Σεξουαλική Αγωγή

Sex Positive Fest 2024 in Athens, Greece: participation open call!

Sex Positive Fest 2024 in Athens, Greece: participation open call! 1920 1440 positiv

Για ελληνικά κάνε κλικ εδώ

Who we are

 

We are a group of people who got together through the meetings of the Athenian polyamory community, and specifically of Polyamorygr, the polyamory activist group Open Relationships, and the sexpositive.gr page. We want to create caring communities, to lift the veil on eroticism, and to shed a light on the entire spectrum of sexuality. We envision forms of communal sexuality that include as many aspects of it as possible, untethering sex from reproduction, heteronormativity, and penetration; celebrating consent, experimentation, and freedom to play collectively; and creating temporarily liberated zones and playgrounds for adults within cities, with care, openness, and respect.

 

Our vision

 

We want to create spaces of free expression and communication for freaks, sluts and kinksters, for asexual, hypersexual, heterosexual, lesbian, pansexual, neurodiverse, polyamorous, strange, tantric, introverted, extroverted, weird people of all genders, for the people who revolt in their cities; spaces of encounter, mutual understanding, and ecstasy, so that we can bloom together.

 

That is why we aim to create a Sex Positive Festival in Athens this summer, full of lectures, discussions, screenings, and hands-on workshops on the entire spectrum of human sexuality and relationships; a festival built on communal spirit and love, based on the collective work of all participants, without any profit. Our goal is for the admission to be free for all but with the option to make a donation – or if the cost is overwhelming for us, to keep the ticket prices as low as possible.

 

What is Sex Positivity

 

For us, sex positivity means accepting every consensual aspect of sexuality and not just those that are compatible with yours. It means recognizing the importance of sex education and safe sex. It means accepting that someone enjoys sex all the time while for someone else sex holds no interest, and it means supporting both equally. It means not marginalizing sex workers and supporting their labour rights.

 

Greek society in its majority remains particularly phobic about anything that is different, and any attempt at including sex education in schools is condemned. Women are stigmatized on the basis of having a lot of sex or not having had sex yet, and LGBTQ+ people are verbally or physically attacked on the streets just for existing. The law discriminates based on sexual or relationship orientation. We could go on and on.

 

On the other hand, in recent years something seems to change. Sexual minorities become more and more visible. The feminist movement is being reborn around the world. Terms such as polyamory, tantra, kink, queer, etc., enter the vernacular of more people. New TV shows and movies seem to be more inclusive, and the same goes for a lot of new songs. A different culture starts to spread. That of sex positivity.

 

Sex Positive Festival

 

We want this festival to be part of this attempt at change, as well as a space that is as safe as possible in which to enjoy life and eroticism all together, and to be educated in consent, boundaries, conscious touch, breathing, communication between bodies, and collective joy!

 

For this reason, and because we want the whole festival process to be part of the community we wish to create, we meet every week in the centre of Athens in order to take the next steps in this direction together. If you like what you read and if you too feel such a calling, contact us so that you can participate in this metropolitan experiment. You can help as a facilitator/activist with speeches, art performances or hands-on workshops on queerness, safer sex, sex positive activism, sex for inmates, sex for disabled people, consent and boundaries, open relationships, neotantra and sacred sexuality, conscious kink and BDSM, ecstatic dance, etc., or as a volunteer with practical tasks, spotting, photography/videography, social media management, language interpretation, and a lot more. To learn more about our next meeting, fill out the following form: https://forms.gle/UrkmYSNVFiEcuG528.

 

For more information, send an email to sexpositivefest@gmail.com.

Kάλεσμα για συμμετοχή στο Sex Positive Fest 2024!

Kάλεσμα για συμμετοχή στο Sex Positive Fest 2024! 1920 1440 positiv

For english click here

Ποιοι/ες/α είμαστε

Είμαστε μία παρέα ανθρώπων που γνωρίστηκε μέσα από τις συναντήσεις της πολυσυντροφικής κοινότητας της Αθήνας και συγκεκριμένα του polyamorygr, της ομάδας πολυσυντροφικού ακτιβισμού «Ανοιχτές Σχέσεις» και της σελίδας sexpositive.gr. Επιθυμούμε να δημιουργήσουμε κοινότητες φροντίδας, να σηκώσουμε το πέπλο από το ζήτημα του ερωτισμού και να φωτίσουμε όλο το φάσμα της σεξουαλικότητας. Οραματιζόμαστε μορφές κοινοτικής σεξουαλικότητας που να εμπερικλείουν όσες περισσότερες εκφάνσεις της γίνεται, αποδεσμεύοντας το σεξ από την αναπαραγωγή, την ετεροκανονικότητα και τη διείσδυση. Γιορτάζοντας τη συναίνεση, τον πειραματισμό και την ελευθερία του παιχνιδιού που δεν μπορούν παρά να είναι συλλογικά. Δημιουργώντας προσωρινά απελευθερωμένες ζώνες και παιδικές χαρές για ενήλικες μέσα στις πόλεις, με φροντίδα, ανοικτότητα και σεβασμό. 

 

Το όραμά μας

Θέλουμε να δημιουργήσουμε χώρους ελεύθερης έκφρασης και επικοινωνίας για τα φρικιά, τις τσούλες, τα ανώμαλα, τους ασεξουαλικούς, τις υπερσεξουαλικές, τους ετεροφυλόφιλους, τις λεσβίες, τα πανσεξουαλικά, τους νευροδιαφορετικούς, τα πολυσυντροφικά, τους παράξενους, τις ταντρικές, τους εσωστρεφείς, τις εξωστρεφείς, τα αλλόκοτα, τους εξεγερμένους των πόλεων. Xώρους συνάντησης, αλληλοκατανόησης και έκστασης για να ανθίσουμε μαζί.

Για αυτόν τον λόγο επιδιώκουμε να φτιάξουμε ένα Sex Positive Festival αυτό το καλοκαίρι στην Αθήνα, γεμάτο διαλέξεις, συζητήσεις, προβολές και βιωματικά εργαστήρια γύρω από όλο το φάσμα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και των σχέσεων. Ένα φεστιβάλ χτισμένο με κοινοτικό πνεύμα και αγάπη, βασισμένο στη συλλογική εργασία όλων των συμμετεχόντων, χωρίς κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Επιδίωξή μας είναι η είσοδος να γίνεται με ελεύθερη συνεισφορά ή αν τα έξοδα μάς υπερβούν, με όσο το δυνατόν χαμηλότερο αντίτιμο. 

 

Τι είναι Sex Positivity;

Sex positivity για εμάς σημαίνει να αποδέχεσαι κάθε συναινετική έκφανση της σεξουαλικότητας, και όχι μόνο όσες συμβαδίζουν με τη δική σου. Σημαίνει να αναγνωρίζεις τη σημασία της σεξουαλικής εκπαίδευσης και του ασφαλούς σεξ. Σημαίνει να δέχεσαι ότι κάποιο άτομο απολαμβάνει το σεξ συνέχεια και για κάποιο το σεξ είναι αδιάφορο και να τα υποστηρίζεις και τα δύο εξίσου. Να μην περιθωριοποιείς τα εργαζόμενα στο σεξ και να υποστηρίζεις τα εργασιακά τους δικαιώματα.

Η ελληνική κοινωνία στην πλειοψηφία της παραμένει αρκετά φοβική απέναντι στο διαφορετικό και οποιαδήποτε απόπειρα να μπει η σεξουαλική αγωγή στα σχολεία αποδοκιμάζεται. Οι γυναίκες στιγματίζονται επειδή κάνουν πολύ σεξ ή επειδή δεν έχουν κάνει σεξ ακόμα, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα δέχονται λεκτικές και σωματικές επιθέσεις στον δρόμο απλώς επειδή υπάρχουν. O νόμος κάνει διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό ή σχεσιακό μας προσανατολισμό, κλπ.

Από την άλλη, τα τελευταία χρόνια κάτι φαίνεται να αλλάζει. Οι σεξουαλικές μειονότητες γίνονται όλο και πιο ορατές. Το φεμινιστικό κίνημα αναγεννιέται σε όλον τον κόσμο. Έννοιες όπως πολυσυντροφικότητα, τάντρα, κινκ, queer, κ.α., μπαίνουν στο λεξιλόγιο περισσότερων ανθρώπων. Οι νέες σειρές και ταινίες φαίνονται πιο συμπεριληπτικές, όπως και πολλά από τα καινούρια τραγούδια. Μία άλλη κουλτούρα αρχίζει να διαδίδεται, αυτή του sex positivity.

 

Sex Positive Festival 

Τμήμα αυτής της προσπάθειας για αλλαγή θέλουμε να αποτελεί και αυτό το φεστιβάλ, όπως επίσης και έναν όσο το δυνατόν πιο ασφαλή χώρο για να απολαύσουμε τη ζωή και τον ερωτισμό όλα μαζί! Για να εκπαιδευτούμε στη συναίνεση, τα όρια, το συνειδητό άγγιγμα, την αναπνοή, την επικοινωνία των σωμάτων, τη συλλογική χαρά!

Για αυτόν τον λόγο και επειδή θέλουμε η ίδια η διαδικασία του φεστιβάλ να αποτελεί μέρος της κοινότητας που επιθυμούμε να δημιουργήσουμε, συναντιόμαστε κάθε βδομάδα στο κέντρο της Αθήνας για να οργανώσουμε όλοι/ες/α μαζί τα βήματά μας προς αυτήν την κατεύθυνση. Αν όσα λέμε σου αρέσουν και νιώθεις και εσύ ένα τέτοιο κάλεσμα, επικοινώνησε μαζί μας για να συμμετέχεις σε αυτό το μητροπολιτικό πείραμα. Μπορείς να βοηθήσεις ως facilitator/ακτιβιστ@ με ομιλίες, καλλιτεχνικές performances ή βιωματικά εργαστήρια για: queer,  πιο ασφαλές σεξ, sex positive ακτιβισμό, πρόσβαση στη σεξουαλικότητα για ειδικές ομάδες πληθυσμού (τρόφιμοι ιδρυμάτων, άτομα με αναπηρία, κλπ.), συναίνεση και όρια, ανοιχτές σχέσεις, neotantra και ιερή σεξουαλικότητα, conscious kink και BDSM, ecstatic dance, κλπ., ή ως εθελοντ@ με πρακτικές εργασίες, spotting, φωτογραφία/βίντεο, διαχείριση social media, διερμηνεία και πολλά ακόμα. Για να ενημερωθείς για την επόμενη συνάντησή μας συμπλήρωσε την παρακάτω φόρμα: https://forms.gle/UrkmYSNVFiEcuG528 

Για περισσότερες πληροφορίες στείλε e-mail στο sexpositivefest@gmail.com

 

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

  

Η Ασεξουαλικότητα και η sex positive οπτική

Η Ασεξουαλικότητα και η sex positive οπτική 640 371 positiv

Photo by Isi Parente on Unsplash

Κάποια άτομα ακούγοντας τον όρο sex positive θεωρούν ότι μια θετική απέναντι στο σεξ στάση δεν μπορεί παρά να απορρίπτει την ασεξουαλικότητα. Ισχύει όμως κάτι τέτοιο; Στο πολύχρωμο φάσμα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας, η ασεξουαλικότητα είναι ένα ιδιαίτερο και συχνά παρεξηγημένο θέμα. Αποτελεί μια σεξουαλικότητα προσανατολισμένη ως προς την έλλειψη σεξουαλικής έλξης, την απουσία επιθυμίας για σεξουαλική δραστηριότητα ή το περιορισμένο ενδιαφέρον για τη συμμετοχή σε σεξουαλικές δραστηριότητες. Η ασεξουαλικότητα διαδραματίζει ένα ζωτικό ρόλο στην ευρύτερη έννοια του sex positivity, καθώς προκαλεί τα καθιερωμένα κοινωνικά πρότυπα, προωθεί την ανοικτή συζήτηση και προάγει μια βαθύτερη κατανόηση των διαφορετικών σεξουαλικών ταυτοτήτων.

