uncomfortable in any way, please speak to one of the organisers
We will share a pin for the location in an email to all those who register.

#NonmonogamyVisibility!
  • positiv
  • No Comments

Αυτό που διαφεύγει από τη μονογαμία
Αυτό που διαφεύγει από τη μονογαμία 333 200 positiv

JENN M. JACKSON*

Η επέκταση των δικτύων συγγένειας μπορεί να εμπλουτίσει τη ζωή μας.

 

Όταν ήμουν 15 ετών, μου άρεσαν δύο αγόρια. Ένας από αυτούς πήγαινε στην εκκλησία μου και ο άλλος καθόταν τρεις σειρές πίσω μου στο μάθημα βιολογίας. Το αγόρι από την εκκλησία, ένα παραδοσιακό παιδί με παππού διάκονο, ήταν κολλιτσίδας. Το άλλο αγόρι από το μάθημα βιολογίας ήταν χαλαρός, δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τη μονογαμία ή τη δέσμευση με οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον εαυτό του. Μετά από μερικές εβδομάδες που συνειδητοποίησα ότι τα συναισθήματά μου αυξάνονταν για τα δύο αυτά αγόρια, αποφάσισα να αποκαλύψω την αλήθεια.

“Νομίζω ότι μου αρέσει κάποιος άλλος”, είπα στο αγόρι μου από την εκκλησία. Το πρόσωπο του στράβωσε από τη σύγχυση.

“Τι εννοείς;” ρώτησε.

“Λοιπόν, υπάρχει ένας τύπος στο μάθημα βιολογίας μου και θέλω να βγω ραντεβού μαζί του, εσύ και αυτός δεν θα συναντηθείτε ποτέ οπότε δεν έχει σημασία”, είπα ψύχραιμα.

Έκανε μια μακρά παύση. “Οπότε, θες να έχεις δύο αγόρια;” Με κοίταξε με απορία.

“Δηλαδή, ναι. Κάτι τέτοιο,” απάντησα ήρεμα.

“Λοιπόν, δεν είμαι οκ με αυτό,” απάντησε αποφασιστικά. “Δε θέλω να σε μοιραστώ. Και αν δεν είμαστε μαζί, δε θέλω καν να είμαστε φίλοι.”

Έχουν περάσει περισσότερες από δύο δεκαετίες από τη στιγμή εκείνη, αλλά το “αγόρι της εκκλησίας” δεν έχει ακόμα μιλήσει μαζί μου. Η ζωή μας έχει αλλάξει με πολλούς τρόπους, αλλά η απόφαση που πήρε εκείνο το αγόρι όταν ήταν έφηβος να αγκαλιάσει την παραδοσιακή μονογαμία ως μέσο για τη δημιουργία μιας πυρηνικής οικογένειας σταθεροποίησε το γεγονός ότι, ακόμη και στην ενηλικίωση, δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε ξανά στην ίδια κοινότητα.

Συνειδητοποίησα ότι η μονογαμία και η πυρηνική οικογένεια δεν ήταν για μένα. Ήταν χώροι που συχνά απαιτούσαν από εμένα να αρνούμαι τις δικές μου επιθυμίες για να δώσω προτεραιότητα στα συναισθήματα και τις ανάγκες ενός ρομαντικού συντρόφου.

Στο μεταπτυχιακό, έμαθα ότι η “σύγχρονη” οικογένεια – δύο ετεροφυλόφιλοι γονείς που μεγαλώνουν βιολογικά συνδεδεμένα παιδιά – υιοθετήθηκε από την Αγγλία του 18ου και 19ου αιώνα ως απάντηση στη μεταβαλλόμενη απαίτηση για εργασία και γεωργική παραγωγή λόγω της αναδυόμενης βιομηχανικής επανάστασης. Η οικογένεια δεν είχε τόσο πολύ να κάνει με  αγάπη ή γάμο, όσο με αποτελεσματικότητα και παραγωγή. Η βιομηχανική επανάσταση σήμαινε ότι αυτές οι οικογένειες ήταν ουσιαστικά επιχειρηματικές μονάδες που εκτείνονταν πέρα από τον οικιακό κύκλο σε θείους, ξαδέλφια, θείες, παππούδες, γιαγιάδες και άλλους που επένδυσαν στη διατήρηση του οικογενειακού ονόματος και των δικαιωμάτων περιουσίας.

Μάθαινα επίσης ότι οι πυρηνικές οικογένειες ιδρύθηκαν για να μεταβιβάσουν περιουσία στα παιδιά και τα εγγόνια. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτή η μορφή οικογενειακού νεποτισμού έδινε προνόμια σε  λευκούς ιδιοκτήτες γης της μεσαίας και ανώτερης τάξης που συνέχιζαν να αποκτούν γη μέσω κακόβουλων μέσων, όπως κλοπή από τους αυτόχθονες, εκμετάλλευση μεταναστευτικών πληθυσμών, όπως Ιαπωνοαμερικανοί και Μεξικανοαμερικανοί, και εκμετάλλευση των μαύρων Αμερικανών μέσω της δουλείας πριν χρησιμοποιηθούν συνταγματικά και ομοσπονδιακά αναθεωρητικά άρθρα για να δημιουργήσουν κενά που μετατρέπουν τη δουλεία σε “αναγκαστική εργασία”, μια έννοια που υπάρχει ακόμα σε κάποια κρατικά συντάγματα σήμερα.

Ωστόσο, το τελευταίο αιώνα η πυρηνική οικογένεια έχει γίνει βαθιά ασταθής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η κυριότητα της ιδιοκτησίας έχει καλυφθεί από το redlining[1], την προκλητική δανειοδότηση και άλλα λευκά  συστήματα εκμετάλλευσης και αποκλεισμού των μαύρων. Η διατήρηση μεγάλων οικογενειών με ένα μόνο εισόδημα έχει γίνει ανυπόφορη, αν και τα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν να προωθούν το μύθο των μητέρων που μένουν σπίτι και ετοιμάζουν φρέσκες μηλόπιτες και κιμαδόπιτες για τα παιδιά τους κάθε βράδυ. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η πυρηνική οικογένεια είναι τώρα μειοψηφία.

Μια έρευνα του Γραφείου Απογραφής των Ηνωμένων Πολιτειών του 2021 ανέφερε ότι μόλις το 17,8% των νοικοκυριών αποτελούνται από παντρεμένους γονείς με παιδιά κάτω των 18 ετών. Πολλά παιδιά μεγαλώνουν με τους παππούδες τους, τα εκτεταμένα μέλη της οικογένειας και άλλους συγγενείς της κοινότητας που έχουν αναλάβει τον αγώνα ενάντια στις καταστροφές από τη δυναμική της οικογένειας στο καπιταλιστικό σύστημά μας. Η  COVID-19 μας δίδαξε ότι η απομόνωση εντός της πυρηνικής οικογένειας οδηγεί επίσης σε δυσλειτουργία στη δυναμική της ευρύτερης κοινότητας όσον αφορά τη φροντίδα, τη στοργή και την προσοχή. Αμέτρητοι άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται “αποξενωμένοι από την αφή” και απομακρύνονται από τις απαιτήσεις μιας κουλτούρας που θέτει την πυρηνική οικογένεια και το μονογαμικό ζευγάρι ως τον κύριο δείκτη μιας καλής ζωής.

Σε αυτήν τη στιγμή, καλούμαστε να ξαναφανταστούμε τι θα μπορούσε να είναι η οικογένεια και να αποδεχτούμε τις δυνατότητες που έχουμε μπροστά μας όταν απελευθερωθούμε από τον πολιτισμό της μονογαμίας που επιβάλλεται από τον πατριαρχικό και τον καπιταλιστικό πολιτισμό.

Βασίζομαι σε μαύρα, queer και φεμινιστικά μοντέλα κοινότητας και συγγένειας για να καθορίσω πώς θα μεγαλώσω τα παιδιά μου και θα δημιουργήσω κοινότητα γύρω τους. Όπως γράφει η bell hooks στο βιβλίο της All About Love: New Visions, “Ο καπιταλισμός και η πατριαρχία μαζί, ως δομές κυριαρχίας, έχουν εργαστεί υπερωρίες για να υπονομεύσουν και να καταστρέψουν αυτήν τη μεγαλύτερη μονάδα της εκτεταμένης συγγένειας”. Η hooks εξηγεί ότι η αγάπη και η θεραπεία δεν μπορούν να υπάρξουν εκεί όπου υπάρχει κυριαρχία.

Αντί να συμμετέχω σε αυτά τα κυρίαρχα, περιοριστικά οικογενειακά μοντέλα, έχω επιλέξει ένα εκτεταμένο μοντέλο για τα παιδιά μου. Είμαι πολυσυντροφικό, δηλαδή αγαπώ πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα και δεν φυλάω την ερωτική αγάπη για έναν μόνο άνθρωπο. Ως λεσβία που είναι βαθιά ενσωματωμένη στα queer δίκτυα γύρω μου, επιμελούμαι επίσης ένα περιβάλλον όπου η “οικογένεια επιλογής”, αντί για  τους εξ αίματος συγγενείς,  παίζει πρωταρχικό ρόλο στην ανατροφή και καθοδήγηση των παιδιών μου. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά μου έχουν μια εκτεταμένη κοινότητα ηλικιωμένων και γονεϊκών μορφών που επενδύουν στην καθοδήγηση, φροντίδα και ανάπτυξή τους, ακόμα και όταν η δική μου γονεϊκή ικανότητα είναι περιορισμένη.

Συχνά σκέφτομαι αυτόν τον αμήχανο χωρισμό με το αγόρι της εκκλησίας μου το 1999. Αναρωτιέμαι αν ήξερε ότι ήμουν μια από αυτές τις γυναίκες που θα κατέληγαν να πολεμήσουν ένα σύστημα που σαφώς ήθελε να επιβάλει, ακόμη και ως έφηβος. Αλλά ποτέ δεν αναρωτιέμαι αν η πυρηνική οικογένεια μας ωφελεί. Δεν το κάνει. Ωφελεί τον καπιταλισμό και μας έχει κάνει μόνο λιγότερο ασφαλή, λιγότερο προστατευμένα και λιγότερο αγαπημένα άτομα.

Είναι ώρα να την αφήσουμε πίσω.

