Ψυχολογια

  • positiv
  • No Comments

Έρευνα: Δυσφορία από την καταστολή των ενστίκτων πολυέλξης στην Ελλάδα
Έρευνα: Δυσφορία από την καταστολή των ενστίκτων πολυέλξης στην Ελλάδα 1920 1440 positiv
Παντελής Γουναρίδης*
Στην πρόσφατη έρευνά μου διερεύνησα τις συνθήκες κάτω από τις οποίες η καταπίεση του ενστίκτου έλξης προς πολλαπλά άτομα ταυτοχρόνως επηρεάζει αρνητικά το άτομο. Τα αποτελέσματα ήταν ιδιαίτερα απροσδόκητα. Αρχικά, αυτή η έρευνα μελετάει το ευρύ κοινό, δηλαδή τον μέσο Έλληνα και τη μέση Ελληνίδα. Τοποθετείται σε μια κοινωνία βασισμένη στη νόρμα της μονογαμίας, με ελάχιστα περιθώρια για πολυσυντροφικότητα.
Πολυέλξη (polyattraction) είναι η λέξη που διάλεξα ώστε να ορίσω ένα ένστικτο που είναι τόσο κοινό αλλά συζητιέται τόσο σπάνια. Poly– με την σημασία «προς πολλά άτομα» και –attraction που μεταφράζεται ως «έλξη». Πολυέλξη είναι το ένστικτο έλξης προς δύο ή περισσότερα άτομα ταυτοχρόνως, το οποίο δυνητικά δημιουργεί την ανάγκη για ολοκλήρωση μέσω της σύνδεσης με τα υποκείμενα της έλξης. Τι να γίνεται όμως στην περίπτωση που καταπιέζεται αυτή η έλξη και εξωτερικεύεται μόνο προς ένα άτομο τη φορά;
Πιθανά χαρακτηριστικά που διαμορφώνουν την πολλαπλή έλξη μπορεί να είναι η φυσική εμφάνιση των ατόμων, οι κοινές διαπροσωπικές σχέσεις, ιδιότητες και χαρακτηριστικά των ατόμων αυτών, υποκειμενικές εσωτερικευμένες αναμνήσεις, κίνητρα, φανταστικές σκέψεις ή και συνδυασμοί αυτών.
Παράλληλα, όμως, αντιφατικοί παράγοντες ή μεταβλητές μπορούν να γίνουν εμπόδιο στη διαδικασία της πλήρωσης του ενστίκτου. Αυτοί οι παράγοντες περιλαμβάνουν στοιχεία όπως η αισχύνη (ντροπή) προς τον εαυτό ή ο φόβος προς το άγνωστο, ενώ επίσης τα πρότυπα της κοινωνίας παρεμβάλλονται με ποικίλους και σημαντικούς τρόπους.
Αποτελέσματα της έρευνας
Η καταπίεση του ενστίκτου ταυτόχρονης έλξης προς πολλαπλά άτομα δημιούργησε ψυχικό πόνο στα άτομα. Από τα πρόσωπα που συμμετείχαν, 8 στα 10 παρουσίασαν ένστικτα έλξης προς πολλαπλά άτομα, ένα σημαντικά υψηλό ποσοστό. Μόνο 2 στους 10 συμμετέχοντες και συμμετέχουσες δεν παρουσίασαν κανένα χαρακτηριστικό πολυέλξης. Από τους παραπάνω 8 άτομα που εξέφρασαν το ένστικτο της πολυέλξης, το 80% το κατέστειλε, σημειώνοντας παράλληλο ψυχικό πόνο.
Λόγοι που επηρέασαν την καταστολή του ενστίκτου, όπως αναφέρουν οι συμμετέχουσες και οι συμμετέχοντες, είναι η μονοκανονικότητα που επικρατεί στην Ελλάδα, δηλαδή η νόρμα της μονογαμίας, καθώς και η αντιληπτή συναισθηματική επιρροή από τον/τη σύντροφό τους.
Παρατηρούμε πως τα νεότερα άτομα τείνουν συχνότερα προς την πολυσυντροφικότητα, σε αντίθεση με τα πρόσωπα άνω των 34 ετών. Οι άνθρωποι με πανεπιστημιακή εκπαίδευση είχαν αυξημένα ποσοστά καταστολής, έναντι εκείνων με βασική εκπαίδευση. Το ποσοστό καταστολής στους άνδρες ήταν ελαφρώς υψηλότερο από ό,τι στις γυναίκες, όμως οι ίδιοι είχαν συχνότερα ένστικτα έλξης προς πολλαπλά άτομα.
Στον παρακάτω σύνδεσμο μπορείτε να βρείτε τη μελέτη:
https://www.researchgate.net/publication/351638407_Distress_from_suppressing_polyattraction_instincts_in_Greece
(DOI: 10.17605/OSF.IO/EV289)
*Παντελής Γουναρίδης Ψυχολόγος MSc
Facebook: https://www.facebook.com/pantelisgoun
Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ
 