Η θετική στάση έναντι του σεξ προωθεί τον ανοικτό διάλογο σχετικά με όλες τις πτυχές της σεξουαλικότητας ενθαρρύνοντας μια μη κριτική, συμπεριληπτική και  βασιζόμενη στη συναίνεση, προσέγγιση στο σεξ. Η συνάντηση της ασεξουαλικότητας με το sex positivity φέρνει μια φρέσκια οπτική γωνία στο τραπέζι.

Εδώ είναι κάποιοι ενδεικτικοί τρόποι με τους οποίους η ασεξουαλικότητα συμβάλλει και εμπλουτίζει τη συζήτηση γύρω από τη θετική στάση έναντι του σεξ:

-Αμφισβήτηση βεβαιοτήτων : Η ασεξουαλικότητα προκαλεί την ιδέα ότι η σεξουαλική έλξη και η δραστηριότητα είναι ουσιώδεις συνιστώσες μιας ικανοποιητικής ζωής. Με το να αναγνωρίζουμε ότι ορισμένοι άνθρωποι δεν βιώνουν σεξουαλική έλξη ή επιθυμία, ανοίγουμε την πόρτα για να αμφισβητήσουμε τις παραδοσιακές προσδοκίες που ασκούνται στα άτομα όσον αφορά το σεξ.

-Διεύρυνση της αντίληψης μας για τη σεξουαλικότητα και τον ερωτισμό: Η ασεξουαλικότητα μας ωθεί να διευρύνουμε την κατανόησή μας για το τι αποτελεί “σεξουαλικότητα”. Επισημαίνει ότι η σεξουαλική έλξη και  δραστηριότητα αποτελούν μόνο ένα μικρό μέρος του φάσματος και ότι υπάρχουν διάφοροι τρόποι έκφρασης της αγάπης, της οικειότητας και της σύνδεσης χωρίς να εμπλέκεται το σεξ. Αυτή η οπτική εμπλουτίζει τη συζήτηση γύρω από τη θετική στάση έναντι του σεξ επισημαίνοντας τη σημασία της συναίνεσης και της επικοινωνίας σε όλες τις προσωπικές επαφές.

-Προώθηση της Συμπερίληψης: Η ασεξουαλικότητα ενσωματώνει την ιδέα ότι η εμπειρία της σεξουαλικότητας κάθε ατόμου είναι μοναδική και έγκυρη. Η θετική στάση έναντι του σεξ, στην ουσία της, προωθεί την ιδέα ότι οι επιθυμίες και οι ταυτότητες των ατόμων πρέπει να γίνονται σεβαστές και να γιορτάζονται. Με το να εντάσσουμε την ασεξουαλικότητα στη συζήτηση, εργαζόμαστε ενεργά προς μια πιο συμπεριληπτική κοινωνία, όπου αναγνωρίζονται και επιβεβαιώνονται όλες οι σεξουαλικές ταυτότητες.

-Προώθηση της σεξουαλικής μας αγωγής: Με το να αναγνωρίζουμε την ποικιλία των ανθρώπινων εμπειριών, η διαθεματικότητα της ασεξουαλικότητας και του  sex positivity προωθούν το άνοιγμα συζητήσεων σχετικά με τις σεξουαλικές επιθυμίες, τη συναίνεση  και τα όρια. Αυτές οι συζητήσεις μπορούν να βοηθήσουν στην κατάρριψη των στερεότυπων, στην μείωση του στίγματος και στην προώθηση μιας πιο ενσυναισθητικής και ευσυνείδητης προσέγγισης στη σεξουαλικότητα.

Συνοψίζοντας, η ασεξουαλικότητα και το sex positivity δεν αποτελούν αντίθετες δυνάμεις, αλλά μάλλον συμπληρωματικές πτυχές του ίδιου στόχου: τη δημιουργία μιας πιο συμπεριληπτικής, ανοικτόμυαλης και ανεκτικής κοινωνίας. Με το να αποδεχόμαστε και να υποστηρίζουμε την ασεξουαλικότητα ως ένα κοινωνικά νομιμοποιημένο και σημαντικό τμήμα του σεξουαλικού φάσματος, μπορούμε να προωθήσουμε ένα περιβάλλον θετικής στάσης έναντι του σεξ, όπου οι εμπειρίες και οι ταυτότητες όλων γιορτάζονται, και όπου η αγάπη και η σύνδεση δεν περιορίζονται από στενούς ορισμούς της σεξουαλικότητας.

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης από το sexpositve.gr: Διαβάζουμε το “Relationship Anarchy: Occupy Intimacy! ” του Juan Carlos Pérez Cortés

Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης από το sexpositve.gr: Διαβάζουμε το “Relationship Anarchy: Occupy Intimacy! ” του Juan Carlos Pérez Cortés 1000 1500 positiv

Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης από το sexpositve.gr!

Λέσχη Ανάγνωσης του sexpositive.gr

Τώρα που φθινοπώριασε είναι μια ευκαιρία να συναντηθούμε ξανά, να γνωριστούμε με νέα άτομα, να συζητήσουμε για όσα μας απασχολούν, να βουτήξουμε σε νέες γνώσεις πάνω στα αγαπημένα μας θέματα και να απολαύσουμε τη χαρά της συλλογικής ανάγνωσης.

Ξεκινήσαμε αυτό το ταξίδι  το προηγούμενο φθινόπωρο με το βιβλίο που αγαπήθηκε όσο λίγα στις πολυσυντροφικές κοινότητες ανά τον κόσμο: Polysecure: Attachment, Trauma and Consensual Nonmonogamy της ψυχοθεραπεύτριας Jessica Fern.

Συνεχίζουμε με το: “Relationship Anarchy: Occupy Intimacy! ” του Juan Carlos Pérez Cortés

Η σχεσιακή αναρχία προσπαθεί να είναι μια πραγματική επανάσταση που πυροδοτείται από τις στοργές μας, ριζωμένη όχι μόνο στη μακρά παράδοση του αναρχισμού αλλά και σε συνεισφορές από την πιο πρόσφατη κοινωνιολογία, την ανθρωπολογία,  το φεμινισμό, την queer θεωρία και τους μη μονογαμικούς ακτιβισμούς. Σε μια εποχή που οι επαναστατικές προοπτικές δεν φαίνονται στον ορίζοντα, η πρόκληση της αναρχίας των σχέσεων είναι να οικοδομήσουμε μη ιεραρχικά δίκτυα αμοιβαίας φροντίδας, προσπαθώντας να επεκτείνουμε στην οικειότητα τα ιδανικά που θα θέλαμε να εμφυσήσουμε στην κοινωνία, ξεπερνώντας την κανονικότητα, τις κληρονομημένες δομές εξουσίας και τους στερεοτυπικούς μηχανισμούς ελέγχου.

Η πρόταση γεννήθηκε στη Σουηδία το 2005, αναπτύχθηκε για 15 χρόνια και στη συνέχεια αυτός ο τίτλος δημοσιεύτηκε αρχικά στην Ισπανία την άνοιξη του 2020. Έκτοτε, η μία έκδοση μετά την άλλη έχουν εξαντληθεί (το 2023, η πέμπτη ισπανική έκδοση θα κυκλοφορήσει τα βιβλιοπωλεία) και έχουν κυκλοφορήσει μεταφράσεις σε άλλες γλώσσες και εκδοτικά έργα σε άλλες χώρες, δείχνοντας ότι υπήρχε και εξακολουθεί να υπάρχει παγκόσμια ανάγκη να γνωρίζουμε και να κατανοούμε εναλλακτικές δομές όσον αφορά τις μεταξύ μας σχέσεις.

Η πιο ενθουσιώδης υποδοχή αυτής της μονογραφίας έγινε σε εκείνες τις κοινότητες που ενδιαφέρονται ήδη για αυτές τις  εναλλακτικές στο ηγεμονικό μονογαμικό σύστημα σχέσεις και επίσης σε ομάδες που επικεντρώθηκαν περισσότερο στον ακτιβισμό της καθημερινής ζωής-πολιτικής αντιπατριαρχικής, αναρχικής και αντικαπιταλιστικής κατεύθυνσης. Σε αυτούς τους τομείς, έχουν οργανωθεί ομάδες ανάγνωσης, μαθήματα, σεμινάρια και εργαστήρια ποικίλης εμβέλειας και προσεγγίσεων. Ομοίως, οι προτάσεις που παρουσιάζονται στο βιβλίο έχουν συγκεντρωθεί σε άρθρα στον τύπο, ραδιοφωνικά και τηλεοπτικά προγράμματα, συνεντεύξεις, podcast και άλλες ψηφιακές και έντυπες μορφές. Όλη αυτή η δραστηριότητα συνεχίζεται και αυξάνεται όσο περνάει ο καιρός.

*Ο Juan-Carlos Pérez-Cortés,  είναι διδακτορικός ερευνητής στην Τεχνητή Νοημοσύνη με εκτεταμένη επιστημονική παραγωγή στον τομέα αυτό. Είναι τακτικός καθηγητής στο Universitat Politècnica de València, στην Ισπανία, ιδρυτής και διευθυντής της ερευνητικής ομάδας Perception, Recognition, Learning, and Artificial Intelligence. Έχει διατελέσει επιστημονικός διευθυντής του Πανεπιστημιακού Ερευνητικού Ινστιτούτου Επιστήμης Υπολογιστών, όπου η ομάδα του εδρεύει από το 2004.

Εκτός ακαδημαϊκού πεδίου, έχει συμμετάσχει σε εκδηλώσεις και χώρους που σχετίζονται με μη κανονιστικές σχέσεις από το 2010. Ήταν ο συγγραφέας μιας από τις πρώτες μεταφράσεις στα ισπανικά του Μανιφέστου της Σχεσιακής Αναρχίας και συμβάλλει ενεργά στη διάδοσή του σε διαφορετικούς χώρους συζήτησης.

Είναι συνιδρυτής του Association for Affective, Ethical, Non-normative Relationships of València (ARAEN Valencia), το οποίο διοργανώνει, μεταξύ άλλων δραστηριοτήτων, μία από τις πιο δημοφιλείς συναντήσεις σχεσιακού ακτιβισμού στην Ευρώπη, το OpenCon Valencia.