*JENN M. JACKSON(They/them) : queer, ανδρόγυνo, μαύρη γυναίκα, abolitionist[2], εραστής όλων των Μαύρων και βοηθός καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Syracuse. Το βιβλίο του «Black Women Taught Us and Policing Blackness» κυκλοφορεί το 2023.

Απόδοση στα ελληνικά: Νικόλας Σπιλάνης, Γιώργος Σίσυφος

ΠΗΓΗ: https://polyamorygr.wordpress.com/2023/04/21/01-44/

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

[1] Το Redlining είναι μια πρακτική που εισάγει διακρίσεις που καθιστούν κάποιες υπηρεσίες (οικονομικές και μη) απρόσιτες για τους κατοίκους ορισμένων περιοχών( στη συγκεκριμένη περίπτωση τα στεγαστικά δάνεια) με βάση τη φυλή ή την εθνικότητα

[2] Abolitionists στην Αμερική ονομάζονται τα άτομα και οι οργανώσεις που αγωνίζονται για την κατάργηση του υπάρχοντος συστήματος απονομής δικαιοσύνης και καταστολής (αστυνομία, φυλακές, κλπ.) και την αντικατάσταση του από κοινοτικές μορφές αποκαταστατικής και μεταμορφωτικής κοινοτικής δικαιοσύνης

  • positiv
  • No Comments

Εκδήλωση-συζήτηση: Πολυσυντροφικότητα και πολυφοβία
Εκδήλωση-συζήτηση: Πολυσυντροφικότητα και πολυφοβία 1920 1080 positiv
Οι πολυσυντροφικές και γενικότερα οι συναινετικά μη μονογαμικές σχέσεις κερδίζουν έδαφος τα τελευταία χρόνια σε πολλές χώρες του κόσμου.
Πώς λειτουργούν στην πράξη αυτές οι σχέσεις;
Πώς αντιμετωπίζουν τη ζήλια τα πολυσυντροφικά άτομα;
Ποια δικαιώματα έχουν κερδίσει και ποιες μορφές διακρίσεων αντιμετωπίζουν;
Αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν τα μέλη της Color Youth με μέλη της ομάδας «Ανοιχτές σχέσεις» αυτό το Σάββατο.
Πότε: Το Σάββατο 11/02 και ώρα 18:30
Πού: Στο χώρο της Color Youth, Σαχτούρη 3, Ψυρρή
Η Colour Youth είναι ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο LGBTQI+ νέων της Αθήνας που μάχεται για έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις.
Οι «Ανοιχτές σχέσεις» (https://www.facebook.com/anoixtes.sxeseis/, https://polysyntrofikotita.com) είναι η μοναδική συλλογικότητα πολυσυντροφικών στη χώρα μας. Λειτουργεί διαδικτυακά από το 2011, ενώ από το 2014 μέχρι σήμερα οργανώνει συναντήσεις και βιωματικά εργαστήρια. Επίσης, έχει συμμετάσχει στο Athens Pride και στο 1ο Pride Κρήτης, ενώ έχει κάνει και παρουσιάσεις σε ποικίλες εκδηλώσεις της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.
Πληροφορίες προσβασιμότητας:
Κοντινότεροι σταθμοί μετρό και ηλεκτρικού: Θησείο στα 450 μ.
Μοναστηράκι στα 550μ.
Το πεζοδρόμιο έχει ράμπα, ο χώρος είναι προσβάσιμος (είσοδος), η τουαλέτα δεν είναι προσαρμοσμένη.
Διαστάσεις ασανσέρ: είσοδος 81 εκ. εσωτερικό 83 εκ.
Για εξατομικευμένη προσβασιμότητα και άλλες πληροφορίες επικοινωνήστε στο messenger της Colour Youth ή στο info@colouryouth.gr
________________
Polyamorous relationships and generally concensual non-monogamous relationships lately gain popularity in many countries of the world.
How do these relationships work?
How do polyamorous people deal with jealousy?
What rights have been earned and what types of discrimination do these relasionships face?
Those questions and many more will be discussed on Saturday with members of the group “Open relationships”.
When: Saturday 11/02 at 18:30
Where: Sachtouri 3, Psirri
Accessibility information:
Closest metro and train stations: Thisseio at 450 m.
Monastiraki at 550 m.
The pavement outside has a ramp and the space is accessible (entrance). WC not accessible for wheelchair users.
Lift size: 81cm entrance opening, 83cm on the inside.
For custom accessibility and other info contact us on Colour Youth’s messenger or at info@colouryouth.gr
Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ
  • positiv
  • No Comments

Μια πολυσυντροφική οικογένεια που ανέτρεψε τους παραδοσιακούς νόμους της Κολομβίας
Μια πολυσυντροφική οικογένεια που ανέτρεψε τους παραδοσιακούς νόμους της Κολομβίας 1536 1024 positiv
Το ανώτατο δικαστήριο της Κολομβίας αποφάσισε υπέρ τριών ανδρών που έζησαν μαζί για 10 χρόνια και των δύο που διεκδίκησαν τα δικαιώματα τους όταν ο ένας πέθανε.

Ο Μανουέλ Μπερμούντεζ είναι μέλος μιας polyamorous οικογένειας τριών ανδρών που κοιμούνται σε ένα κρεβάτι τόσο φαρδύ που σχεδόν δεν χωράει στην κρεβατοκάμαρα. Έχει, επίσης, συμμετάσχει σε αρκετές πρωτιές στην Κολομβία. Αυτός και ο σύντροφός του, Αλεχάντρο Ροντρίγκες, έγιναν ο πρώτος νόμιμα αναγνωρισμένος γκέι γάμος το 2000. Το 2017 πρόσθεσαν ένα τρίτο άτομο στην ένωσή τους. Σε μια άλλη πρωτιά για την Κολομβία, ο τριμερής γάμος τους αναγνωρίστηκε πρόσφατα νόμιμα από το ανώτατο δικαστήριο του έθνους σε μια απόφαση που φέρνει επανάσταση στους νόμους της χώρας.

«Είμαι ένας όχι τόσο συνηθισμένος γκέι άντρας – όλοι μας είμαστε όχι τόσο συνηθισμένοι γκέι άντρες», λέει στην εφημερίδα El PAIS, ενώ φτιάχνει τον καφέ του στο σπίτι του στη βορειοδυτική Κολομβία. Αλλά αντί για «γκέι», χρησιμοποιεί τη λέξη «loca», έναν υποτιμητικό όρο για τους ομοφυλόφιλους σε μια από τις πιο συντηρητικές πόλεις της χώρας. Το σπίτι τους είναι χτισμένο στο παραδοσιακό αρχιτεκτονικό στυλ της περιοχής. Υπάρχει ένα ψηλό χριστουγεννιάτικο δέντρο με φωτάκια και στολίδια και μια πίσω μια αυλή με δέντρα μάνγκο. Αλλά αυτό το σπίτι κάθε άλλο παρά παραδοσιακό είναι γιατί έχει τρεις συζύγους – ενώ για ένα διάστημα ήταν τέσσερις.

Η ιστορία αυτού του γάμου των τριών ξεκινά το 1999 όταν η λέξη polyamory δεν ήταν της μόδας. Στην αρχή, δεν ήταν κάτι περισσότερο από δύο άντρες που συμπαθούσαν ο ένας τον άλλον και ήθελαν να κάνουν σεξ. Ο Μανουέλ γνώρισε τον Αλεχάντρο ένα βράδυ και ξεκίνησαν μια περιστασιακή σχέση. Σύντομα ερωτεύτηκαν και ένα χρόνο αργότερα παντρεύτηκαν από συμβολαιογράφο σε έναν συμβολικό γάμο που δεν παρείχε κανένα νόμιμο δικαίωμα. Παρά την αντίθεση της Καθολικής Εκκλησίας και άλλων συμβολαιογράφων, διακήρυξαν τον έρωτά τους στη λάμψη των σκληρών προβολέων των μέσων ενημέρωσης.

Ήταν μια συμβολική και πολιτική πράξη – μια πρόκληση που είχε σκοπό να ταρακουνήσει την πόλη και να πυροδοτήσει μια μάχη για την ισότητα στον γάμο, που μόλις ξεκινούσε στην Κολομβία. Επτά χρόνια αργότερα, όταν το Ανώτατο Δικαστήριο επέκτεινε εκ των πραγμάτων τα δικαιώματα των πολιτικών ενώσεων στα ομόφυλα ζευγάρια, ο Μανουέλ και ο Αλεχάντρο παντρεύτηκαν ξανά. Αυτή τη φορά, η ένωσή τους αναγνωρίστηκε νομικά και είχε όλα τα δικαιώματα του γάμου.

Κάποια στιγμή ο Αλεχάντρο ερωτεύτηκε τον Εσνέιντερ Ζαμπάλα, έναν νεαρό άνδρα που τραγουδούσε στη χορωδία του πανεπιστημίου όπου σπούδαζε ο Αλεχάντρο. Όταν το είπε στον Μανουέλ, αντί να χωρίσουν, πρόσθεσαν τον Εσνέιντερ στη σχέση. «Ρώτησα τον εαυτό μου: “Γιατί ο σύζυγός μου να μην έχει αγόρι;”. Φαίνεται πολύ παράλογο να χωρίζουμε απότομα όταν χρειάζεται τόσος χρόνος για να κερδίσουμε ο ένας τον άλλον για να ερωτευτούμε», είπε ο Μανουέλ. Αυτή ήταν μια κρίσιμη αποκάλυψη για τον Μανουέλ, ο οποίος στην αρχή δεν του άρεσε ο Εσνέιντερ. Όμως οι δυο τους κατέληξαν να ερωτευτούν βαθιά. «Δεν ξέρω πώς θα εξελιχθεί αυτό», είπε τότε, «αλλά ας δούμε πώς είναι η ζωή και για τους τρεις μας».

Ήταν τρεις άνδρες που έφτιαχναν ένα σπίτι μαζί –  όχι ένα τρίο, γιατί ξεπερνούσε το σεξ. Παρουσιάστηκαν ως τριμελής οικογένεια γιατί έτσι ήταν. «Και οι τρεις μας κάνουμε σεξ, φυσικά, αλλά αυτή η οικογένεια βασίζεται στην αγάπη. Θυμάμαι το απόγευμα που παρουσιάσαμε τον Εσνέιντερ στους ανιψιούς μου. Βλέπαμε τηλεόραση και ένας από αυτούς ρώτησε: “Κι άλλος φίλος, θείε;” Είπα ανέμελα ναι, και απλώς το δέχτηκαν και άρχισαν να τον αποκαλούν θείο», είπε ο Μανουέλ.