 
  • positiv
  • No Comments

Γιατί δεν είμαστε σεξουαλικά πιστοί;
Γιατί δεν είμαστε σεξουαλικά πιστοί; 250 250 positiv

Λύο Καλοβυρνάς*

Συχνά, το εξωσυντροφικό σεξ δεν αφορά το σεξ αυτό καθ’ αυτό. Δεν ψάχνουμε πάντα τη σεξουαλική εκτόνωση ή κάτι καλύτερο από αυτό που ήδη έχουμε, αλλά και μόνο η ιδέα του «ξένου» λειτουργεί διεγερτικά.

Στους ανθρώπους μας αρέσει να έχουμε ελευθερία επιλογών, ακόμα και αν δεν την ασκούμε. Μας αρέσει να εξερευνούμε και να ανακαλύπτουμε καινούργια πράγματα, αλλά ταυτόχρονα έχουμε βαθιά ανάγκη να έχουμε και σταθερή φωλιά. Ωστόσο, η ύπαρξη αυτής της σταθερής φωλιάς απειλείται από τις εξερευνήσεις μας εκτός φωλιάς. Αυτό ίσως να ακούγεται εγωιστικό, τύπου «και την πίτα ολάκερη και τον σκύλο χορτάτο», ωστόσο υπάρχουν ζευγάρια που το κατορθώνουν επειδή έχουν πολύ ισχυρό συναισθηματικό δεσμό και νιώθουν ασφαλείς μέσα στη σχέση τους.

Οι σεξουαλικές πράξεις που κάνουμε συμβαίνουν πάντα μέσα σε ένα κοινωνικό και σχεσιακό πλαίσιο. Υπάρχουν πάρα πολλοί λόγοι που κάνουμε ή δεν κάνουμε σεξ, πότε και με ποιον.

Επίσης το τι βρίσκουμε ερωτικό, τι μας εξιτάρει ή αντίθετα μας αφήνει αδιάφορους/ες, είναι και αυτό ταυτόχρονα εξόχως προσωπικό και κοινωνικά επηρεαζόμενο.

Το σεξ μπορεί να είναι αυτοσκοπός αλλά ταυτόχρονα μπορεί να αποτελέσει μια πύλη εισόδου στον κόσμο ενός άλλου ανθρώπου. Απαιτεί έναν βαθμό ευαλωτότητας και οικειότητας, που μπορεί να μας φοβίζει ή/και να μας διεγείρει.

Ταυτόχρονα, το σεξ συχνά συνδέεται με την αίσθηση της παράβασης, σύμφωνα με τον γάλλο θεωρητικό Ζορζ Μπατάιγ· το να παραβαίνουμε κανόνες μας φοβίζει αλλά ταυτόχρονα μας εξιτάρει.

Πώς μπορούμε, λοιπόν, σαν ζευγάρι να διατηρούμε μια σταθερή σχέση μεγάλης οικειότητας και ευαλωτότητας ενώ συγχρόνως παίρνουμε το ηλέκτρισμα από την παράβαση των κανόνων ή τον ενθουσιασμό από το άγνωστο και το καινούργιο;

Ο ερωτισμός σ’ ένα ζευγάρι πολλών ετών εξαρτάται σε μεγάλο βαθμό το πώς αλληλεπιδρά η σεξουαλική διέγερση με τις προκλήσεις και τα εμπόδια που μας βάζει η καθημερινότητας και η ρουτίνα του να αγαπάς. Σύμφωνα με τον Jack Morin (1995), ο ερωτισμός εδράζεται σε τέσσερις πυλώνες:

  • λαχτάρα και προσμονή,
  • παραβίαση των απαγορεύσεων,
  • αναζήτηση εξουσίας/δύναμης και
  • αντιμετώπιση των αμφιβολιών.

Η Perel (2006), βασιζόμενη σε εικοσαετή πείρα σε θεραπεία ζευγαριών, εκφράζει την άποψη ότι η ασφάλεια και η οικειότητα των μακροπρόθεσμων σχέσεων λειτουργεί επιβαρυντικά στο ερωτικό στοιχείο που φέρνει η παραβίαση των κανόνων, ένα στοιχείο που θεωρεί ζωτικής σημασίας για το καλό σεξ.

Η Heiman (1977) θέτει το ερώτημα μήπως ο ερωτισμός πρέπει αναγκαστικά να είναι κοινωνικά μη αποδεκτός ή παραβατικός ώστε να λειτουργεί διεγερτικά στο έπακρον. Ίσως γι’ αυτό στις φαντασιώσεις μας, ένα τεράστιο ποσοστό άνω του 60% και αντρών και γυναικών διεγείρεται από σενάρια που δεν είναι κοινωνικά αποδεκτά (βιασμοί κτλ).