Η πρώτη μας συνάντηση θα γίνει την Πέμπτη 5/10 στις 19:30

Το Βιβλίο θα δοθεί δωρεάν σε ηλεκτρονική μορφή σε όλα τα άτομα που θα συμμετέχουν.  Επίσης όσα άτομα συμμετέχουν θα αποκτήσουν πρόσβαση σε ιδιωτική ομάδα του facebook με ενημερωμένη βιβλιοθήκη πάνω σε όλα το φάσμα της εναλλακτικής σεξουαλικότητας. Σε κάθε συνάντηση θα συζητάμε όλα μαζί τις σελίδες που διαβάσαμε και θα ορίζουμε τις σελίδες προς ανάγνωση για την επόμενη φορά. Τα σεμινάρια θα γίνονται από κοντά για όσα άτομα μένουν Αθήνα και θα υπάρχει η δυνατότητα για διαδικτυακή σύνδεση μέσω ΖΟΟΜ για  κόσμο από άλλες πόλεις.  Η συμμετοχή γίνεται με ελεύθερη συνεισφορά. Το βιβλίο είναι γραμμένο στα αγγλικά, η συζήτηση θα γίνεται στα ελληνικά.

Μπορείτε να δείτε περισσότερα για το βιβλίο εδώ: https://relationshipanarchybook.com/ 

Δηλώστε συμμετοχή στη Λέσχη Ανάγνωσης συμπληρώνοντας την παρακάτω φόρμα: https://forms.gle/DB6aTfP2A1vaDSQZ7 

Sex Positive Book Club: Γιατί (και) το διάβασμα είναι πιο απολαυστικό όταν το μοιράζεσαι!

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

Κοινοτική σεξουαλικότητα ή πώς να συμμετέχετε σε ένα όργιο χωρίς να χρειαστεί να βγάλετε το εσώρουχό σας

Κοινοτική σεξουαλικότητα ή πώς να συμμετέχετε σε ένα όργιο χωρίς να χρειαστεί να βγάλετε το εσώρουχό σας 640 482 positiv

Photo by Vidar Nordli-Mathisen on Unsplash

Γιώργος Σίσυφος

Αυτό το καλοκαίρι βρέθηκα σε μια συγκέντρωση στο Βερολίνο γύρω από την κοινοτική σεξουαλικότητα. Ήταν ένα άτυπο, τριήμερο μάζεμα στο οποίο συμμετείχαν γύρω στα πενήντα με εξήντα άτομα κυρίως από τη Γερμανία. Σύμφωνα με τη διοργάνωση πρόκειται για ένα πειραματικό γεγονός χωρίς προκαθορισμένη δομή. Την πρώτη μέρα μας κάλεσαν να πούμε πώς μπορεί ο καθένας/μία να συνεισφέρει πρακτικά και αν έχουμε κάποιο εργαστήρι, διάλεξη, κλπ. που θα θέλαμε να προσφέρουμε. Ακούστηκαν πολλές προτάσεις από τις οποίες επιλέξαμε αυτές που συγκέντρωσαν το περισσότερο ενδιαφέρον του κόσμου δηλαδή ένα εργαστήριο πάνω στο shibari, μια συλλογική γυμνή φωτογράφηση, ένα σεμινάριο πάνω στη δημιουργία κοινοτήτων, κα, Υπήρχε ένα σεμινάριο γύρω από τη συναίνεση και τα όρια το οποίο μας συνέστησαν να το παρακολουθήσουμε όλοι/ες και το κεντρικό event για το οποίο θα σας μιλήσω με τίτλο “κοινοτική σεξουαλικότητα”.

Η φιλοσοφία πίσω από τον τίτλο ήταν ότι οι κοινότητες ανθρώπων που βασίζονται στην αλληλεγγύη και τη φροντίδα πολύ συχνά τείνουν να μην αγγίζουν το ζήτημα τις σεξουαλικότητας αφήνοντας το στην ατομική πρωτοβουλία των μελών με όλα τα αρνητικά συμπαρομαρτούντα που μπορεί να έχει κάτι τέτοιο. Έτσι ένα πείραμα πάνω στην κοινοτική διαχείριση της σεξουαλικότητας ανιχνεύει τη δυνατότητα να φτιαχτούν δομές και σχέσεις που θα εκπαιδεύουν τους ανθρώπους, θα τους ενδυναμώνουν, θα χτίζουν το αίσθημα της οικειότητας και θα δημιουργούν ένα ασφαλές περιβάλλον για να ανθίσει η σεξουαλικότητα του καθενός χωριστά αλλά και της συλλογικότητας ως σύνολο.

Αφού είχε προηγηθεί ένα βιωματικό σεμινάριο πάνω στη συναίνεση και τα όρια το μεσημέρι, το απόγευμα μαζευτήκαμε σε έναν όμορφα διαμορφωμένο χώρο. Στην αρχή χορεύαμε διάφορα τραγούδια για να λυθεί το σώμα. Μετά μας έβαλαν να κοιταζόμαστε στα μάτια και αν θέλουμε να αγκαλιάζουμε τον απέναντί μας. Πειραματιστήκαμε πάνω στη λεκτική και τη μη λεκτική επικοινωνία πάντα με εναλλαγές παρτενέρ. Στην αρχή ζητούσες κάτι και το άλλο άτομο έπρεπε να αρνηθεί. Το ευχαριστούσες που σου έκφρασε το όχι του και οι ρόλοι αντιστρέφονταν. Στη συνέχεια έπρεπε να ζητήσεις κάτι και το άλλο άτομο μπορούσε να πει ναι, προσπάθησε και θα δούμε, ίσως αργότερα ή όχι. Με τα δύο πρώτα μπορούσες να κάνεις αυτό που ζήτησες (πχ. άγγιγμα στον ώμο ), με τα άλλα δύο όχι. Πάντα ευχαριστούσες στο τέλος.

Μετά μας έδειξαν κάποιες μη λεκτικές μορφές άρνησης (πχ. να απομακρύνεσαι όταν το άλλο άτομο πλησιάζει, να μετακινήσεις το χέρι του σε άλλο σημείο του σώματος σου ή πίσω στο δικό του σώμα, κλπ.) και πειραματιστήκαμε και με αυτές. Έπειτα είχαμε πέντε λεπτά να αγγίξουμε το άλλο άτομο όπως θέλαμε , τσεκάροντας συνεχώς για συναίνεση. Στη συνέχεια κάναμε τριάδες που κάθε άτομο ζητούσε κάτι συγκεκριμένο από τα άλλα δύο και είχε πέντε λεπτά να το απολαύσει (πχ. Μασάζ με μάλαξη σε όλο το σώμα εκτός από το αριστερό γόνατο). Μετά και από αυτό μας κάλεσαν να κάνουμε επτάδες και η πρώτη γενναία επτάδα να μπει στο κέντρο.

Ένιωθα αρκετά άνετα στην τριάδα μου και τους πρότεινα να μπούμε πρώτοι όπως και έγινε. Συναντήσαμε άλλα τέσσερα άτομα και αρχίσαμε να δίνουμε και να δεχόμαστε χάδια. Στη συνέχεια και άλλες επτάδες προστέθηκαν. Εκεί μέσα στο κέντρο της αίθουσας δημιουργήθηκε ένα υπέροχο έργο τέχνης από σώματα που κυλιόταν το ένα μέσα στο άλλο, μια θάλασσα από πλεγμένα χέρια πόδια, στήθη, κώλους, πέη και αιδοία που χαϊδεύονταν, τρίβονταν, φιλιόνταν, μοίραζαν και λάμβαναν χάδια αγάπη και τρυφερότητα.
Κάποια άτομα ήταν γυμνά, άλλα φορούσαν τα εσώρουχά τους, κάποια άτομα προχώρησαν σε διείσδυση, τα περισσότερα απλά έμειναν σε αυτή τη γη της κοινοτικής σεξουαλικότητας, σε αυτή τη γιορτή των σωμάτων που όλα για λίγο έγιναν ένα. Ήχοι από βογκητά, χάχανα και ψιθύρους, μυρωδιές από ιδρώτα και καύλα.

Οι συντονιστές ανά δεκαπέντε λεπτά χτυπούσαν ένα καμπανάκι και μας ρωτούσαν: Πώς νιώθεις τώρα; Μήπως θέλεις να αλλάξεις κάτι; Μήπως θέλεις να μετακινηθείς σε κάποιο άλλο σημείο; Έτσι βοηθούσαν στη συνειδητότητα της ομάδας και του κάθε μέλους της χωριστά.
Ήταν μια κοινοτική γιορτή της σεξουαλικότητας, όπου η διείσδυση ήταν ένα μικρό και σε καμιά περίπτωση το κεντρικό τμήμα της. Ένα όργιο που μπορούσες να συμμετέχεις χωρίς να χρειαστεί καν να βγάλεις το εσώρουχό σου. Εκτός κι αν πραγματικά το ήθελες.

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

Μπορεί ένας άνδρας να είναι πολυοργασμικός;

Μπορεί ένας άνδρας να είναι πολυοργασμικός; 640 800 positiv

Photo by Serge Kutuzov on Unsplash

Γιώργος Σίσυφος

Πρόσφατα είχα αρκετές συζητήσεις με άνδρες και γυναίκες που όταν ανέφερα για την πολυοργασμικότητα στον άνδρα έκαναν αυτές τις δύο ερωτήσεις:

Μπορεί ένας cis* άνδρας να έχει πολλούς απανωτούς οργασμούς;

Μπορεί ένας άνδρας να βιώνει πολλά διαφορετικά είδη οργασμών;

Οι περισσότεροι εντυπωσιάζονταν όταν τους έλεγα ότι η απάντηση και στα δύο παραπάνω ερωτήματα είναι ναι.
Αποφάσισα λοιπόν να γράψω ένα σύντομο άρθρο ως εισαγωγή στο θέμα αυτό
Αυτή η γνώση υπήρχε από αρχαιοτάτων χρόνων σε μυστικές φιλοσοφίες όπως το ταό ή η τάντρα αλλά πλέον έχει γίνει δεκτή και έχει αποδειχθεί πειραματικά και από τη δυτική επιστήμη. Ο πρώτος δυτικός που διαχώρισε τον οργασμό από την εκσπερμάτωση ήταν ο ψυχαναλυτής Βίλχεμ Ράιχ. Αρχικά πιστεύονταν ότι μόνο τα προέφηβα αγόρια μπορούν να έχουν συνεχόμενους οργασμούς. Στη συνέχεια όμως βρέθηκαν άνδρες κάθε ηλικίας με την ίδια δυνατότητα. Ίσως η πιο εκτεταμένη εργαστηριακή έρευνα για τους πολλαπλούς οργασμούς των ανδρών έγινε από τους William Hartman και Marilyn Fithian . Εξέτασαν τριάντα τρεις άνδρες που ισχυρίστηκαν ότι ήταν πολυοργασμικοί – δηλαδή ότι μπορούσαν να έχουν δύο ή περισσότερους οργασμούς χωρίς να χάσουν τη στύση τους.