Για 10 χρόνια, η τριάδα ήταν σε μια σταθερή σχέση, με όλα τα σκαμπανεβάσματα που βιώνει κάθε οικογένεια. «Οι άνθρωποι είναι μερικές φορές απογοητευμένοι», είπε ο Μανουέλ. «Πρέπει να είσαι έξυπνος με τη πολυσυντροφικότητα γιατί δεν είναι απλώς το να μπεις σε μια σχέση. Έχει να κάνει με το να ερωτευτούμε ο ένας τον άλλον. Το να ερωτεύεσαι ένα άτομο – εντάξει. Αλλά το να ερωτευτείς δύο είναι περίπλοκο και τρία είναι πολύ δύσκολο. Μερικοί δεν καταφέρνουν να το αντιμετωπίσουν αυτό», λέει ο Αλεχάντρο Ροντρίγκες, επαγγελματίας χορευτής.

Τελικά, αποφάσισαν να προσθέσουν ένα ακόμη. Ο Βίκτορ Πράντα, ηθοποιός του θεάτρου και φοιτητής ψυχανάλυσης, έγινε «ο τέταρτος» και λέει, «Έτσι με σύστησε. Το πρώτο βράδυ που ήμουν στο κρεβάτι με τρεις άντρες, ήμουν τόσο φορτισμένος που δεν μπορούσα να κοιμηθώ». Μετά από μια περίοδο γνωριμίας με τους τρεις, ο Πράντα έγινε μέλος της οικογένειας και άρχισε να ζει μαζί τους. Λέει ότι πάντα ονειρευόταν να έχει μια σταθερή οικογένεια και βρήκε μια εκεί.

Ένας θάνατος δοκιμάζει τη σχέση

Ένας θάνατος σε αυτή την οικογένεια ταρακούνησε σύντομα τα θεμέλιά της. Το 2014, ο Εσνέιντερ διαγνώστηκε με καρκίνο στο στομάχι και έμαθε ότι είχε μόνο τρεις μήνες ζωής. Κάθε σύζυγος ακολούθησε τη δική του προσέγγιση για να αντιμετωπίσει τον πόνο. Ο Αλεχάντρο αφοσιώθηκε στη φροντίδα του αρρλωστου. Ο Βίκτορ έγινε ο δυνατός και ο Μανουέλ έδωσε δύναμη στον Έσνειντερ.

«Αν πρόκειται να πεθάνεις σε τρεις μήνες, αγαπητέ μου, θα περάσουμε καλά. Θα κάνεις ό,τι θέλεις», είπε ο Μανουέλ. Ωστόσο, όλοι παραδέχονται ότι ήταν καταστροφικό.

Λίγους μήνες μετά τον θάνατο του Εσνέιντερ, ο Μανουέλ και ο Αλεχάντρο υπέβαλαν αίτηση για να λάβουν τη σύνταξη του Εσνέιντερ. Το ιδιωτικό συνταξιοδοτικό ταμείο απέρριψε την αξίωσή τους με το επιχείρημα ότι δεν αναγνώριζε τη σχέση τους, ενημερώνοντας τους ότι η μητέρα του Εσνέιντερ είχε ήδη ζητήσει τη σύνταξη.

Όμως, καθώς η σχέση τους ήταν δημόσια, ο Μανουέλ και ο Αλεχάντρο μπόρεσαν να αποδείξουν στον δικαστή ότι πληρούσαν την απαίτηση πενταετούς συμβίωσης. Τέσσερα χρόνια μετά το θάνατο του Εσνέιντερ, ένα τοπικό δικαστήριο στο Μεντεγίν αποφάνθηκε υπέρ των δύο επειδή η μητέρα δεν ζούσε με τον Εσνέιντερ και διέταξε το συνταξιοδοτικό ταμείο να αρχίσει να εκταμιεύει κεφάλαια στους Μπερμούντεζ και Ροντρίγκες με αναδρομική ισχύ. Ήταν μια εκπληκτική απόφαση για ένα συχνά συντηρητικό δικαστικό σώμα που είπε ότι η απόφασή του βασίστηκε στη σημασία της αυτονομίας. «Πολλοί άνθρωποι, ανεξαρτήτως φύλου, μπορούν να ενωθούν στο πνεύμα της οικοδόμησης μιας οικογένειας. Ένα άτομο μπορεί να αγαπήσει δύο άλλους ταυτόχρονα, και τρεις μπορούν επίσης να αγαπήσουν ο ένας τον άλλον», έγραψαν οι δικαστές.

Όμως η νομική διαδικασία δεν τελείωσε εκεί. Το συνταξιοδοτικό ταμείο άσκησε έφεση και η υπόθεση πήγε στο Ανώτατο Δικαστήριο της Κολομβίας. Ενώ οι τροχοί της δικαιοσύνης γύρισαν σιγά-σιγά, ο Αλεχάντρο, ο Μανουέλ και ο Βίκτορ κατέγραψαν άλλη μια πρωτιά – έγιναν το πρώτο τρίο που παντρεύτηκε νόμιμα στην Κολομβία. Το πιστοποιητικό γάμου αναφέρει, «… τη συγκρότηση ενός τριμερούς πατρογονικού καθεστώτος» και χρησιμοποίησε έναν νέο νομικό όρο – trieja – ένα «throuple». Και έτσι, οι τρεις άνδρες επισημοποίησαν την πολυσυντροφικότητα στην Κολομβία.

Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου

Η απόφαση του Ανωτάτου Δικαστηρίου υπέρ των τριών συζύγων καθόρισε ότι αυτή η οικογένεια πρέπει να προστατεύεται και να αναγνωρίζονται τα συνταξιοδοτικά της δικαιώματα. Ο δικαστής Santander Rafael Brito λέει ότι η απόφαση αναγνωρίζει ότι οι άνθρωποι μπορούν να επιλέξουν το δικό τους οικογενειακό παράδειγμα. «Το συνταξιοδοτικό ταμείο προσπαθούσε να επιβάλει έναν ορισμό της οικογένειας που να είναι ενάντια στην ισότητα και να εισάγει διακρίσεις». Μέχρι τώρα, ο νόμος της Κολομβίας επέτρεπε να μοιράζονται τα επιδόματα οι νόμιμοι συντρόφοι.

Η είδηση της απόφασης του Ανωτάτου Δικαστηρίου έγινε δεκτή με έκπληξη και από τους τρεις. «Για εμάς, δεν έχει να κάνει με τα χρήματα. Πρόκειται για την υπεράσπιση της οικογένειάς μας», είπε ο Μανουέλ. Ο Βίκτορ δεν κατονομάζεται ως δικαιούχος επειδή είχε σχέση μόνο για ενάμιση χρόνο όταν πέθανε ο Εστέιντερ. «Ποτέ δεν αξίωσα τίποτα γιατί δεν ήμουν νομικά καλυμμένος. Αλλά έχασα επίσης ένα αγαπημένο πρόσωπο, και είμαι επίσης χήρος», είπε.

Πηγή: avmag.gr

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ
  • positiv
  • No Comments

Τι είναι η συναπόλαυση και πώς να την καλλιεργήσουμε!
Τι είναι η συναπόλαυση και πώς να την καλλιεργήσουμε! 640 427 positiv

Photo by Chang Duong on Unsplash

Γιώργος Σίσυφος

Στον τελευταίο πολυσυντροφικό κύκλο μοιράσματος στην Αθήνα συζητήσαμε μεταξύ άλλων και για την έννοια της συναπόλαυσης. Απόφάσισα να γράψω ένα άρθρο σχετικά αφού την τράβηξα δύο φορές σερί από το sex positive tarot deck μου*

Συναπόλαυση (compersion): το να χαίρεσαι με τη χαρά που βιώνει ο/η σύντροφός σου στα πλαίσια μιας άλλης σχέσης. Ο όρος προέρχεται από τη θρυλική πολυσυντροφική κοινότητα Kerrista, μια σεξουαλική αίρεση που άκμασε από το 1971 έως το 1991 στην Αμερική, αναβιώνοντας το πνεύμα των χίππιδων, υπεύθυνη επίσης και για τον όρο πολυαποκλειστικότητα (polyfidelity) που αναφέρεται στην πολυσυντροφική σχέση μεταξύ τριών ή περισσότερων ατόμων που δεν επιτρέπει ερωτικές σχέσεις και σεξουαλικές επαφές με άλλα πρόσωπα.

Παρότι ο όρος συναπόλαυση δημιουργήθηκε και χρησιμοποιείται ευρέως μέσα στα πλαίσια των συναινετικά μη μονογαμικών κοινοτήτων η ίδια η σύλληψη της ιδέας είναι αρκετά παλιά και μπορεί για παράδειγμα να βρεθεί ως ενσυναισθητική χαρά στα πλαίσια του βουδισμού.

Στη σημερινή κοινωνία που που θεωρεί τη ζήλεια στον έρωτα ένδειξη αγάπης και ενδιαφέροντος και μας εκπαιδεύει καθημερινά σε σχέσεις ανταγωνισμού και κτητικότητας, το ίδιο το συναίσθημα της συναπόλαυσης καθεαυτό μοιάζει εξωγήινο γιατί αμφισβητεί τα θεμέλια της μονοκανονικότητας πάνω στα οποία είναι χτισμένο όλο το συλλογικό φαντασιακό των κοινωνιών μας για τις ερωτικές σχέσεις. Παρόλα αυτά η συναπόλαυση είναι κάτι που μπορεί να ωφελήσει όλες μας τις σχέσεις, να τις ενισχύσει με μια αίσθηση βαθιάς φιλίας και συντροφικότητας και βέβαια να βελτιώσει τη σχέση μας με τον ίδιο μας τον εαυτό.