Τέλος, σύμφωνα, με τη θεωρία του συναισθηματικού δεσμού, οι άνθρωποι χρησιμοποιούμε το σεξ διαφορετικά, ανάλογα με το αν αναπτύξαμε ασφαλή δεσμό με τους γονείς μας κατά την παιδική μας ηλικία.

Ένας επικρατής μύθος που βασίζεται σε αναπόδεικτες θεωρίες της εξελικτικής ψυχολογίας θέλει τους άντρες να μπορούν να κάνουν σεξ χωρίς συναίσθημα (ήταν ένα σκέτο πήδημα, δεν σημαίνει για μένα τίποτα) ενώ τις γυναίκες να κάνουν σεξ μόνο όταν υπάρχει συναίσθημα (αν η γυναίκα ξενοπηδήξει, η σχέση για εκείνη έχει ήδη τελειώσει). Αυτή η μανιχαϊστική διχοτόμηση κατά φύλο αδικεί και τους άντρες και τις γυναίκες, βάζοντάς μας σε στενά καλούπια και απαιτώντας συγκεκριμένες «αντρικές» και «γυναικείες» συμπεριφορές. Ο άντρας που θέλει να αναπτύξει οικειότητα και να νιώσει συναίσθημα για να κάνει σεξ επειδή δεν λειτουργεί σαν άγρια μηχανή πηδήματος θεωρείται πιο «φλούφλης»· η γυναίκα που γουστάρει να κάνει σεξ μ’ έναν άγνωστο χωρίς να βγει μια δεκαριά ραντεβού και να μάθει για τον εσωτερικό του κόσμο θεωρείται «πουτάνα».

Φορτωνόμαστε πολλές στερεοτυπικές αντιλήψεις για το σεξ και τη σημασία του σε μια ερωτική σχέση. Ωστόσο, η θέση που έχει το σεξ στη ζωή ενός ζευγαριού ποικίλει ανάλογα με το ζευγάρι. Έχουμε την τύχη στην εποχή μας πλέον να μπορούμε ως ζευγάρια να γράψουμε το δικό μας σενάριο για το πώς μας ταιριάζει να είναι και η σχέση μας και η σεξουαλική μας ζωή, χωρίς να αποδεχόμαστε υπάκουα και αβασάνιστα τις νόρμες που ίσχυαν μέχρι πρόσφατα.

Το να βρούμε ποιο σενάριο σεξουαλικής και συναισθηματικής πίστης ταιριάζει σ’ εμάς σαν ζευγάρι έχει ζωτική σημασία για τη μακροημέρευση της σχέσης μας. Όταν ο συναισθηματικός μας δεσμός είναι γερός, το να βρούμε αυτό το σενάριο είναι πολύ ευκολότερο και λιγότερο απειλητικό.

Για ποιους λόγους κάνουμε σεξ;

Οι άνθρωποι, όπως και τα υπόλοιπα ανώτερα θηλαστικά, κάνουμε σεξ για πολλούς λόγους. Είναι χρήσιμο να κάνουμε τις εξής ερωτήσεις στον εαυτό μας αλλά και σαν ζευγάρι:

  • Για εκτόνωση; Γιατί έχω καύλες;
  • Για να αποφύγω την οικειότητα;
  • Για να έρθω κοντά με κάποιον; Συναισθηματικά; Σωματικά;
  • Για να γνωρίσω κάποιον;
  • Γιατί είναι ευχάριστη ασχολία, καλύτερη από κάτι άλλο που έχω να κάνω;
  • Για να νιώσω ότι κάποιος ενδιαφέρεται για μένα;
  • Για να νιώσω ότι είμαι επιθυμητός;
  • Για να μη σκέφτομαι άλλα που με προβληματίζουν;

Χρησιμοποιούμε το σεξ για να ικανοποιήσουμε πολλές και διάφορες ανάγκες μας:

Σωματικές ανάγκες

  • μειώνει το άγχος («με χαλαρώνει»)
  • απόλαυση («μου φέρνει μεγάλη ηδονή»)
  • μας χαρίζει νέες εμπειρίες («είχα περιέργεια για μια σεξουαλική πράξη ή ένα άτομο»)
  • ο/η παρτενέρ είναι πολύ καυλωτικός/ή («με διέγειρε ο συγκεκριμένος άνθρωπος»)

Ανάγκες που αφορούν στόχους μας

  • πρακτικές επιθυμίες («θέλω να κάνω παιδί»)
  • κοινωνικό κύρος («θέλω να νιώσω δημοφιλής»)
  • εκδίκηση («θέλω να πληγώσω κάποιον»)