Ενώ αυτοί οι άνδρες έκαναν σεξ με τις συντρόφους τους στο εργαστήριο, παρακολουθούσαν τους καρδιακούς παλμούς τους τους οποίους οι ερευνητές είχαν επιλέξει ως την πιο ξεκάθαρη μέθοδο αναγνώρισης των οργασμών. Σε κατάσταση ηρεμίας, ο μέσος καρδιακός ρυθμός είναι περίπου 70 παλμοί ανά λεπτό ενώ κατά τη διάρκεια του οργασμού σχεδόν διπλασιάζεται, ανεβαίνοντας σε περίπου 120. Μετά τον οργασμό, η καρδιά επιστρέφει στον ρυθμό ηρεμίας της. Μετρούσαν επίσης τις συσπάσεις της πυέλου, οι οποίες συγχρονίζονταν με την κορύφωση του καρδιακού ρυθμού στον οργασμό. Αυτό που βρήκαν ήταν αρκετά εντυπωσιακό : τα γραφήματα διέγερσης για αυτούς τους άνδρες ήταν πανομοιότυπα με εκείνα των πολυοργασμικών γυναικών. Κατά τη διάρκεια της έρευνας των Hartman και Fithian, ο μέσος αριθμός οργασμών που είχε ένας πολυοργασμικός άνδρας ήταν τέσσερις. Μερικοί άντρες είχαν δύο, και ένας είχε δεκαέξι! Σε μια μελέτη από τους Clarion Dunn και Jan Trost, οι περισσότεροι άνδρες ανέφεραν ότι είχαν από δύο έως εννέα οργασμούς ανά συνεδρία.

Βεβαίως το ζήτημα δεν είναι μόνο ο αριθμός αλλά και η ποιότητα. Αν διαχωρίσουμε τον οργασμό από την εκσπερμάτωση ένας νέος κόσμος ανοίγεται μπροστά μας που περιλαμβάνει οργασμούς που εκτείνονται σε όλο το σώμα και όχι μόνο στα γεννητικά όργανα, οργασμούς που μπορούν να γίνουν χωρίς καν άγγιγμα, οργασμούς που προκαλούνται από άλλα σημεία του σώματος πέρα από το πέος (πχ. από τις θηλές), κα. Μέσα από τεχνικές ελέγχου της εκσπερμάτωσης και ανακατεύθυνσης της σεξουαλικής ενέργειας στο σώμα μέσα από την αναπνοή χιλιάδες άνδρες σε όλο τον κόσμο βιώνουν οργασμούς χωρίς εκσπερμάτωση σε όλο τους το σώμα κάτι που έχει και θετική επίδραση στην αίσθηση ζωτικότητας τους σε αντίθεση με την αίσθηση κούρασης και χασίματος που προκαλεί η εκσπερμάτωση.

Αυτή τη στιγμή υπάρχουν και στις δυτικές χώρες αρκετά βιβλία, βίντεο αλλά και σεμινάρια που συνδυάζουν τις αρχαίες τεχνικές με τη σύγχρονη επιστημονική γνώση και διδάσκουν τον τρόπο για να φτάσεις να γίνεις πολυοργασμικός όπως και το πώς να το χρησιμοποιήσεις αυτό για να βελτιώσεις τη σεξουαλική σου ζωή. Δυστυχώς η σχετική ελληνόφωνη βιβλιογραφία παραμένει φτωχή αλλά για όσους μπορούν να διαβάσουν αγγλικά υπάρχει πολύ και αρκετά πρακτικό υλικό.

Ενδεικτικές πηγές:
Mantak Chia, Ταοϊστικά μυστικά του έρωτα, καλλιεργώντας την ανδρική σεξουαλική ενέργεια, εκδόσεις Αλντεμπαράν
Mantak Chia , Douglas Abrams The Multi-Orgasmic Man: Sexual Secrets Every Man Should Know, εκδόσεις HarperOne
Destin Gerek, The Evolved Masculine: Be the Man the World Needs & the One She Craves
Erik Wibowo, Richard J. Wassersug. Multiple Orgasms in Men—What We Know So Far. Sexual Medicine Reviews, Volume 4, Issue 2, 2016, Pages 136-148, ISSN 2050-0521, https://www.smr.jsexmed.org/article/S2050-0521(15)00054-2/fulltext.
InformedHealth.org [Internet]. Cologne, Germany: Institute for Quality and Efficiency in Health Care (IQWiG); 2006-. Premature ejaculation: What can I do on my own? 2019 Sep 12. Available from: https://www.ncbi.nlm.nih.gov/books/NBK547551/.
Myers, C., & Smith, M. (2019). Pelvic floor muscle training improves erectile dysfunction and premature ejaculation: a systematic review. Physiotherapy, 105(2), 235–243. https://pubmed.ncbi.nlm.nih.gov/30979506/.
Oleary M. P. (2004). Managing early ejaculation: what does the future hold? Reviews in urology, 6(1), 5–10. https://www.ncbi.nlm.nih.gov/pmc/articles/PMC1472672/.
What are multiple orgasms? How common are they? ISSM. (2018, September 21). https://www.issm.info/sexual-health-qa/what-are-multiple-orgasms-how-common-are-they/.

Videos
https://www.youtube.com/watch?v=oqyW35EMLuM
https://www.youtube.com/watch?v=Z4_5oS0Af8M
https://www.youtube.com/watch?v=t4wmvA_dodQ
https://www.youtube.com/watch?v=JcmyqY_EaCI

*Το Cis είναι συντομογραφία του cisgender, που είναι ένας όρος που χρησιμοποιείται για να περιγράψει ένα άτομο του οποίου η ταυτότητα φύλου είναι ίδια με το φύλο που του αποδόθηκε κατά τη γέννηση. Για παράδειγμα, εάν ένα άτομο έχει οριστεί αρσενικό κατά τη γέννηση και προσδιορίζεται ως αγόρι ή άνδρας, το άτομο θα θεωρείται cis ή cisgender. Στο άρθρο αυτό όταν αναφέρομαι σε άνδρες εννοώ τους cis άνδρες αν και οι ίδιες τεχνικές μπορούν να εφαρμοστούν από οποιοδήποτε άτομο με πέος

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης του sexpositve.gr: Συζητάμε για το “Polysecure”

Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης του sexpositve.gr: Συζητάμε για το “Polysecure” 1766 1768 positiv

Γιώργος Σίσυφος

Μετά από κάλεσμα αυτής εδώ της σελίδας δημιουργήθηκε το Σεπτέμβρη του 2022 μια Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης για ζητήματα που αφορούν τις ανοικτές σχέσεις και την εναλλακτική σεξουαλικότητα ευρύτερα. Ως πρώτο βιβλίο επιλέξαμε να ασχοληθούμε με το “Polysecure: Attachment, Trauma and Consensual Nonmonogamy” της πολυσυντροφικής ψυχοθεραπεύτριας Jessica Fern. Μετά από πολλές Πέμπτες που συναντιόμαστε μέσω ΖΟΟΜ και συζητάμε με αφορμή αυτό το βιβλίο αυτήν την Πέμπτη φτάνουμε στο τέλος του. Η λέσχη ανάγνωσης έγινε αφορμή να γνωριστούμε (με κάποια διαδικτυακά με αρκετά και από κοντά) με υπέροχα άτομα και να δημιουργηθεί ένας κοινός τόπος που μπορούμε να συζητάμε, να μοιραζόμαστε εμπειρίες, απόψεις, ιστορίες και συναισθήματα, ταυτίσεις και διαφωνίες και να χτίζουμε φιλίες και σχέσεις. Ένας κύκλος ολοκληρώνεται και ένας νέος πρόκειται να ανοίξει. Προσωπικά νιώθω ευγνωμοσύνη για τον τρόπο που ,παρά τις δύσκολες στιγμές, λειτούργησε και δέθηκε αυτή η ομάδα.

Με αφορμή λοιπόν την ολοκλήρωση της ανάγνωσης όσα είμαστε Αθήνα συναντιόμαστε την Κυριακή 26 Μαρτίου στις 18:30  για να συζητήσουμε για το βιβλίο και όχι μόνο.

Πώς δημιουργούμε υγιείς, συναινετικά μη μονογαμικές σχέσεις; Τί ρόλο παίζει σε αυτό η σχέση που είχαμε με τους γονείς ή τους κηδεμόνες μας ως βρέφη και πιθανά τραύματα που φέρουμε από αυτή; Πώς επιδρά στα παραπάνω όλο το κοινωνικό-πολιτικό περιβάλλον και το ευρύτερο πολτισμικό πλαίσιο η φυλή, το φύλο και η τάξη στην οποία ανήκουμε;
Πώς μπορούμε να χτίσουμε πιο υγιείς σχέσεις σήμερα μέσα σε συνθήκες που δεν ευνοούν τη συναινετική μη-μονογαμία;
Η τοποθεσία της συνάντησης είναι μυστική και θα ανακοινωθεί λίγες μέρες πριν τη συνάντηση σε όσα άτομα επικοινωνήσουν με μήνυμα στη σελίδα για να κλείσουν τη θέση τους! Δεν αρκεί η εκδήλωση ενδιαφέροντος. Πρέπει να στείλετε μήνυμα στο polyamorygr@yahoo.gr  ή σε κάποια από τις Fb σελίδες ( Polyamorygr | Facebook , Ανοιχτές σχέσεις – Ομάδα πολυσυντροφικού ακτιβισμού | Facebook ) για να διασφαλίσετε τη θέση σας στο event.
Οι θέσεις είναι περιορισμένες
Οι κανόνες της συνάντησης:
– Αποφεύγουμε το κάπνισμα σε κλειστούς χώρους
– Όταν γίνεται συζήτηση, ακούμε με προσοχή χωρίς να διακόπτουμε το πρόσωπο που μιλάει.
– Δεν μονοπωλούμε τη συζήτηση μιλώντας ασταμάτητα. Είναι αγενές κι ενοχλητικό.
– Δεν κάνουμε κριτική σε προσωπικά θέματα και δεν δίνουμε συμβουλές παρά μόνο αν μας ζητηθούν.
Αν θέλετε να προσκαλέσετε φιλικά σας πρόσωπα, παρακαλούμε να τα ενημερώσετε για τους κανόνες της συνάντησης και να μας ενημερώσετε για τη συμμετοχή τους

 

Μπορείτε να δείτε περισσότερα για το βιβλίο εδώ:  https://www.goodreads.com/en/book/show/52569124-polysecure

Δηλώστε συμμετοχή στη Λέσχη Ανάγνωσης συμπληρώνοντας την παρακάτω φόρμα: https://docs.google.com/forms/d/1tRmHkgSSGRoDvUwILABVukE7tTcLS68jWgH4zRAz6A4

Sex Positive Book Club: Γιατί (και) το διάβασμα είναι πιο απολαυστικό όταν το μοιράζεσαι!