Όπως η ζήλεια μπορεί να προκύψει μέσα από τις αρνητικές σκέψεις που κάνουμε με αφορμή μια πράξη του συντρόφου μας έτσι και η συναπόλαυση μπορεί να βασιστεί σε αντίστοιχες θετικές σκέψεις. Πολλές φορές έχει και αντανάκλαση σε μια αίσθηση ευφορίας στο σώμα μας. Είναι ένα συναίσθημα που μπορούμε να καλλιεργήσουμε χτίζοντας πρώτα από όλα μια ασφαλή σχέση με τον εαυτό μας και φροντίζοντας τον όποτε το έχει ανάγκη και φυσικά χτίζοντας μια ασφαλή, φροντιστική σχέση με τους συντρόφους μας και τους μετασυντρόφους μας( μετασύντροφοs στην πολυσυντροφικότητα αποκαλείται το πρόσωπο με το οποίο έχει ερωτική σχέση ένας σύντροφος ή μια συντρόφισσά μας). Σταδιακά τα οφέλη που προκύπτουν (καλύτερη κοινωνική και σεξουαλική ζωή, απαλλαγή από το άγχος να ικανοποιήσουμε το 100% των αναγκών του συντρόφου μας, βαθύτερη επικοινωνία με τον εαυτό μας και τους άλλους, κλπ.) τροφοδοτούν αυτό το συναίσθημα και το κάνουν να αναβλύζει με περισσότερη ευκολία από μέσα μας. Βεβαίως μέσα σε ένα κοινωνικό περιβάλλον που στέκεται έως και εχθρικά απέναντι σε τέτοιες σχέσεις και συναισθήματα, πολύ βοηθητική είναι και η υποστήριξη που λαμβάνουμε σε νοητικό και συναισθηματικό επίπεδο από το πολυσυντροφικό δίκτυο μέσα στο οποίο ανήκουμε και μπορεί να έχει να κάνει με κύκλους μοιράσματος σαν αυτόν που πυροδότησε το παρόν άρθρο, διαδικτυακές ομάδες, πολυσυντροφικό ακτιβισμό, ενημερωμένους ειδικούς ψυχικής υγείας ,κα.

Η συναπόλαυση συχνά αναφέρεται ως το αντίθετο της ζήλιας, Παρότι αυτό ενέχει αρκετά στοιχεία αλήθειας μπορεί να οδηγήσει σε παρανοήσεις. Το να χαίρεσαι με τη χαρά των συντρόφων σου δεν αποκλείει το να νιώθεις συναισθήματα ζήλειας. Οι άνθρωποι είμαστε αντιφατικά όντα και έχοντας μεγαλώσει σε μια μονοκανονική κοινωνία είναι απόλυτα λογικό συναισθήματα ζήλειας και συναπόλαυσης πολλές φορές να συνυπάρχουν μέσα μας. Το βασικό είναι να τα συνειδητοποιούμε, να τα επεξεργαζόμαστε και να είμαστε ανοικτοί να τα επικοινωνήσουμε. Τα πολυσυντροφικά άτομα και γενικότερα τα άτομα σε ανοικτά μη μονογαμικές σχέσεις ζηλεύουμε επίσης. Απλά θεώρουμε τη ζήλεια ως μια ευκαιρία να δουλέψουμε με τις ανασφάλειες μας και όχι ως κάτι για το οποίο πρέπει να κατηγορήσουμε τους/ις συντρόφους μας.

Εν τέλει η συναπόλαυση ως συναίσθημα θα ανθίζει όσο η παλιά μονοκανονική κοινωνία θα μαραίνεται για αυτό και η προσωπική μας δουλειά πάει χέρι χέρι με τη δουλειά που κάνουμε συλλογικά στο δρόμο για μια κοινωνία αλληλοβοήθειας, μοιράσματος και συν-απόλαυσης.

*Η κάρτα είναι από το deck των sex positive tarot για το οποίο μπορείτε να βρείτε περισσότερα εδώ: https://sexpositivetarot.com/

Το σχέδιο της συγκεκριμένης κάρτας έγινε από το margaritari

όλοι οι ορισμοί των λέξεων είναι από εδώ: https://polysyntrofikotita.com/glossary/

Περισσότερα για τη συναπόλαυση, όπως και μια διδακτορική διατριβή αφιερωμένη σε αυτή, μπορείτε να δείτε εδώ: https://www.whatiscompersion.com/

 

  • positiv
  • No Comments

πολυσυντροφικός κύκλος μοιράσματος!
πολυσυντροφικός κύκλος μοιράσματος! 429 739 positiv
Τώρα που χειμώνιασε βρισκόμαστε ξανά από κοντά, για να γνωριστούμε με νέα άτομα, να συναντήσουμε παλιούς γνωστούς/ες, να μοιραστούμε σκέψεις, εμπειρίες, κλπ. Θέμα της συζήτησης μας θα είναι η κεντρική στις κοινωνίες μας ιδέα της ερωτοκανονικότητας (amatonormativity)* και οι συνέπειες της στις κοινωνικές μας σχέσεις και τη ζωή μας ευρύτερα. Σκοπός μας να διερευνήσουμε άλλα μοντέλα σχετίζεσθαι που να την υπερβαίνουν και να δημιουργούν πραγματικές σχέσεις αγάπης, φροντίδας και αλληλεγγύης σε διαπροσωπικό, κοινοτικό και εν τέλει κοινωνικό επίπεδο.
Η τοποθεσία της συνάντησης είναι στο κέντρο της Αθήνας και θα ανακοινωθεί λίγες μέρες πριν τη συνάντηση σε όσα άτομα επικοινωνήσουν με μήνυμα στη σελίδα των διοργανωτών στο facebook ή στο μέιλ μας: admin@sexpositive.gr  για να κλείσουν τη θέση τους! Δεν αρκεί η εκδήλωση ενδιαφέροντος. Πρέπει να στείλετε μήνυμα για να διασφαλίσετε τη θέση σας στο event.
Οι θέσεις είναι περιορισμένες
Οι κανόνες της συνάντησης:
– Αποφεύγουμε το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους
– Όταν γίνεται συζήτηση, ακούμε με προσοχή χωρίς να διακόπτουμε το πρόσωπο που μιλάει.
– Δεν μονοπωλούμε τη συζήτηση μιλώντας ασταμάτητα. Είναι αγενές κι ενοχλητικό.
– Δεν κάνουμε κριτική σε προσωπικά θέματα και δεν δίνουμε συμβουλές παρά μόνο αν μας ζητηθούν.
Αν θέλετε να προσκαλέσετε φιλικά σας πρόσωπα, παρακαλούμε να τα ενημερώσετε για τους κανόνες της συνάντησης και να μας ενημερώσετε για τη συμμετοχή τους
*Η ερωτοκανονικότητα (amatonormativity) είναι ένα σύνολο από κοινωνικές νόρμες και κοινωνικές προσδοκίες σύμφωνα με τις οποίες η ανθρώπινη ευδαιμονία και ο κύριος στόχος του ατόμου είναι η εύρεση και η ύπαρξη σε μια αποκλειστική ρομαντική σχέση. Το επίκεντρο αυτής της κοσμοθεωρίας είναι ο ρομαντισμός και ο έρωτας, οι οποίοι θεωρούνται αυτοσκοποί της ζωής. Να σημειωθεί, επίσης, ότι στο πλαίσιο αυτό, η έννοια της “αποκλειστικής ρομαντικής σχέσης” έχει να κάνει αυστηρά με μια μακροπρόθεσμη μονογαμική σχέση η οποία συνδυάζει την ρομαντική και την σεξουαλική επιθυμία και που, πιθανότατα, να έχει ως τελικό προορισμό τον γάμο. Η ερωτοκανονικότητα στηρίζεται στην πεποίθηση ότι όλα τα άτομα έχουν καλύτερη ποιότητα ζωής εάν βρίσκονται σε αποκλειστικές ρομαντικές σχέσεις και ότι όλοι οι άνθρωποι, ανεξαιρέτως, αυτό επιδιώκουν
Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ
  • positiv
  • No Comments

Σπάζοντας τα δεσμά της μονοκανονικότητας
Σπάζοντας τα δεσμά της μονοκανονικότητας 2560 1707 positiv 
Photo by Maxime Horlaville on Unsplash

 

Λίζα Αστερίου*

 

Η κυρίαρχη άποψη είναι πως «σοβαρές σχέσεις» είναι μόνο αυτές που χαρακτηρίζονται από αποκλειστικότητα. Μήπως όμως η μονοκανονικότητα (η νόρμα της καταναγκαστικής μονογαμίας) καταλήγει να κάνει ζημιά στην ψυχική μας υγεία αλλά και στις ίδιες τις σχέσεις; Ο κλινικός ψυχολόγος Σάββας Σαλπιστής αναφέρει τα εξής:

 

Η πραγματικότητα μας αναγκάζει να παραδεχθούμε πως η μονογαμική στάση ζωής και το όνειρο για τον έναν και μοναδικό οδηγεί συχνά σε σωρεία προβλημάτων και διαψευσμένων ονείρων, όπως η κακή έως ανύπαρκτη σεξουαλική ζωή μετά από κάποια χρόνια, η συναισθηματική αδιαφορία ή/και κακοποίηση, η ζήλεια, ο έλεγχος του άλλου κλπ. Από τις επιπτώσεις των αρνητικών πλευρών και τη δυστυχία της μονογαμικής ζωής συντηρούνται πολλοί ψυχαναλυτές και από αυτές προέρχεται ένα μεγάλο μέρος των τεράστιων κερδών της φαρμακευτικής βιομηχανίας από την πώληση των Viagra και άλλων βοηθημάτων αποκατάστασης της στυτικής λειτουργίας «ξεψυχισμένων πουλιών», ακόμα και νεαρών ανδρών, των αγχολυτικών και των αντικαταθλιπτικών σκευασμάτων. Στόχος της κατανάλωσης όλων αυτών των χαπιών και της καταφυγής σε θεραπευτές/ψυχαναλυτές είναι η συντήρηση, η αναστύλωση και η διατήρηση αυτού που η κοινωνία μας υποστηρίζει πως είναι καλό για ΟΛΟΥΣ, η απόλυτη ευτυχία -δηλ. η μονογαμία- αλλά που ταυτόχρονα οι περισσότεροι, δυστυχώς, δεν το αισθάνονται…[1]

 