FB Event: https://www.facebook.com/events/1855259064873809/ 

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

Όλοι μια μέρα γνωρίζουν κάποιον… ή μήπως όχι; – H σατανική δύναμη της Ερωτοκανονικότητας

Όλοι μια μέρα γνωρίζουν κάποιον… ή μήπως όχι; – H σατανική δύναμη της Ερωτοκανονικότητας 640 959 positiv

«Μια μέρα θα γνωρίσεις και εσύ το κατάλληλο άτομο.» Έχουμε την τάση να πιστεύουμε ότι όλοι μια μέρα θα γνωρίσουμε το «κατάλληλο άτομο» με τόση βεβαιότητα που θα δικαιολογούνταν μόνο εάν παίζαμε σε rom-com. Μας είναι πολιτισμικά αδιανόητο να συλλάβουμε το ενδεχόμενο κάποιος να μην ερωτευτεί ποτέ στη ζωή του. Αν κάποιος δεν ερωτευτεί ποτέ στη ζωή του, τότε τα ενδεχόμενα που είμαστε σε θέση να σκεφτούμε είναι τα εξής: 1) δεν έδωσε αρκετές ευκαιρίες, 2) παραήταν εγωιστής και ιδιότροπος, 3) παραήταν ντροπαλός, 4) είχε πληγωθεί βαθιά στο παρελθόν, με αποτέλεσμα να μην μπορεί να αγαπήσει, 5) κάτι άλλο κατά προτίμηση ελαφρώς αρρωστημένο. Το να είναι κανείς single αντιμετωπίζεται λες και είναι άρρωστος ή άνεργος χωρίς τη θέλησή του: πρόκειται για μια προσωρινή κατάσταση που καλό θα ήταν να αλλάξει το συντομότερο δυνατόν, προκειμένου το άτομο να έχει μια πλήρη και ευτυχισμένη ζωή. Δεν νοείται πλήρης και ευτυχισμένη ζωή χωρίς μια σοβαρή μακροχρόνια σχέση. Για την ακρίβεια, δεν νοείται καν ζωή χωρίς σοβαρή και μακροχρόνια σχέση. Το ότι όλοι οι άνθρωποι επιθυμούν ιδανικά να βρίσκονται σε μία ρομαντική σχέση θεωρείται αυτονόητο, αφού κανείς δεν πρόκειται να σε ρωτήσει αν σε ενδιαφέρουν οι ρομαντικές σχέσεις ή όχι. Θα είναι σίγουρος ότι σε ενδιαφέρουν χωρίς καν να το έχετε συζητήσει. Τι συμβαίνει όμως αν είσαι aromantic; Τι συμβαίνει αν δεν βιώνεις ρομαντική έλξη; Τι συμβαίνει, δηλαδή, αν ο τρόπος με τον οποίο σχετίζεσαι με τους ανθρώπους δεν είναι ποτέ ρομαντικός; Τι συμβαίνει αν υπάρχεις με έναν τρόπο που κανένας από τους γύρω σου δεν αντιλαμβάνεται και δεν μπορεί να φανταστεί;

Photo by Keira Burton on Pexels.com

 

Βασικοί ορισμοί: Aromantic & Alloromantic

Ας υπενθυμίσουμε, για αρχή, δύο σημαντικούς ορισμούς:

Ως Αρομαντικά (Aromantic ή Aro εν συντομία) αυτοπροσδιορίζονται τα άτομα τα οποία δεν βιώνουν ρομαντική έλξη προς άλλα άτομα (δηλαδή δεν ερωτεύονται άλλους ανθρώπους).

Αντίθετα, τα άτομα τα οποία βιώνουν ρομαντική έλξη προς άλλα άτομα τα ονομάζουμε alloromantic (δηλαδή τους περισσότερους ανθρώπους).

Να σημειωθεί εδώ ότι μπορεί κάποιος να βρίσκεται μεταξύ aromantic και alloromantic: να ανήκει δηλαδή στο αρομαντικό φάσμα. Κάποιος που ανήκει στο αρομαντικό φάσμα μπορεί να ερωτεύεται πολύ σπάνια ή υπό πολύ συγκεκριμένες συνθήκες (βλ. grayromanticism, demiromanticism, κ.α.).

Αφού τώρα ξέρουμε τι είναι ο αρομαντισμός, πάμε να δούμε πώς μπορεί να μοιάζει το να είσαι αρομάντικ στη σύγχρονη Ελλάδα (και όχι μόνο)!

Photo by Pixabay on Pexels.com

 

Ερωτοκανονικότητα, Ετεροκανονικότητα, Αλλοκανονικότητα: Οι μεγάλοι δυνάστες

Αν θέλουμε να κατανοήσουμε πόσο αποξενωτικός μπορεί να είναι ο κόσμος για τα aromantic άτομα, μια ιδιαίτερα χρήσιμη έννοια είναι το Amatonormativity – θα το μεταφράσω «Ερωτοκανονικότητα». Αυτό που όλοι πρέπει να παντρευτούμε μέχρι τα 32 μας, αυτό που πρέπει να είμαστε σε σχέση για να είμαστε ολοκληρωμένα, αυτό που όλοι παντρεύονται στο τέλος μιας ταινίας/σειράς με ΑΣΧΕΤΟΥΣ χαρακτήρες με τους οποίους δεν υπήρχε ποτέ ΚΑΜΙΑ ΧΗΜΕΙΑ. Αυτά (και πολλά άλλα) συνιστούν την Ερωτοκανονικότητα.

Ο όρος Ερωτοκανονικότητα (Amatonormativity) δημιουργήθηκε από την φιλόσοφο Elizabeth Brake στο έργο της Minimizing Marriage, με στόχο να περιγράψει:

την γενικευμένη πεποίθηση ότι όλοι οι άνθρωποι είναι πιο ευτυχισμένοι σε μία αποκλειστική, ρομαντική, μακροχρόνια σχέση και ότι όλοι επιδιώκουν μια τέτοια σχέση.

(Πηγή: https://elizabethbrake.com/amatonormativity/)

Αν δεν είσαι aromantic, ίσως να σου είναι ευκολότερο να κατανοήσεις τη σατανική δύναμη της Ερωτοκανονικότητας εάν την παραλληλίσεις με μια δύναμη που σου είναι πιο οικεία.

Στο παρελθόν, είχαμε μιλήσει για την Ετεροκανονικότητα (Heteronormativity), αυτή την τάση να εκφραζόμαστε λες και όλοι είναι στρέιτ, προβάλλοντας συνειδητά ή υποσυνείδητα την ομοφυλοφιλική έλξη και τις ομόφυλες σχέσεις ως λιγότερο καλές και λιγότερο φυσιολογικές από την ετεροφυλοφιλική έλξη και τις ετεροφυλοφιλικές σχέσεις. Είχαμε πει πως η Ετεροκανονικότητα βλάπτει λεσβίες, γκέι, μπάι, πανσέξουαλ, queer, ασέξουαλ και aromantic άτομα, αφού τα περιθωριοποιεί, τα καθιστά αόρατα και τα εμποδίζει από το να νιώσουν αποδεκτά. Μπορεί ακόμη να τα δυσκολέψει να συνειδητοποιήσουν τον σεξουαλικό/ρομαντικό τους προσανατολισμό και να τα οδηγήσει να προσπαθούν για χρόνια να ζήσουν μία «στρέιτ» (ή άλλη) ζωή, αφού οποιοδήποτε άλλο ενδεχόμενο έχει καταστεί αόρατο από την κυριαρχία της ετεροκανονικότητας στην κοινωνία.

Ειδικότερα όσον αφορά τα ασέξουαλ άτομα, αυτά πλήττονται και από την Αλλοκανονικότητα. Αντιγράφω εδώ τον ορισμό της Αλλοκανονικότητας από το Μίνι Λεξικό:

Αλλοκανονικότητα (Allonormativity): Η Αλλοκανονικότητα είναι η λανθασμένη πεποίθηση ότι όλοι οι άνθρωποι βιώνουν σεξουαλική έλξη, ότι όλοι είναι allosexual. Αυτή η διαδεδομένη πεποίθηση μπορεί να επηρεάσει αρνητικά τα ασέξουαλ άτομα και τα άτομα που ανήκουν στο φάσμα της ασεξουαλικότητας, αφού: 1) τα αποτρέπει από το να κατανοήσουν τον εαυτό τους, 2) τα αποτρέπει από το να αποδεχτούν τον εαυτό τους, 3) τα αποτρέπει από το να ζήσουν σε έναν κόσμο όπου ο σεξουαλικός τους προσανατολισμός θεωρείται φυσιολογικός, υγιής και αποδεκτός. Για περισσότερα, βλ. εδώ.

Αν έχεις ήδη κατά νου πώς η Ετεροκανονικότητα και η Αλλοκανονικότητα λειτουργούν περιοριστικά και καταπιεστικά, μπορείς μήπως να φανταστείς κάποιους τρόπους με τους οποίους η Ερωτοκανονικότητα πληγώνει aromantic αλλά και alloromantic άτομα; Πάρε δύο λεπτά για να στοχαστείς και μετά συνέχισε να διαβάζεις!

Photo by Alexander Grey on Pexels.com

 

Πώς μπορεί να μοιάζει η Ερωτοκανονικότητα;

Στοχάστηκες; Πάμε, λοιπόν!