Γιατί άραγε δεν το αισθάνονται αν αυτή είναι η «ανθρώπινη φύση;». Στο ερώτημα αυτό έρχεται να απαντήσει το βιβλίο Sex at Dawn του Christopher Ryan και της Cacilda Jethá, μια πολύ ενδιαφέρουσα ανθρωπολογική μελέτη.[2] Οι συγγραφείς φέρνουν μια πληθώρα στοιχείων που καταδεικνύουν ότι ο θεσμός της μονογαμίας δεν είναι παρά ένα κοινωνικό κατασκεύασμα. Επιβλήθηκε μέσα στις ταξικές κοινωνίες ώστε να εξυπηρετήσει ένα συγκεκριμένο στόχο: να εξασφαλίσει στους άνδρες «γνήσιους απόγονους» που θα κληρονομούσαν την περιουσία τους. Έχετε αναρωτηθεί ποτέ γιατί οι κανόνες περί μοιχείας υπήρξαν πάντα πολύ πιο αυστηροί για τις γυναίκες;

 

Αυτή η θεωρία δεν είναι και τόσο καινούρια. Το ίδιο είχε υποστηρίξει και ο Φρίντριχ Ένγκελς ήδη από το 19ο αιώνα στο κλασικό βιβλίο του Η Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής Ιδιοκτησίας και του Κράτους.[3] Είχε βασιστεί, όπως και οι συγγραφείς του Sex at Dawn, σε ανθρωπολογικά στοιχεία: σε έρευνες που δείχνουν ότι στις φυλές των κυνηγών-τροφοσυλλεκτών δεν υπήρχε ανισότητα των φύλων ούτε καταπίεση της σεξουαλικότητας. Για το μεγαλύτερο μέρος της ύπαρξης της η ανθρωπότητα ζούσε σε τέτοιες κοινωνίες, κάποιες από τις οποίες επιβιώνουν μέχρι σήμερα σε απομακρυσμένα σημεία του πλανήτη. Οι ιστορικές πηγές μαρτυρούν ότι η ιδιοκτησιακή αντίληψη των σχέσεων αναπτύχθηκε μαζί με τη δημιουργία του πλεονάσματος (πλούτου) και της ατομικής ιδιοκτησίας.

 

Καλλιεργώντας συναινετικά μη μονογαμικές σχέσεις

 

Σήμερα ευτυχώς δεν έχουμε πια ανάγκη από τη σεξουαλική καταπίεση για να γνωρίζουμε «τίνος είναι το παιδί».  Έτσι, όλο και περισσότεροι άνθρωποι συνειδητοποιούν ότι η καταναγκαστική μονογαμία είναι μια ξεπερασμένη κοινωνική νόρμα που οδηγεί στη δυστυχία – όπως και κάθε μορφή καταναγκασμού, άλλωστε. Γι’ αυτό και αναζητούν άλλες λύσεις, καλλιεργώντας τις ανοιχτές, δηλαδή τις συναινετικά μη μονογαμικές, σχέσεις.

 

Αυτός ο τρόπος ζωής αφορά κάθε φύλο και σεξουαλικό προσανατολισμό και μπορεί να παίρνει ποικίλες μορφές. Στην Ελλάδα εδώ και αρκετά χρόνια γνωρίζει διάδοση το swinging, γνωστό και ως «ανταλλαγή συντρόφων». Πρόκειται για συνευρέσεις ανάμεσα σε διαφορετικά ζευγάρια, οι οποίες ενίοτε μπορεί να περιλαμβάνουν και μεμονωμένα άτομα. Υπάρχουν επίσης οι «μονογαμοειδείς» (αγγλ. monogamish) σχέσεις: τα μέλη ενός ζευγαριού συμφωνούν ότι μπορεί να έχουν σεξουαλικές επαφές με τρίτα άτομα, χωρίς όμως να δημιουργούν δεσμούς μαζί τους.

 

Αλλά και οι πολυσυντροφικές σχέσεις εμφανίζονται με ποικίλες μορφές. Κάποιες δίνουν έμφαση στην ανεξαρτησία, όπως η ανεξάρτητη πολυσυντροφικότητα (solo polyamory). Σε άλλες περιπτώσεις, ένα ζευγάρι μπορεί να ακολουθεί το παραδοσιακό σχήμα «γάμος και παιδιά», ενώ παράλληλα τα μέλη του διατηρούν συναινετικά ερωτικές σχέσεις με τρίτα πρόσωπα. Βέβαια, τώρα πια υπάρχουν στο εξωτερικό και χιλιάδες πολυσυντροφικές οικογένειες: τρεις ή περισσότεροι άνθρωποι μοιράζονται το σπίτι και τα οικονομικά τους και, αν έχουν παιδιά, τα ανατρέφουν από κοινού. Κατά καιρούς εμφανίζονται και στη χώρα μας τέτοιες οικογένειες, όμως λόγω της κοινωνικής κατακραυγής παραμένουν «μέσα στην ντουλάπα» ή φεύγουν στο εξωτερικό.

 

Θα αναρωτιέστε ίσως πόσο εύκολο είναι να συμβιώνει κανείς με δύο ή περισσότερα άτομα. Η απάντηση είναι πως καμιά σχέση δεν είναι εύκολη. Ας μην ξεχνάμε ότι παγκοσμίως το 50% των γάμων καταλήγει σε διαζύγιο, ενώ στο υπόλοιπο 50% τα ζευγάρια έρχονται αντιμέτωπα με πολλαπλά προβλήματα. Ας δούμε τι λέει πάνω στο θέμα η Susan Rosenthal, η οποία μελετάει τα θέματα των ανθρώπινων σχέσεων από μια μαρξιστική οπτική:

 

Η οικογένεια της εργατικής τάξης έχει μια και μόνο λειτουργία: την αναπαραγωγή – την καθημερινή αναπαραγωγή της ενέργειας των εργαζομένων και την αναπαραγωγή της επόμενης γενιάς εργαζομένων. Όταν αφαιρεθεί το ρομαντικό επίχρισμα από το γάμο, απομένει κατά βάση ένα συμβόλαιο όπου δύο πρόσωπα συμφωνούν να φροντίζουν το ένα το άλλο και τα παιδιά τους, επειδή η κοινωνία δεν θα το κάνει.

 

Οι αναπαραγωγικές λειτουργίες που παρείχε το χωριό (συναισθηματική, κοινωνική και υλική υποστήριξη) είναι τώρα ευθύνη του/της συζύγου. Η έννοια του «ρομαντικού έρωτα» δημιουργήθηκε για να στηρίξει αυτή τη στροφή. Το πρώτο ρομαντικό μυθιστόρημα εμφανίστηκε το 1740, ενώ η Jane Austen διέδωσε αυτό το λογοτεχνικό είδος στις αρχές του 19ου αιώνα. Σήμερα, η προώθηση του ρομαντικού έρωτα είναι μια βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων δολαρίων. Ωστόσο, το υψηλό ποσοστό διαζυγίων και κατάρρευσης των σχέσεων αποδεικνύει ότι είναι σχεδόν αδύνατο για ένα άτομο να καλύπτει όλες τις ανάγκες του άλλου.[4]

 

Ζούμε στον καπιταλισμό, ένα κοινωνικό σύστημα που βασίζεται στην εκμετάλλευση και την καταπίεση και αποτελεί εμπόδιο στην ικανοποίηση των αναγκών μας. Ταυτόχρονα, το ίδιο σύστημα μας «πουλάει» έναν βολικό μύθο: ότι η ευτυχία είναι μια ατομική υπόθεση που γεννιέται μέσα από τον έρωτα και βρίσκει την ολοκλήρωσή της μέσα στην πυρηνική οικογένεια. Έτσι, στο φαντασιακό μας ο/η σύντροφός μας μεταμορφώνεται σε έναν παντοδύναμο γονιό, ο οποίος θα θέλαμε να μας παρέχει όλη τη στήριξη και τη χαρά που στερηθήκαμε χρόνια ολόκληρα. Αυτή η εξωπραγματική προσδοκία μετατρέπεται συχνά σε ωρολογιακή βόμβα στα θεμέλια της σχέσης, καθώς ο αρχικός ενθουσιασμός δίνει τη θέση του στην απογοήτευση και τον θυμό.

 

«Εγώ δεν σε καλύπτω;»

 

Οι άνθρωποι που εγκαταλείπουν τη μονογαμία και στρέφονται προς την πολυσυντροφικότητα συνειδητοποιούν ότι ένα πρόσωπο δεν μπορεί να τους δίνει όλα όσα έχουν ανάγκη. Αλλά και οι ίδιοι/ες δεν μπορούν να ικανοποιούν όλες τις επιθυμίες του/της συντρόφου τους. Αυτή η συνειδητοποίηση για κάποια άτομα είναι ένα σοκ, το οποίο γκρεμίζει την εξιδανικευμένη εικόνα που είχαν για τον εαυτό τους. Στην προσωπική  μου ζωή, έχω κάνει πολλές συζητήσεις γι’ αυτά τα θέματα με άτομα που θα ήθελαν να συνδεθούν ερωτικά μαζί μου. Το ερώτημα που μου κάνουν είναι «δηλαδή, πιστεύεις ότι εγώ δεν σε καλύπτω;» Η απάντησή μου είναι ότι διαφορετικοί άνθρωποι μας δίνουν διαφορετικά πράγματα, ικανοποιώντας διαφορετικές πλευρές του εαυτού μας. Άλλωστε, αν ένα άτομο μπορούσε να μας τα δίνει όλα, δεν θα χρειαζόμαστε άλλες σχέσεις – οικογενειακές, φιλικές κ.ά.

 

Ας δούμε ένα παράδειγμα: η Μαριάννα και η Γεωργία έχουν μια όμορφη, τρυφερή ερωτική σχέση, όμως η πρώτη λατρεύει το BDSM ενώ η δεύτερη δεν εμπνέεται καθόλου απ’ αυτό. Αν η σχέση τους είναι κλειστή, τι θα συμβεί; Είτε η μία θα πρέπει να στερηθεί κάτι που είναι σημαντικό γι’ αυτήν είτε η άλλη θα πρέπει να πιέσει τον εαυτό της να υποδυθεί έναν ρόλο που δεν της ταιριάζει. Και η μία επιλογή και η άλλη θα δημιουργήσει δυσάρεστα συναισθήματα και μακροχρόνια θα κάνει κακό στη σχέση. Αντίθετα, αν αποφασίσουν να ανοιχτούν σε καινούριες εμπειρίες, τότε η Μαριάννα μπορεί να ικανοποιήσει τις kinky επιθυμίες της με άλλα άτομα – αυτό θα απαλλάξει τη Γεωργία από την πίεση και θα της επιτρέψει να εξερευνήσει τη σεξουαλικότητά της με άλλους ανθρώπους, αν το θέλει.

 

Ας δούμε ένα δεύτερο παράδειγμα: η Αναστασία και ο Σταμάτης ταιριάζουν από πολλές απόψεις και θέλουν να χτίσουν μια σχέση που θα κρατήσει σε βάθος χρόνου. Όμως, η Αναστασία εκτιμάει πολύ την ανεξαρτησία της και θέλει να ζει μόνη στον δικό της χώρο, ενώ ο Σταμάτης νιώθει έντονη την ανάγκη της συμβίωσης. Αν εκείνη επιλέξει να ζήσει μαζί του για να του κάνει το χατίρι, θα χάσει κάτι που είναι σημαντικό για αυτήν. Αν εκείνος συμβιβαστεί και θυσιάσει την ανάγκη της συμβίωσης, θα νιώθει ανικανοποίητος. Μέσα στα πλαίσια της πολυσυντροφικότητας, ο Σταμάτης μπορεί να επιλέξει τη συμβίωση με ένα άλλο πρόσωπο, το οποίο θα αποδέχεται τη σχέση του με την Αναστασία. Κι εκείνη θα μπορεί να διατηρεί την ανεξαρτησία της, καλλιεργώντας παράλληλα ειλικρινείς σχέσεις με άλλα άτομα, εφόσον το επιθυμεί.

 

«Μα οι πολυσυντροφικές σχέσεις είναι δύσκολες!»

 

Ποτέ δεν ισχυριστήκαμε ότι η πολυσυντροφικότητα είναι εύκολη. Για να διατηρηθεί σε βάθος χρόνου μια ποιοτική σχέση, είτε ανοιχτή είτε κλειστή, χρειάζεται συστηματική προσπάθεια. Είναι απαραίτητο να υπάρχουν στοιχεία όπως η καλή επικοινωνία, η συναισθηματική νοημοσύνη, η διαχείριση συναισθημάτων, η τοποθέτηση ορίων και η δημιουργική επίλυση προβλημάτων. Αυτά συνήθως δεν έρχονται αυθόρμητα – απαιτούν δουλειά, αναζήτηση και αυτογνωσία.

 

Σίγουρα οι πολυσυντροφικές σχέσεις είναι πιο περίπλοκες από τις μονογαμικές γιατί περιλαμβάνουν περισσότερα άτομα. Γι’ αυτό σε διάφορες χώρες έχουν σχηματιστεί συλλογικότητες όπου μπορεί κανείς να ενημερωθεί και να συζητήσει με ανθρώπους που έχουν παρόμοιες εμπειρίες. Οργανώνονται και σχετικές εκδηλώσεις, όπως σεμινάρια και συνέδρια. Έχουν γραφτεί αρκετά βιβλία, ενώ μπορεί κανείς να βρει μια πληθώρα από άρθρα, βίντεο και podcasts. Μια διαδικτυακή έρευνα με τη λέξη polyamory είναι αρκετή για δείξει τον πλούτο και την ποικιλία δραστηριοτήτων που υπάρχει.

 

Αν ενδιαφέρεστε να ζήσετε με πολυσυντροφικό τρόπο, καλά θα κάνετε ν’ αξιοποιήσετε αυτό το τεράστιο υλικό. Ένα από τα καλύτερα βιβλία που έχουν γραφτεί μέχρι στιγμής σχετικά με τη διαχείριση των ανοιχτών σχέσεων είναι το Polysecure: Attachment, Trauma and Consensual Nonmonogamy της ψυχοθεραπεύτριας Jessica Fern.[5] Μέσα στις σελίδες του θα βρείτε μια ανάλυση της «θεωρίας του δεσμού» (attachment theory) μαζί με στρατηγικές που βοηθούν ένα άτομο να δημιουργήσει ασφαλείς συνδέσεις με τα αγαπημένα του πρόσωπα αλλά και με τον εαυτό του.

 

Αυτό το τελευταίο – η σχέση μας με τον εαυτό μας – είναι κάτι που συχνά ξεχνιέται στις συζητήσεις περί σχέσεων. Είναι πιο εύκολο να ονειρευόμαστε τον «πρίγκιπα» ή την «πριγκίπισσα» που θα μας φέρει την ευτυχία, παρά να κάνουμε τη δουλειά που χρειάζεται για να θεραπεύσουμε τα τραύματά μας – αυτά που δημιουργήθηκαν μέσα σε μια κοινωνία η οποία μας τραυματίζει ξανά και ξανά.

 

Η δουλειά με τον εαυτό μας και τις/τους συντρόφους μας είναι αναγκαία αλλά … δεν είναι επαρκής. Ως πολυσυντροφικά άτομα, χρειάζεται να αμφισβητήσουμε το όραμα της ατομικής ευδαιμονίας, η οποία θα αναδυθεί σαν την Αφροδίτη μέσα από την όαση που θα φτιάξουμε με τις/τους συντρόφους μας. Η σκληρή αλήθεια είναι πως δεν θα βρούμε και πολλή ευτυχία μέσα σε έναν κόσμο ο οποίος δεν ικανοποιεί τις ανάγκες των ανθρώπων. Γι’ αυτό, παράλληλα με τις προσπάθειες να δημιουργήσουμε μια καλή σχέση με τον εαυτό μας και τα κοντινά μας πρόσωπα, χρειάζεται και ο συλλογικός αγώνας για τη δημιουργία μιας άλλης κοινωνίας. Άλλωστε, η ιστορία έχει δείξει ότι τα μαζικά κινήματα μπορούν να προκαλέσουν βαθιές αλλαγές στη νοοτροπία των ανθρώπων και στον τρόπο ζωής τους. Μέσα από ένα τέτοιο κίνημα, αυτό που ξεδιπλώθηκε με ποικίλες μορφές στη δεκαετία του ’60 και του ’70, γεννήθηκε και η έννοια της πολυσυντροφικότητας.

 

*Η Λίζα Αστερίου σπούδασε ψυχολογία και φιλολογία. Δραστηριοποιείται στο αντιρατσιστικό-αντιφασιστικό, το πολύχρωμο και το γυναικείο κίνημα. Είναι η «μαμά» της ομάδας «Ανοιχτές Σχέσεις», ενώ κατά καιρούς κάνει ομιλίες και βιωματικά εργαστήρια.

Ιστοσελίδα: https://polysyntrofikotita.com/

Facebook: www.facebook.com/anoixtes.sxeseis

Για συμμετοχή στη Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης του sexpositive.gr  κάνε κλικ εδώ

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

[1] Σάββας Σαλπιστής, «Μονογαμία και Πολυγαμία», i-psyxologos, 6-7-13, http://www.i-psyxologos.gr/monogamia-poligamia/.

[2] Christopher Ryan and Cacilda Jethá, Sex at Dawn: The Prehistoric Origins of Modern Sexuality (New York: HarperCollins, 2010).

[3] Φρίντριχ Ένγκελς, Η Καταγωγή της Οικογένειας, της Ατομικής Ιδιοκτησίας και του Κράτους, μετ. Μαρία Γιαταγάνα (Αθήνα: Θεμέλιο, 1995).

[4] Susan Rosenthal, The Myth of Personal Life Under Capitalism, Susan Rosenthal, 17-2-15, https://susanrosenthal.com/oppression/family-and-gender-oppression/the-myth-of-personal-life-under-capitalism-2/.

[5] Jessica Fern, Polysecure: Attachment, Trauma and Consensual Nonmonogamy (Portland, OR: Thorntree Press, 2020).

  • positiv
  • No Comments

To Zine της Μαργαρίτας Παραδείση Σπάει τα Στερεότυπα για την Πολυσυντροφικότητα
To Zine της Μαργαρίτας Παραδείση Σπάει τα Στερεότυπα για την Πολυσυντροφικότητα 1440 1440 positiv
Η αγαπημένη μας Μαργαρίτα Παραδείση μιλάει στο Vice  για το νέο της κόμικ και όχι μόνο! Δείτε το άρθρο της Μαργαρίτας για το  sexpositive.gr εδώ
Μια συζήτηση για την polyamorous κοινότητα και τους μύθους γύρω από αυτή. «Πολύς κόσμος πιστεύει ότι μιλάμε μόνο για ένα μπέρδεμα μπουτιών και συντρόφων. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα».

 

Μεγαλώνουμε σε κοινωνίες όπου το ιδανικό του δυαδικού, αποκλειστικού έρωτα κυριαρχεί και παρουσιάζεται ως η αυτονόητη επιλογή. Οι περισσότεροι θεωρούμε ότι δύο είναι οι ερωτικοί δρόμοι που ανοίγονται μπροστά μας: Eίτε θα κάνουμε μονογαμικές σχέσεις, είτε θα περνάμε από τη μία χαλαρή φάση στην άλλη, χωρίς να εμπλεκόμαστε συναισθηματικά.

Υπάρχουν άνθρωποι, όμως, που δεν βλέπουν τον εαυτό τους, ούτε στην πρώτη περίπτωση, ούτε στη δεύτερη. Το πλαίσιο της μονογαμικής σχέσης δεν τους ικανοποιεί, τους φαίνεται ασφυκτικό, δεν καταλαβαίνουν γιατί η αγάπη πρέπει να ταυτίζεται με την αποκλειστικότητα. Από την άλλη, όμως, δεν αναζητούν ούτε την ευκαιριακή σεξουαλική ικανοποίηση, χωρίς συναισθηματική σύνδεση.

«Στους δύο, τρίτος δεν χωρεί», «Η αγάπη θέλει δύο», «Ζήλεια μου, με σένα η καρδιά μου είναι ζωντανή». Παρά το πλήθος των λαϊκών τραγουδιών και γνωμικών που ορκίζονται στον άρρηκτο δεσμό δύο ατόμων και στη ζήλεια ως απόδειξη ερωτικής αγάπης, οι πολυσυντροφικοί άνθρωποι είναι εδώ και διεκδικούν ορατότητα.