  1. Το να μην έχεις σχέση είναι ένδειξη αποτυχίας ή ανικανότητας. Έχεις νιώσει ποτέ αποτυχημένος/η/ο επειδή είσαι σινγκλ; Δεν υπάρχει κανένας λόγος! Κι όμως, αν το έχεις νιώσει, τότε να ξέρεις ότι φταίει η Ερωτοκανονικότητα! Ιδιαίτερα αν είσαι «χρόνια σίνγκλ», τότε ενδεχομένως να το έχεις βιώσει ως κάποια ένδειξη ότι δεν αξίζεις, ότι κάτι σου λείπει ή ότι κάτι δεν πάει καλά με εσένα! Δεν σε αδικώ – η κοινωνία μάς βομβαρδίζει με τέτοιου είδους μηνύματα σε κάθε ευκαιρία! Ειδικά μάλιστα αν πλησιάζεις εκεί κοντά στα τριάντα, η πίεση να βρεις το άλλο σου μισό και να νοικοκυρευτείς μια ώρα αρχύτερα είναι πραγματική! Οι γύρω σου ενδεχομένως βλέπουν το ότι είσαι αδέσμευτος/η/ο σαν μία προσωρινή, προβληματική κατάσταση: ενδεχομένως προσπαθούν να σε παρηγορήσουν ή να σε προξενέψουν, δίχως όμως να σε έχουν ρωτήσει αν εσένα σου προκαλεί πρόβλημα το να μην είσαι σε ρομαντική σχέση.
  2. Συχνά η ταυτότητα και οι εμπειρίες των αρομαντικών ατόμων αντιμετωπίζονται με δυσπιστία, αμφισβήτηση και έλλειψη σεβασμού. Το να κάνεις coming out ως aromantic συχνά συνοδεύεται από αμφισβητήσεις παντός τύπου. «Μα πώς ξέρεις ότι δεν έχεις γνωρίσει ακόμα το κατάλληλο άτομο;» «Μα πρέπει να προσπαθήσεις κι άλλο!» «Μπα, μάλλον θα έχεις πληγωθεί στο παρελθόν!» «Κάποια στιγμή θα ωριμάσεις και θα αλλάξεις μυαλά!» Όπως αφήνει να εννοηθεί και ο ορισμός της Elizabeth Brake για την Ερωτοκανονικότητα, η πεποίθηση ότι ΟΛΟΙ θέλουν μια ρομαντική σχέση και ότι αυτό είναι το φυσικό και το φυσιολογικό για ΟΛΟΥΣ τους ανθρώπους μάς αποτρέπει σοβαρά από το να αφουγκραστούμε και να κατανοήσουμε άτομα που βιώνουν τον κόσμο με έναν διαφορετικό τρόπο.
  3. Τα αρομαντικά άτομα φαντάζουν καταδικασμένα να μην ευτυχήσουν ποτέ. Ένιωσες λύπηση όταν έμαθες για την ύπαρξη των αρομαντικών ατόμων; Σου είναι δύσκολο να φανταστείς πώς μπορούν να ζήσουν μια ευτυχισμένη και ολοκληρωμένη ζωή; Είσαι αρομαντικός/ή/ό και δεν έχεις ιδέα πώς μπορεί να μοιάζει η ευτυχία για εσένα; Η Ερωτοκανονικότητα μάς έχει μάθει να σκεφτόμαστε έτσι.
  4. Οι ρομαντικές σχέσεις προβάλλονται συχνά ως σημαντικότερες από τις φιλίες. Στον τρόπο με τον οποίο βλέπουμε τον κόσμο υπάρχει μια νοερή ιεραρχία σχέσεων, και οι ρομαντικές σχέσεις συνήθως μπαίνουν στην κορυφή. Όλοι έχουμε πει κάτι του στυλ «Δεν υπάρχει κάτι παραπάνω μεταξύ μας, είμαστε μόνο φίλοι/είμαστε απλά φίλοι». Τι πάει να πει «μόνο»; Είναι η φιλία κάτι το ασήμαντο και το μικρό; Γιατί η φιλική σχέση να γίνεται αντιληπτή ως κάτι κατώτερο και λιγότερο σημαντικό από μία ερωτική σχέση; Μια φιλική σχέση είναι διαφορετική από μια ρομαντική, αλλά γιατί να είναι η μία εγγενώς ανώτερη από την άλλη;
  5. Οι (ετερόφυλες) μονογαμικές ρομαντικές σχέσεις είναι θεσμικά αναγνωρισμένες και κατοχυρωμένες (μέσω του θεσμού του γάμου). Ως αποτέλεσμα, χαίρουν αναγνώρισης και προνομίων που λείπουν από άλλες μορφές σχέσεων (π.χ. πλατωνικές, πολυσυντροφικές).
  6. Οι άνθρωποι μπαίνουν ή μένουν σε ρομαντικές σχέσεις που δεν τους υπηρετούν, μπροστά στο φόβο της μοναξιάς ή του κοινωνικού στίγματος. Υπάρχει αυτή η γενικευμένη αίσθηση ότι κάποιος/α/ο που δεν είναι σε ρομαντική σχέση δεν είναι ακριβώς «ολοκληρωμένος/η/ο». Η πεποίθηση αυτή πιέζει ορισμένα άτομα να κάνουν σχέση με όποιον να ‘ναι, χωρίς να πάρουν τον χρόνο τους και να σκεφτούν τι θέλουν. Ακόμη, υπάρχουν άνθρωποι που μένουν σε προβληματικές, κακοποιητικές ή γενικώς όχι ευτυχισμένες σχέσεις ή γάμους για πολύ παραπάνω από ό,τι χρειάζεται.
  7. Οι πολυσυντροφικές σχέσεις αντιμετωπίζονται με καχυποψία, αν όχι με αμφισβήτηση. «Μα αγαπιέστε στ’ αλήθεια;» «Άμα δεν υπάρχει αποκλειστικότητα, τότε δεν υπάρχει αγάπη.» Η επιδίωξη σχέσεων που απέχουν από το αποκλειστικό μονογαμικό πρότυπο δεν είναι πολλές φορές κοινωνικά αποδεκτή, με αποτέλεσμα το στίγμα και την περιθωριοποίηση των πολυσυντροφικών ατόμων.
  8. Οι άνθρωποι δεν παροτρύνονται να αναρωτηθούν αν θέλουν στ’ αλήθεια να συνάψουν ρομαντικές σχέσεις ή, αν ναι, πώς θα ήθελαν αυτές να μοιάζουν. Οι ρομαντικές σχέσεις συνήθως προβάλλονται με έναν πολύ συγκεκριμένο τρόπο. Οι άνθρωποι δεν σκέφτονται στ’ αλήθεια τι θέλουν – απλά ακολουθούν το διαδεδομένο social script. (βλ. και τον όρο relationship escalator) Το social script είναι τόσο διαδεδομένο που δεν έχουν όλοι την ελευθερία να αναρωτηθούν: θέλω πραγματικά να κάνω παιδιά; Μου ταιριάζει το να συγκατοικήσω με τον ρομαντικό μου σύντροφο; Μου ταιριάζει η μονογαμία;
Photo by cottonbro studio on Pexels.com

 

Συνοψίζοντας

Στο παρόν άρθρο, μιλήσαμε για την Ερωτοκανονικότητα και για την επίδραση που αυτή έχει τόσο σε aromantic όσο και σε alloromantic άτομα. Είδαμε πως η Ερωτοκανονικότητα πλήττει κυρίως άτομα που προσεγγίζουν τις ρομαντικές σχέσεις με έναν μη συμβατικό τρόπο:

  1. είτε επειδή θέλουν να έχουν πολυσυντροφικές σχέσεις (polyamory) ή οποιαδήποτε μορφή ηθικής μη μονογαμίας (ethical non monogamy), αναρχία σχέσεων (relationship anarchy), πολλούς σεξουαλικούς συντρόφους χωρίς απαραίτητα να είναι και ρομαντικοί σύντροφοι (με αποτέλεσμα τα άτομα αυτά να γίνονται αντιληπτά ως μη σοβαροί, ανώριμοι άνθρωποι ή άνθρωποι που φοβούνται τη δέσμευση),
  2. είτε επειδή τα άτομα αυτά δεν έχουν σχέση (μπορεί μάλιστα να θέλουν να είναι σε σχέση, αλλά να μην τους βγαίνει),
  3. είτε επειδή δεν ενδιαφέρονται για τις ρομαντικές σχέσεις σε μεγάλο βαθμό,
  4. είτε επειδή είναι aromantic ή ανήκουν στο φάσμα του αρομαντισμού, με αποτέλεσμα να καλούνται να βρουν το δικό τους μονοπάτι γύρω από τις ανθρώπινες σχέσεις, την αναζήτηση της «ευτυχίας» και τις κοινωνικές πιέσεις.

Η Ερωτοκανονικότητα μας επηρεάζει όλους – άλλους περισσότερο και άλλους λιγότερο. Είτε είμαστε στο στόχαστρό της, όμως, είτε όχι, θα τολμήσω να πω πως όλοι μα ΟΛΟΙ σκεφτόμαστε ερωτοκανονικά. Ναι. Και εγώ. Και εσύ. Ενστικτωδώς. Υποσυνείδητα. Βλέπουμε τα παντρεμένα άτομα ως πιο ευτυχισμένα και κατασταλαγμένα από τα μη παντρεμένα. Λυπόμαστε το άτομο που έχει να κάνει σχέση εδώ και χρόνια. Θέλει συνειδητή προσπάθεια για να αποβάλλουμε από το μυαλό μας το ερωτοκανονικό φίλτρο με το οποίο έχουμε μάθει να βλέπουμε τον κόσμο. Θέλει συνειδητή προσπάθεια για να αντιστρέψουμε την πλύση εγκεφάλου που δεχόμαστε όλη μας τη ζωή. Όμως πρέπει να γίνει αυτή η προσπάθεια! Είναι σημαντικό, τόσο για να είμαστε εμείς καλά με τον εαυτό μας, όσο και για να είμαστε σε θέση να στηρίξουμε ουσιαστικότερα τους γύρω μας!

Όταν σταμάτησα να θέτω την ύπαρξη ρομαντικής σχέσης στη ζωή μου ως κριτήριο για την ευτυχία, τότε απλά… χαλάρωσα. Έμαθα να αποδέχομαι τον εαυτό μου χωρίς σχέση. Έμαθα να αποδέχομαι τη ζωή μου χωρίς σχέση. Έμαθα να περνάω καλά χωρίς σχέση. Δεν υπάρχει τίποτα το εγγενώς δυστυχές στο να μην έχεις σχέση. Κι όμως, είναι τόσο δύσκολο να αντιληφθούμε μια ζωή ως «ολοκληρωμένη» όταν δεν υπάρχει σε αυτήν ένα «άλλο μισό». Μου πήρε μήνες, αν όχι χρόνια, μέχρι να νιώσω αρκετά καλά με την αρομαντική μου ταυτότητα. Το πρόβλημα δεν ήταν ότι πήγαινα κόντρα στη φύση μου, όταν άρχισα να αυτοπροσδιορίζομαι ως aromantic. Αλλά πήγαινα κόντρα σε όλα όσα η κοινωνία μού είχε μάθει να σκέφτομαι και να επιζητώ όσον αφορά τις ρομαντικές σχέσεις.

Την επόμενη φορά, θα μιλήσουμε για πράγματα που μπορούμε να κάνουμε προκειμένου να αποδεχτούμε τον αρομαντισμό μας και να συμφιλιωθούμε με τον ρομαντικό μας προσανατολισμό (για όσα από μας δυσκολευόμαστε). Μέχρι τότε, πες μας πώς η ερωτοκανονικότητα έχει επηρεάσει τη δική σου ζωή!

Χαίρομαι πολύ που είσαι εδώ. Ελπίζω να πήρες κάτι χρήσιμο από το παρόν άρθρο!

 

 

 

 

Photo by Marcus Wu00f6ckel on Pexels.com

 

 

 

 

Σημείωση για τον όρο Amatonormativity στα ελληνικά: Η πρώτη μου σκέψη για το πώς να μεταφράσω τον όρο Amatonormativity στα ελληνικά ήταν να χρησιμοποιήσω την λέξη Ερωτοκανονικότητα. Λίγο προτού δημοσιεύσω το άρθρο, έκανα ορισμένα γκουγκλαρίσματα, από τα οποία ανακάλυψα τα εξής:

  1. Την ίδια ιδέα με εμένα είχε και η blogger AsexualAtheistFeminist το 2015! Μοιράζομαι εδώ την εξαιρετική δημοσίευσή της για την Ερωτοκανονικότητα στα ελληνικά: https://asexualatheistfeminist.wordpress.com/2015/08/23/%cf%84%ce%bf-%cf%80%cf%81%cf%8c%ce%b2%ce%bb%ce%b7%ce%bc%ce%ac-%ce%bc%ce%bf%cf%85-%ce%ad%cf%87%ce%b5%ce%b9-%cf%8c%ce%bd%ce%bf%ce%bc%ce%b1-%ce%b5%cf%81%cf%89%cf%84%ce%bf%ce%ba%ce%b1%ce%bd%ce%bf%ce%bd/
  2. Εναλλακτικά, ορισμένοι έχουν αποδώσει τον όρο ως «Συντροφοκανονικότητα».

 

 

Photo by Pixabay on Pexels.com

 

 

 

Πηγές – Περαιτέρω ανάγνωση:

Αρχική δημοσίευση: https://greekaroace.wordpress.com/2022/11/27/13-amatonormativity/

Ευχαριστούμε το greekaroace για την παραχώρηση του άρθρου.

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

Το βιολογικό μου ρολόι είναι χαλασμένο

Το βιολογικό μου ρολόι είναι χαλασμένο 250 250 positiv

Λύο Καλοβυρνάς*

Χτυπάει πράγματι το βιολογικό ρολόι όσον αφορά τη μητρότητα ή μήπως είναι ένας παραπλανητικός μύθος;

 

Βασικά, δεν υπάρχει βιολογικό ρολόι! Σχεδόν σε όλες τις ιστορικές εποχές οι γυναίκες δέχονταν πιέσεις να κάνουν παιδιά, αλλά η έννοια του βιολογικού ρολογιού επινοήθηκε μόλις το 1978, όχι από μία γυναίκα που έβραζε από μια διακαή επιθυμία να κάνει μωρό, αλλά από τον δημοσιογράφο Ρίτσαρντ Κόεν σ’ ένα άρθρο του στη Washington Post με τίτλο «Το ρολόι χτυπάει για τις γυναίκες καριέρας». Ο Κόεν δεν βάσισε το άρθρο του σε κάποια επιστημονική έρευνα· με αυτόν τον όρο απλώς περιέγραφε το χρονικό διάστημα κατά το οποίο οι γυναίκες είναι βιολογικά ικανές να συλλάβουν παιδί, όχι κάποια ξαφνική, βιολογικά ορμώμενη μανία που τις πιάνει να γεννοβολήσουν, όπως έχουμε καταλήξει να κατανοούμε τον όρο.

Η επινόηση του βιολογικού ρολογιού εκείνη την εποχή δεν είναι καθόλου τυχαία ή αθώα. Συνέπεσε με δύο τεράστιες κοινωνικές αλλαγές. Πρώτον, οι γυναίκες είχαν ήδη αρχίσει να εισχωρούν για τα καλά σε μέχρι τότε ανδροκρατούμενους τομείς εργασίας και είχε ξεκινήσει η αντίδραση από το πατριαρχικό κατεστημένο με μηνύματα όπως «αξίζει να θυσιάσεις την προσωπική ευτυχία για μια καριέρα;» ή «γίνεται να συνδυάσεις και σταδιοδρομία και οικογένεια;» − το άρθρο του Κόεν αυτό ακριβώς πραγματευόταν.

Μαραμένες μήτρες και άλλοι μπαμπούλες

Μέσα σε ελάχιστο χρόνο, το βιολογικό ρολόι μεταμορφώθηκε σε φόβητρο κάθε εργαζόμενης γυναίκας. Μια άλλη δημοσιογράφος έγραφε την ίδια εποχή: «Όσες γυναίκες ωφελήθηκαν από το γυναικείο κίνημα, η πρώτη γενιά χειραφετημένων νέων γυναικών … οι οποίες προτίμησαν σταδιοδρομία, ταξίδια και ανεξαρτησία αντί για σύζυγο, σπίτι και μωρά έχουν πλέον μεγαλώσει, και ξαφνικά ο χτύπος του βιολογικού ρολογιού γίνεται εκκωφαντικός». Μια ψυχίατρος που της έδωσε συνέντευξη περιέγραψε τη δυστυχία αυτών των άτεκνων γυναικών ως «σύνδρομο μαραμένης μήτρας». Σιγά σιγά αγρίευε ο ψυχολογικός πόλεμος κατά των γυναικών που δεν ακολουθούσαν το καθήκον τους, όπως το όριζε, υποτίθεται, η φύση. Το βιολογικό ρολόι ήταν ένας από τους πιο ύπουλους τρόπους για να εξωθηθούν οι γυναίκες να εκπληρώσουν τον μοναδικό κοινωνικά επιτρεπτό ρόλο τους (αυτόν της μητέρας). Ο Κόεν το έκανε όσο πιο ξεκάθαρο μπορούσε στο άρθρο του: «Η κατάσταση [των άτεκνων γυναικών] λίγο πολύ δείχνει ότι σ’ αυτό το σημείο η χειραφέτηση τελειώνει».

Ο ψυχολογικός πόλεμος κατά των γυναικών που προτιμούσαν να πραγματωθούν μέσα από σπουδές και εργασία αντί για οικοκυρικά και παιδιά απέκτησε κι άλλο όπλο: την εθνική υπογεννητικότητα: γεννάτε γιατί χανόμαστε σαν χώρα! Και γιατί χανόμαστε; Επειδή οι γυναίκες είναι εγωίστριες και δεν θέλουν να επιτελέσουν τον θεάρεστο ρόλο τους να γίνουν μητέρες. Έχω θεραπευόμενες οι οποίες αναφέρουν πως ένας από τους προβληματισμούς τους όσον αφορά την επιθυμία τους να κάνουν παιδί είναι επειδή αισθάνονται ένα κοινωνικό καθήκον προς την πατρίδα.

Η βαριά βιομηχανία του βιολογικού ρολογιού

Η δεύτερη κεφαλαιώδης κοινωνική αλλαγή που ευνόησε να εξαπλωθεί ραγδαία η έννοια του βιολογικού ρολογιού προήλθε από τον χώρο της ιατρικής επιστήμης. Η πρώτη πετυχημένη τεχνητή γονιμοποίηση είχε γίνει ελάχιστους μήνες πριν από την εμφάνιση του βιολογικού ρολογιού. Στις 25 Ιουλίου 1978 γεννήθηκε το πρώτο μωρό του σωλήνα, η Λουίζ Μπράουν, η οποία έγινε παγκοσμίως διάσημη.

Παρότι η τεχνητή γονιμοποίηση είχε αρχικά σχεδιαστεί για την αντιμετώπιση ενός συγκεκριμένου ιατρικού προβλήματος (απόφραξη σαλπίγγων), πολύ σύντομα η μέθοδος άρχισε να προσφέρεται σε γυναίκες χωρίς πρόβλημα στις σάλπιγγες. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια, ενέσκηψε η περιβόητη «επιδημία υπογονιμότητας». Καθώς όλο και περισσότερες γυναίκες έμπαιναν στην αγορά εργασίας ή σπούδαζαν, ο δείκτης γονιμότητας έπεφτε κατακόρυφα: Το 1957 η μέση Αμερικανίδα έκανε 3,5 παιδιά. Το 1976, ένα χρόνο πριν εφευρεθεί το βιολογικό ρολόι, το ποσοστό είχε πέσει στα 1,5 παιδιά. Παρόμοια ποσοστά ισχύουν και στην Ελλάδα: την περίοδο 1960-81 η μέση Ελληνίδα έκανε 2,3 παιδιά· την περίοδο 1982-88, το ποσοστό έπεσε σε 1,5 παιδιά και την περίοδο 1989-99 σε 1,2 παιδιά. Ακόμα όμως και οι γυναίκες που έκαναν παιδιά, τα έκαναν σε μεγαλύτερη ηλικία. Τα ΜΜΕ εξυμνούσαν τις εργαζόμενες γυναίκες που αποφάσιζαν να κάνουν παιδί ενώ συνέχιζαν τις απαιτητικές καριέρες τους και ταυτόχρονα προειδοποιούσαν όσες γυναίκες καθυστερούσαν ότι κάποια στιγμή θα ήταν πολύ αργά, αφού τα ωάριά τους δεν θα φτούραγαν πια.

Η πρώτη αναφορά της «επιδημίας υπογονιμότητας» έγινε σε ένα ιατρικό άρθρο που δημοσιεύτηκε το 1983 από το Κέντρο Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων των ΗΠΑ. Μέσα σε ελάχιστα χρόνια άνοιξαν πολυάριθμες κλινικές που πρόσφεραν υπηρεσίες τεχνητής γονιμοποίησης. Δεν άργησε να δημιουργηθεί ολόκληρη ιατρική βιομηχανία πολλών δισεκατομμυρίων γύρω από την τεχνητή γονιμοποίηση, στην οποία αργότερα προστέθηκε η κατάψυξη ωαρίων (η οποία προσφέρεται σε ολοένα μικρότερες ηλικίες, ακόμα και όταν δεν υπάρχει ιατρικός λόγος). Το βιολογικό ρολόι πλασαρίστηκε στο ευρύ κοινό την ίδια ακριβώς εποχή που η τεχνητή γονιμοποίηση άρχισε να γίνεται ευρέως διαθέσιμη – ήταν η καλύτερη διαφήμιση που μπορούσε να υπάρξει.

Δεν υπάρχει βιολογικό ρολόι!

Αν με το βιολογικό ρολόι εννοούμε ότι λόγω φύσης και βιολογίας οι γυναίκες νιώθουν κάποια πηγαία εσωτερική ορμή να κάνουν μωράκια, πολύ απλά δεν ισχύει. Όσες έρευνες έχουν γίνει πάνω σε αυτό το θέμα δεν έχουν βρει καμία ορμονική ή άλλη βιολογική παράμετρο που να εξωθεί τις γυναίκες να τεκνοποιήσουν. Αν υπάρχει κάποια βιολογική βάση για την επιθυμία τεκνοποίησης δεν έχει ανακαλυφθεί μέχρι σήμερα. Αντιθέτως, έχει αποδειχθεί ερευνητικά ότι η επιθυμία για τεκνοποίηση δημιουργείται ή εντείνεται όταν μια γυναίκα εκτίθεται σε μωρά, δηλαδή όταν βλέπει, ακούει ή μυρίζει μωρά. Το ίδιο, όμως, ισχύει και για τους άντρες που εκτίθενται σε τέτοιες εικόνες!

Επίσης, μια άλλη έρευνα έδειξε ότι η επιθυμία για παιδί αυξάνει όταν άλλες γυναίκες του περίγυρου κάνουν παιδί – πρόκειται, δηλαδή, για κοινωνική επίδραση λόγω peer pressure. Σε μια διαδικτυακή έρευνα που έκανα το 2018 για τις στάσεις απέναντι στη μητρότητα, από τις 1053 γυναίκες που απάντησαν, το 52% διαφώνησε με τη δήλωση: «Ως γυναίκες το ζητάει η φύση μας να γίνουμε μητέρες» (το 17,3% συμφώνησε και το υπόλοιπο 29,8% δεν ήταν σίγουρες). Στην ερώτηση «Είναι σαν να μου το ζητάει το σώμα μου να κάνω παιδί», η συντριπτική πλειοψηφεία (78,1%) διαφώνησε με αυτή την άποψη, ενώ λιγότερες από 2 στις 10 (17,6%) συμφώνησε.