Σύμφωνα με τον ιστότοπο polysyntrofikotita.com, «η πολυσυντροφικότητα ή πολυερωτισμός (polyamory) είναι το να διατηρείς σταθερές ερωτικές/συντροφικές σχέσεις με δύο ή περισσότερα πρόσωπα, με τη γνώση και τη συναίνεση όλων των εμπλεκόμενων». Ένας πολυσυντροφικός άνθρωπος μπορεί να διατηρεί ειλικρινείς, παράλληλες σχέσεις ή να είναι μέρος μια τριαδικής, για παράδειγμα, σχέσης. Ο θεμέλιος λίθος των πολυσυντροφικών σχέσεων οποιουδήποτε είδους είναι η ειλικρίνεια και η καλή επικοινωνία – όπως φυσικά θα έπρεπε να συμβαίνει σε κάθε σχέση.

Margarita Paradissi_ photo (2).jpg

H ILLUSTRATOR ΜΑΡΓΑΡΙΤΑ ΠΑΡΑΔΕΙΣΗ.

Η Μαργαρίτα Παραδείση, εικονογράφος με έδρα το Βερολίνο, όταν λέει ότι είναι πολυσυντροφική, συχνά παίρνει την ίδια απάντηση: «Α πα πα, δεν τα μπορώ εγώ αυτά τα μπερδεμένα». Έτσι, αποφάσισε να φτιάξει ένα zine που ξεφεύγει από τις στερεοτυπικές αναπαράστασεις της πολυσυντροφικότητας, με μεγάλες δόσεις χιούμορ.

“It’s not that complicated”, απαντάει χαμογελαστά η 29χρονη Μαργαρίτα, βάζοντάς μας σε σκέψεις και αμφισβητώντας όλα όσα θεωρούσαμε δεδομένα για τις ερωτικές σχέσεις. «Δέκα χαρακτήρες διαφόρων ηλικιών και ιδιοσυγκρασιών, μια πρέζα χιούμορ και τρεις κούπες κουηρίλας –γιατί υπήρχε σε απόθεμα– είναι τα συστατικά του κόμικ».

Η Μαργαρίτα Παραδείση μιλάει στο VICE για το ξεχωριστό zine της, την έρευνα που έκανε για την polyamorous κοινότητα σε Ελλάδα και Γερμανία και τη ζωή της ως καλλιτέχνιδας που αυτοπροσδιορίζεται ως queer και πολυσυντροφική. Ποιος είπε ότι όλοι διεκδικούμε την ευτυχία μας με τον ίδιο τρόπο;

It's not that complicated (04).jpg

ΤΟ ZINE ΤΗΣ ΜΑΡΓΑΡΙΤΑΣ ΠΑΡΑΔΕΙΣΗ “IT’S NOT THAT COMPLICATED”

VICE: Ποια ήταν η πρώτη σου σκέψη για το zine, με θέμα την πολυσυντροφικότητα;
Μαργαρίτα Παραδείση: Το zine προέκυψε με αφορμή την πτυχιακή μου εργασία στο Communication Design. Ήθελα να ασχοληθώ με την πολυσυντροφικότητα, ένα θέμα που με αφορά προσωπικά, για να μπορώ να δουλεύω μερόνυχτα, χωρίς να χάνω το ενδιαφέρον μου. Επέλεξα το κόμικ ως μέσο, διότι πλέον διαβάζεται από πολλές διαφορετικές ηλικίες, από ανθρώπους με διαφορετικά ενδιαφέροντα. Είναι ένα πολύ προσβάσιμο μέσο και μπορεί να σου δώσει ιδέες πιο δύσκολες με τρόπο άμεσο.

Στην πτυχιακή μου υπήρχε και το ερευνητικό κομμάτι με ερωτηματολόγια προς ομάδες πολυσυντροφικών ατόμων στην Ελλάδα, τη Γερμανία και σε άλλες χώρες. Προσέγγισα ακριβώς 299 πολυσυντροφικά άτομα, μη τυχόν και στρογγυλέψει ο αριθμός (γελάει). Από την Ελλάδα, μίλησα με 83 άτομα και τα παιδιά από την ομάδα «Ανοιχτές Σχέσεις» του πολυσυντροφικού ακτιβισμού στην Αθήνα με βοήθησαν πολύ.

“It’s not that complicated”. Πώς προέκυψε ο τίτλος;
Το κλασικό σχόλιο που ακούει κανείς όταν κάνει coming out ως πολυσυντροφικό άτομο είναι «Α πα πα, δεν τα μπορώ εγώ αυτά τα μπερδεμένα». Αυτό μου είπε και μια φίλη μου σε μια συζήτηση που είχαμε για την πολυσυντροφικότητα. Πολύς κόσμος –λογικό αν δεν ξέρει- έχει στο μυαλό του ότι μιλάμε μόνο για ένα μπέρδεμα μπουτιών, συντρόφων και μη συναινετικών καταστάσεων, πράγμα που απέχει πολύ από την πραγματικότητα.

It's not that complicated (03).jpg

Πότε έκανες coming out ως πολυσυντροφική;
Πριν από δυόμιση χρόνια. Μέχρι τότε, υπήρχε ως σκέψη αλλά η πραγματική συνειδητοποίηση έγινε εκείνη τη χρονική στιγμή.

Σε μικρότερη ηλικία προσπαθούσες να διατηρήσεις μονογαμικές σχέσεις και ένιωθες να πιέζεσαι;
Προηγουμένως είχα πάντοτε μονογαμικές σχέσεις που οι περισσότερες ήταν και μακροχρόνιες, επειδή είμαι άνθρωπος των σχέσεων. Καταλάβαινα τη συνθήκη του κλειστού σχήματος ως κάτι που έχουμε συμφωνήσει με τον/τη σύντροφο και άρα για αυτό το τηρούμε, αλλά δεν ένιωθα ότι έτσι πρέπει να είναι πάντα. Δηλαδή, στο μυαλό μου δεν ήταν ποτέ η μία και μοναδική οδός.

Από τις μονογαμικές σχέσεις, πώς φτάνεις στο σημείο να πεις ότι τελικά είμαι πολυσυντροφική;
Η πορεία ήταν αρκετά περίεργη και σίγουρα μη γραμμική. Υπήρξαν πολλές διαφορετικές συνειδητοποιήσεις που συναντήθηκαν κάποια στιγμή κι έγιναν ένα. Το έναυσμα ήρθε όταν βρέθηκα να μένω στο εξωτερικό και η τότε σχέση μου βρισκόταν στην Ελλάδα. Διατηρούσαμε τη σχέση εξ αποστάσεως και άρχισα να σκέφτομαι ότι θα με χαροποιούσε πάρα πολύ αν ο άνθρωπός μου ζούσε τη συντροφικότητα και ικανοποιούσε τις ανάγκες και τις επιθυμίες του με κάποιον που θα ήταν εκεί για αυτόν, στην ίδια χώρα.

Margarita Paradissi_ photo (3).jpg

Όταν αυτό το εξέφρασες, ποια ήταν η αντίδραση του συντρόφου σου;
Υπήρξαν πολλές συζητήσεις –από τις πιο όμορφες, αλλά δύσκολες συζητήσεις που έχω κάνει σε σχέσεις- που μας έφεραν πιο κοντά στο να συνειδητοποιήσουμε τι θέλει ο καθένας. Οπότε, ο άνθρωπος μου έδωσε την ευχή του και μου είπε ότι δεν είναι για αυτόν. Η σχέση έληξε με πολύ καλό τρόπο και αυτό μου έδωσε το έναυσμα να ανοιχτώ και να ψάξω ανθρώπους που να έχουν μια μεγαλύτερη εμπειρία, για να μου δώσουν και περισσότερα ερεθίσματα.

Ευτυχώς στη Γερμανία, οι πολυσυντροφικές κοινότητες είναι πολλές και πολύ ενδιαφέρουσες. Υπάρχουν μικρές ομάδες σε τοπικό επίπεδο, σε κάθε γωνιά της χώρας, οι οποίες είναι πολύ inclusive.

Απ’ όταν ξεκίνησες να εξερευνάς αυτόν τον κόσμο έχεις κάνει παράλληλες, ανεξάρτητες μεταξύ τους σχέσεις ή έχεις εμπλακεί, για παράδειγμα, σε μια τριαδική σχέση με άλλα δύο άτομα;
Απ’ όλα. Έχω υπάρξει σε τριαδικές σχέσεις, αλλά δεν έτυχε να ευδοκιμήσουν για μεγάλο χρονικό διάστημα, επειδή ο καθένας ήταν και από μια διαφορετική χώρα και ήταν δύσκολο. Εγώ συνήθως τις ερωτικές μου σχέσεις τις δομώ με έναν άνθρωπο, χωρίς αυτό να σημαίνει ότι είμαι αρνητική σε άλλους σχηματισμούς. Γενικά, μου αρέσει να χρησιμοποιώ τις ταμπέλες ως μέσο επικοινωνίας για να καταλαβαινόμαστε και όχι για να αποκλείουμε καταστάσεις.

Πώς λειτουργεί μια τριαδική σχέση;
Θέλει πολλή δουλειά και υπομονή. Χρειάζεται πολύ καλή επικοινωνία – όπως και σε κάθε σχέση, βέβαια. Πρέπει τα άτομα να είναι πολύ συνειδητοποιημένα και να έχουν γνώση των ορίων του άλλου, σεβασμό και διάθεση συνδιαλλαγής.

Φαντάζομαι ότι τα πράγματα πρέπει να είναι πολύ ξεκάθαρα από την αρχή.
Στη μία από τις δύο περιπτώσεις, ήταν όντως έτσι. Στην άλλη περίπτωση που δεν ήταν ξεκάθαρα τα πράγματα, συνειδητοποιήσαμε και τα τρία μέλη ότι έπρεπε να γίνει μια σοβαρή συζήτηση μεταξύ μας, για να είμαστε όλοι καλά και αγαπημένοι.

Τι φύλου ήταν τα άτομα στις σχέσεις αυτές;
Στη μία περίπτωση ήταν μία γυναίκα κι ένας άνδρας και στην άλλη περίπτωση ήταν ένα non-binary άτομο και μία γυναίκα. Είμαι pansexual, το οποίο σημαίνει ότι συνάπτω σχέσεις με άτομα διαφορετικών φύλων, αλλά και ανεξαρτήτως φύλου. Έχω υπάρξει σε σχέσεις με non-binary συντρόφους, έχω κάνει ομόφυλες και ετερόφυλες σχέσεις. Γενικά, αυτοπροσδιορίζομαι ως ξεκάθαρα queer.