Κι ο χρόνος που περνά;

Κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι μια γυναίκα μπορεί να τεκνοποιήσει μόνο μέχρι μια συγκεκριμένη ηλικία, άρα πράγματι υπάρχει ένα βιολογικό όριο μετά από το οποίο η τεκνοποίηση είναι δυσκολότερη ή αδύνατη. Όμως οι άνθρωποι έχουμε πάρα πολλά τέτοια «βιολογικά ρολόγια», αν και θα ήταν σωστότερο να τα ονομάσουμε «βιολογικά όρια». Το ανθρώπινο σώμα μας μάς θέτει και άλλα όρια πέρα από αυτά της τεκνοποίησης. Όπως είπε μια γυναίκα στην ομάδα: «Το βιολογικό μου ρολόι όντως χτυπάει· βαράει και μου λέει: “Κάνε ορειβασία πριν γεράσεις πολύ και δεν μπορείς!” ή “Μην πιεις τα κέρατά σου απόψε, δεν το αντέχεις τόσο όσο ήσουν νέα”».

Καμιά μας δεν έχει ανοσία στο πέρασμα του χρόνου και στα όρια που μας θέτει. Αλλά το βιολογικό ρολόι της καθεμιάς μας μπορεί να χτυπάει για διαφορετικά πράγματα. Για πολλές γυναίκες (και άντρες) δεν λέει «κάνε παιδάκι!» αλλά «ερωτεύσου!», «ταξίδεψε!»

Να γίνω μητέρα ή όχι; Το άγχος της απόφασης

Με κάθε επιλογή μας, με κάθε δρόμο που παίρνουμε, αποκλείουμε άλλους δρόμους. Εννοείται πως αν δεν ζήσουμε την εμπειρία της μητρότητας θα στερηθούμε πολλά όμορφα πράγματα. Όμως ισχύει εξίσου ότι θα στερηθούμε πολλά άλλα όμορφα πράγματα αν αποφασίσουμε να κάνουμε παιδί. Υπάρχει πάντα τίμημα που καλούμαστε να πληρώσουμε για κάθε επιλογή μας: τις σχέσεις που (δεν) κάναμε, τα μέρη όπου (δεν) ζήσαμε, τα ταλέντα που (δεν) καλλιεργήσαμε, τα ταξίδια που (δεν) πήγαμε, κοκ. Μόνο που κάποιοι δρόμοι μάς πλασάρονται ως φυσιολογικοί, επιβαλλόμενοι από τη φύση και άρα αναγκαίοι, υποχρεωτικοί. Ένας τέτοιος φυσικοποιημένος, υποχρεωτικός δρόμος είναι η μητρότητα. Κατά συνέπεια, αν δεν τον διαλέξουμε, είμαστε εμείς που είμαστε στραβές, όχι ο δρόμος.

Η ανάλυση των κοινωνικών και ιστορικών παραμέτρων βοηθάει μόνο μέχρι ένα σημείο· πέρα από την οποιαδήποτε θεωρητική ανάλυση, στο τέλος κάθε γυναίκα καλείται να απαντήσει η ίδια στο πολυσύνθετο ερώτημα: θέλω να γίνω μητέρα ή όχι; Πώς όμως να το απαντήσει όταν και μόνο αν αρθρώσει το ερώτημα αντιμετωπίζεται αρνητικά; Αυτός είναι ο λόγος που ως γυναίκες χρειαζόμαστε ασφαλή πλαίσια για να μοιραστούμε τους προβληματισμούς μας, να ψηλαφίσουμε τα θέλω μας και τα δεν θέλω μας και να καταλήξουμε στο τι ταιριάζει στην καθεμιά μας προσωπικά, χωρίς εύκολους αφορισμούς και στερεοτυπικές λύσεις.

Ένα τέτοιο ασφαλές πλαίσιο είναι με άλλες γυναίκες που έχουν ή είχαν παρόμοιους προβληματισμούς.

Βιβλιογραφία:

  • Adair Lora E., Brase Gary L., Akao Karen, Jantsch Mackenzie, #babyfever: Social and media influences on fertility desires, Personality and Individual Differences 71 (2014) 135–139.
  • Bonos Lisa, How the biological clock −and its ticking− became shorthand for a woman’s fertility, May 24, 2016 The Washington Post
  • Brase Gary L. and Brase Sandra L., Emotional Regulation of Fertility Decision Making:
  • What Is the Nature and Structure of “Baby Fever”? Emotion 2012, Vol. 12, No. 5, 1141–1154
  • Ζαράγκαλη Έρση, Οι βουβές πληγές: Η αντι-σύλληψη και η έκτρωση ως βίωμα και πράξη, 2010, Νήσος
  • Hensvik Lena, Nilsson Peter, Businesses, buddies and babies: social ties and fertility at work. Institute For Labour Market Policy Evaluation, working paper 2010.
  • Moss Gabrielle, Why Women’s “Biological Clock Ticking” Is Actually A Total Myth, Bustle, Mar 8 2016
  • Skov Leonora Christina, Danmarks moderfår stempler mig som et barnløst monster, Politiken, 13. okt. 2012
  • Χαλκιά Αλεξάνδρα, Το άδειο λίκνο της δημοκρατίας, Σεξ, έκτρωση και εθνικισμός στη σύγχρονη Ελλάδα, 2007, Αλεξάνδρεια
  • Weigel Moira, The foul reign of the biological clock, The Guardian, 10 May 2016

 

 

*Ο Λύο Καλοβυρνάς είναι ψυχοθεραπευτής και σύμβουλος ψυχικής υγείας. Από το 2002, εργάζεται στον τομέα της ψυχικής υγείας, κάνοντας ατομικές συνεδρίες, ομάδες αυτογνωσίας και προσωπικής ανάπτυξης για γυναίκες και άντρες, ομάδες αυτογνωσίας για γκέι άντρες και πολλά βιωματικά εργαστήρια για διάφορα θέματα, όπως η (μη) μητρότητα, η σεξουαλικότητα, η γυναικεία σεξουαλική επιθυμία, οι διάφορες μορφές οικογενειακής κακοποίησης, η οικονομική-κοινωνική κρίση κ.ά. Το νέο του βιβλίο: «Μητέρα μηδέν παιδιών: Η μητρότητα ως επιλογή ή επιβολή» κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg τον Ιανουάριο του 2022

Στις 19/11 ξεκινάει το  5ο Βιωματικό εργαστήρι του  για τη (μη) μητρότητα. Ακολουθεί η περιγραφή του εργαστηρίου: 

«Θέλω να κάνω παιδί;» «Δεν είμαι σίγουρη αν θέλω.» «Είναι φυσιολογικό που δεν θέλω;» «Φοβάμαι μην το μετανιώσω αν δεν κάνω.» «Πρέπει/θέλω να κάνω δεύτερο παιδί;» «Έγινα μητέρα αλλά φοβάμαι ότι ήταν λάθος απόφαση».
Σάββατο 19 Νοεμβρίου, 11:00-14:00
Σε αυτό το εργαστήρι θα εξετάσουμε την αμφιθυμία μας για το θέμα της μητρότητας. Θα κουβεντιάσουμε για:
το τι σημαίνει η (μη) μητρότητα για την καθεμία
κατά πόσο το θέλω ή δεν θέλω παιδί είναι δικό μας ή κοινωνικά επιβεβλημένο
πώς αντιμετωπίζω τη συνεχή πίεση από την ευρύτερη κοινωνία και τον άμεσο περίγυρό μας για τεκνοποίηση;
κατά πόσο επιθυμώ πραγματικά ένα δεύτερο παιδί ή νιώθω υποχρεωμένη να το κάνω;
την αμφιθυμία που νιώθω που έγινα μητέρα
Θα διερευνήσουμε για τις σκέψεις μας και τους προβληματισμούς μας, σε μια προσπάθεια να ψηλαφίσουμε τις πραγματικές μας επιθυμίες.
Το βιωματικό εργαστήρι απευθύνεται σε γυναίκες όλων των ηλικιών και σεξουαλικών προσανατολισμών, είτε έχουν κάνει παιδιά είτε όχι.
Το εργαστήρι έχει ήδη γίνει άλλες τέσσερις φορές τα προηγούμενα έτη και το έχουν παρακολουθήσει 49 γυναίκες.
Η συμμετοχή στο εργαστήρι στοιχίζει 30 €. Λόγω περιορισμένων θέσεων, παρακαλούμε δηλώστε συμμετοχή έγκαιρα.
Δηλώσεις συμμετοχής μέχρι Δευτέρα 14 Νοεμβρίου
Το εργαστήρι θα γίνει το Σάββατο 19 Νοεμβρίου 11:00-14:00, στους Αμπελόκηπους, 5 λεπτά από το μετρό Πανόρμου.
Για περισσότερες πληροφορίες και δηλώσεις συμμετοχής, στείλτε μέιλ στο info@lyo.gr ή τηλεφωνήστε στο 6944 287 316.
Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης από το sexpositve.gr!

Λέσχη Συλλογικής Ανάγνωσης από το sexpositve.gr! 1766 1768 positiv

Λέσχη Ανάγνωσης του sexpositive.gr

Τώρα που φθινοπώριασε είναι μια ευκαιρία να γνωριστούμε μεταξύ μας, να συζητήσουμε για όσα μας απασχολούν, να βουτήξουμε σε νέες γνώσεις πάνω στα αγαπημένα μας θέματα και να απολαύσουμε τη χαρά της συλλογικής ανάγνωσης.

Ξεκινάμε αυτό το ταξίδι με το βιβλίο που αγαπήθηκε όσο λίγα στις πολυσυντροφικές κοινότητες ανά τον κόσμο: Polysecure: Attachment, Trauma and Consensual Nonmonogamy

Ένα, ενημερωμένο για τις λειτουργίες του ψυχολογικού τραύματος, βιβλίο για το πώς να δημιουργείς υγιείς, συναινετικά μη μονογαμικές σχέσεις από την πολυσυντροφική ψυχοθεραπεύτρια Jessica Fern. Το Βιβλίο θα δοθεί δωρεάν σε ηλεκτρονική μορφή σε όλα τα άτομα που θα συμμετέχουν.  Επίσης όσα άτομα συμμετέχουν θα αποκτήσουν πρόσβαση σε ιδιωτική ομάδα του facebook με ενημερωμένη βιβλιοθήκη πάνω σε όλα το φάσμα της εναλλακτικής σεξουαλικότητας. Σε κάθε συνάντηση θα συζητάμε όλα μαζί τις σελίδες που διαβάσαμε και θα ορίζουμε τις σελίδες προς ανάγνωση για την επόμενη φορά. Τα σεμινάρια θα γίνονται διαδικτυακά μέσω ΖΟΟΜ και η συμμετοχή γίνεται με ελεύθερη συνεισφορά. Το βιβλίο είναι γραμμένο στα αγγλικά, η συζήτηση θα γίνεται στα ελληνικά.

Μπορείτε να δείτε περισσότερα για το βιβλίο εδώ:  https://www.goodreads.com/en/book/show/52569124-polysecure

Δηλώστε συμμετοχή συμπληρώνοντας την παρακάτω φόρμα: https://docs.google.com/forms/d/1tRmHkgSSGRoDvUwILABVukE7tTcLS68jWgH4zRAz6A4

Για τις μέρες και ώρες της συνάντησης θα λάβετε ενημερωτικό e-mail

Sex Positive Book Club: Γιατί (και) το διάβασμα είναι πιο απολαυστικό όταν το μοιράζεσαι!

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