It's not that complicated (01).jpg

Ας επιστρέψουμε στο zine. Τι χαρακτήρες πρωταγωνιστούν και τι σχέσεις περιγράφονται;
Ο στόχος μου όταν ξεκίνησα αυτό το πρότζεκτ ήταν ένα πολύ μεγάλο ποσοστό των ηρώων να είναι queer. Κάτι άλλο πολύ σημαντικό για μένα ήταν να είναι όσο πιο συμπεριληπτικό γίνεται. Με ενδιέφερε πολύ η ορατότητα των ερωτικών σχέσεων της μέσης και της τρίτης ηλικίας, γι’ αυτό και επέλεξα συνειδητά πολύ χαρακτήρες να ανήκουν σε αυτές τις ομάδες.

Γενικά, οι χαρακτήρες μπλέκονται μεταξύ τους με απροσδόκητους τρόπους και το κόμικ παίζει με τον τίτλο του “It’s not that complicated” και με το κατά πόσο είναι ή δεν είναι πολύπλοκες οι πολυσυντροφικές σχέσεις. Τι τις καθιστούν πολύπλοκες; Η ίδια η φύση τους ή το σύστημα μέσα στο οποίο εντάσσονται, το οποίο δεν είναι το πιο φιλόξενο;

Μέσα απ΄το zine, τι θέλεις να πεις;
Θέλω να προβληματίσω ανθρώπους, οι οποίοι δεν έχει τύχει να προβληματιστούν ως προς τον σχεσιακό τους προσανατολισμό. Μ΄ ενδιαφέρει να εξετάσω κάποια θέματα που τα θεωρούμε δεδομένα, υπό ένα πρίσμα αμφισβήτησης. Σίγουρα, με ενδιαφέρει πάρα πολύ η ορατότητα και η αντιπροσώπευση της queer και της polyamorous κοινότητας στα μέσα.

Ποιος, πιστεύεις, είναι ο συνηθέστερος μύθος που ακολουθεί τους polyamorous ανθρώπους;
Αυτό είναι πολύ εύκολο. Ο κυριότερος μύθος είναι ότι τα πολυσυντροφικά άτομα είναι πάρα πολύ greedy (σ.σ. άπληστα), ότι θέλουν πάρα πολύ σεξ και ότι κάνουν πολύ περισσότερο σεξ από τα μονογαμικά άτομα, πράγμα που δεν ισχύει. Γενικά, είναι μύθος ότι όλα στην πολυσυντροφικότητα κινούνται γύρω από το σεξ. Αυτό δεν έχει καμία σχέση με την πραγματικότητα.

Οι πολυσυντροφικές σχέσεις, όπως λέει και η ίδια η λέξη, έχουν να κάνουν με τη συντροφικότητα, με τις σχέσεις αυτές καθ’ αυτές. Εννοείται ότι πολλές φορές μπορεί να μην υπάρχει το σεξ, ως κομμάτι μιας ερωτικής σχέσης, αν για παράδειγμα ένα από τα μέλη της σχέσης είναι asexual.

Τι είναι αυτό που όλοι θέλουν να μάθουν για τα πολυσυντροφικά άτομα και σε ρωτάνε συνεχώς;
Η συνηθέστερη ερώτηση είναι «δεν ζηλεύεις;». Υπάρχει κόσμος που θεωρεί ότι η ζήλεια στις πολυσυντροφικές σχέσεις δεν υπάρχει, λες και είμαστε άτομα με μαγικές δυνάμεις και δεν βιώνουμε όλη την γκάμα των ανθρώπινων συναισθημάτων. Άλλος κόσμος θα σκεφτεί το αντίθετο: ότι υπάρχει πολύ έντονη ζήλεια, αλλά την καταπίνουμε. Τίποτα από αυτά στις όμορφες και υγιείς καταστάσεις δεν συμβαίνει.

Η ζήλεια είναι απολύτως φυσιολογικό να υπάρχει. Το ζήτημα είναι τι κάνουμε μαζί της. Φυσικά, αν ζηλέψω θα το επικοινωνήσω στον/στη σύντροφό μου, γνωρίζοντας ότι είμαι σε ένα ασφαλές πλαίσιο, όπου μετά θα το συζητήσουμε και θα δούμε τι μπορούμε να κάνουμε γι’ αυτό. Ποιες είναι οι ανασφάλειες και οι φόβοι πάνω στους οποίους πατάει αυτό το συναίσθημα, πώς μπορεί ο/η σύντροφος μου να με βοηθήσει και πώς μπορώ εγώ να βοηθήσω την κατάσταση.

It's not that complicated (06).jpg

Έχεις δεχτεί κάποιου είδους διάκριση ως polyamorous άτομο;
Ναι, σίγουρα, αλλά πολύ λιγότερο σε σχέση με διακρίσεις που έχουν να κάνουν με άλλα κομμάτια ταυτότητας. Το ότι το coming-out μου ως polyamorous έγινε στα μισά της δεκαετίας των 20 και όχι στα 18 με όπλισε με μεγαλύτερη επιμονή και υπομονή.

Πιστεύεις ότι υπάρχει πολυφοβία (οι προκαταλήψεις εις βάρος των πολυσυντροφικών και πολυγαμικών ατόμων);
Σίγουρα. Φαίνεται σε πολλές πτυχές της ζωής και της κουλτούρας μας. Πόσα τραγούδια υπάρχουν που δεν χειρίζονται μια γλώσσα κτητική και τη ζήλεια δεν την θεωρούν δείγμα αγάπης και στην τραγικότερή της μορφή δικαιολογία βίας έναντι του/της συντρόφου; Η κουλτούρα μας είναι αμιγώς μονογαμική και μονοκανονική.

Υπάρχει το ιδανικό της δυαδικής, αποκλειστικής αγάπης, η οποία έχει συγκεκριμένα σημεία-κλειδιά: γνωρίζεστε, συγκατοικείτε, παντρεύεστε, κάνετε παιδιά. Είναι τόσο συγκεκριμένα τα βήματα, που αν θέλει κανείς να κάνει κάτι διαφορετικό –όχι επειδή είναι αντιδραστικός, αλλά επειδή θέλει να είναι αυθεντικός– δεν είναι εύκολο.

Η κλασική ερώτηση τις ελάχιστες φορές τον χρόνο που μπορεί να βρεθώ με την ευρύτερη οικογένεια είναι «Πότε θα παντρευτείς; Παιδιά θα κάνεις;» και λέω «εμένα δεν με αφορά αυτό, είμαι πολύ ευτυχισμένη».

Στο πρώτο ραντεβού, θα το πεις κατευθείαν ότι είσαι polyamorous;
Ναι, ξεκάθαρα, διότι είναι σημαντικό ο άνθρωπος που έχω απέναντί μου να ξέρει περί τίνος πρόκειται και να μπορεί να συμφωνήσει ή να διαφωνήσει με αυτό. Προσωπικά, δεν με αφορά να βγω ραντεβού με μη πολυσυντροφικά άτομα, διότι δεν έχω ενέργεια να δώσω σε μια κατάσταση, όπου ο άλλος αμφιταλαντεύεται και είναι στη φάση που προσπαθεί να βρει τι του ταιριάζει καλύτερα, όπως δεν θα έβγαινα και με έναν straight άνθρωπο, πλέον.

Σε ένα άλλο πλαίσιο, για παράδειγμα σε ένα επαγγελματικό περιβάλλον, θα το μοιραστείς;
Αυτό είναι μια ιδιαίτερη συνθήκη, όπου η θέση μου είναι πάντα πιο λεπτή. Εκεί, πάντα σφυγμομετρώ την κατάσταση και τις διαθέσεις του απέναντί μου. Θα πω ότι είμαι polyamorous, αν νιώθω ότι είναι safe να εκφραστώ, αλλιώς θα το αποσιωπήσω.

It's not that complicated (08).jpg

Έχοντας ζήσει χρόνια στη Γερμανία, βλέπεις διαφορές στο πώς αντιμετωπίζονται τα polyamorous άτομα, σε σχέση με την Ελλάδα;
Ναι, έχω δει μεγάλες διαφορές. Στην Ελλάδα, ευτυχώς γίνονται κάποια πολύ σωστά βήματα, όμως υπάρχει ακόμα πάρα πολύς δρόμος. Στη Γερμανία, έχω την αίσθηση –εξαρτάται, φυσικά,  και από το μέρος, άλλο το Βερολίνο, άλλο η Βαυαρία που έμενα πριν– ότι υπάρχει μια ωριμότητα, παιδεία και ακτιβισμός γύρω από το θέμα.

Πώς φαντάζεσαι το μέλλον της πολυσυντροφικής κοινότητας;
Θα ήθελα να υπάρχει πολύ περισσότερη παιδεία και πολύ πιο σωστή αναπαράσταση και εκπροσώπηση στα μέσα, αλλά και σε πολιτικό επίπεδο, ώστε οι άνθρωποι να είναι ελεύθεροι να επιλέγουν πραγματικά τον τρόπο ζωής που τους εκφράζει και που τους κάνει ευτυχισμένους. Ό,τι κι αν κάνουμε σ’ αυτή τη ζωή, το διακύβευμα είναι να είμαστε ευτυχισμένοι. Εν τέλει, γιατί να μην είμαστε ή να είμαστε μόνο με έναν τρόπο;

Προσωπικά, είσαι ευτυχισμένη;
Πολύ. Ειδικά τώρα που έχω έρθει στην Ελλάδα και ζω λίγο καλοκαίρι. Σήμερα, ξεκίνησα να κοιτάζω πάλι το κόμικ, γιατί θέλω να «τρέξω» και το δεύτερο μέρος, τώρα που βρήκα χρόνο. Θα είναι η συνέχεια του ίδιου zine, με καινούριες ιστορίες των χαρακτήρων.

Μπορείτε να παραγγείλετε το “It’s not that complicated”, στέλνοντας προσωπικό μήνυμα στο Facebook της Μαργαρίτας Παραδείση (margarita.paradissi) ή στο Ιnstagram (margaritaparadissi).

Πηγή: vice

  • 1
  • 2
Enter your
text here