Συναισθηματικές ανάγκες

  • έρωτας και δέσιμο («θέλω να νιώσω κοντά του/της»)
  • για να εκφραστώ («θέλω να σου δείξω πόσο σε αγαπώ, σε εκτιμώ»)
  • για να δώσω απόλαυση σε κάποιον που αγαπώ

Ανασφάλειες

  • ενίσχυση της αυτοπεποίθησης («επιζητώ την προσοχή ή την επιβεβαίωση των άλλων»)
  • αίσθηση καθήκοντος ή πίεσης («δεν μπορούσα να πω όχι», «ήθελε πολύ ο άλλος»)
  • για να διατηρήσω μια σχέση («αν δεν του/της κάτσω, θα με εγκαταλείψει»)

Επιβεβαίωση, ένωση, περιπέτεια, ενθουσιασμός, εθισμός, ντοπάρισμα, χειραγώγηση, ηδονή/απόλαυση – το σεξ καλύπτει πολλές και διάφορες ανθρώπινες ανάγκες.

Βιβλιογραφία:

  • Perel, E. (2006). Mating In Captivity: Reconciling The Erotic And The Domestic. New York: Harper Collins.
  • Heiman, J. R. (1977). A psychophysiological exploration of sexual arousal patterns in females and males. Psychophysiology, 14, 266–274.
  • Bataille, G. (1986). Eroticism: Death And Sensuality (M. Dalwood, Trans.). San Francisco: City Lights Books. (Original work published 1957)
  • Morin,  J. (1995). The Erotic Mind: Unlocking The Inner Sources Of Sexual Passion And Fulfilment. New York: Harper Collins

*Ο Λύο Καλοβυρνάς είναι ψυχοθεραπευτής και σύμβουλος ψυχικής υγείας. Από το 2002, εργάζεται στον τομέα της ψυχικής υγείας, κάνοντας ατομικές συνεδρίες, ομάδες αυτογνωσίας και προσωπικής ανάπτυξης για γυναίκες και άντρες, ομάδες αυτογνωσίας για γκέι άντρες και πολλά βιωματικά εργαστήρια για διάφορα θέματα, όπως η (μη) μητρότητα, η σεξουαλικότητα, η γυναικεία σεξουαλική επιθυμία, οι διάφορες μορφές οικογενειακής κακοποίησης, η οικονομική-κοινωνική κρίση κ.ά.Το νέο του βιβλίο: Όταν η αγάπη τολμά να πει το όνομά της: Ομοφυλοφιλία & νέοι τρόποι σεξουαλικής ύπαρξης στη σημερινή Ελλάδα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg τον Μάιο του 2021. Προσωπική ιστοσελίδα: https://www.lyo.gr 

Τη Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου, ο Άρης Δημοκίδης θα συντονίσει μια συζήτηση για την ομοφυλοφιλία με αφορμή το βιβλίο. Η συζήτηση θα γίνει διαδικτυακά μέσω Zoom και θα μπορείτε να θέσετε ερωτήσεις. Παρακολουθήστε την εκδήλωση στο: https://zoom.us/j/94668363681
Βρείτε το βιβλίο: https://www.dardanosnet.gr/…/otan-i-agapi-tolma-na-pei…/

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

  • positiv
  • No Comments

Αγαπάω τον/τη σύντροφό μου αλλά θέλω σεξ και με άλλους/ες
Αγαπάω τον/τη σύντροφό μου αλλά θέλω σεξ και με άλλους/ες 250 250 positiv

Του Λύο Καλοβυρνά*

Είναι φυσιολογικό να αγαπάω ειλικρινά τον/τη σύντροφό μου, αλλά ταυτόχρονα να θέλω σεξ και με άλλους/ες;

Πολλές/οί θα απαντήσουν όχι. Όπως μαθαίνουμε απ’ όλες τις ταινίες και τα βιβλία, η ερωτική πίστη θεωρείται αναφαίρετο συστατικό μιας σωστής, ποιοτικής, υγιούς ερωτικής σχέσης. Είναι πράγματι έτσι;

Θα ξεκινήσω παραθέτοντας ένα απόσπασμα από ένα μυθιστόρημα του 19ου αιώνα. Ο Ζακ, ήρωας ενός μυθιστορήματος της Γεωργίας Σάνδη, μιλώντας στην αρραβωνιαστικιά του καταγγέλλει τα κυρίαρχα ήθη της εποχής του: «Η κοινωνία θα σας υπαγορεύσει την παρακάτω υπόσχεση: θα ορκιστείτε ότι θα μου είστε πιστή και πειθήνια, δηλαδή ότι δεν θα αγαπήσετε ποτέ άλλον παρά εμένα και ότι θα με υπακούτε σε όλα. Ο πρώτος από αυτούς τους όρκους είναι παραλογισμός, ο άλλος ποταπότητα. Δεν μπορείτε να εγγυηθείτε για τα συναισθήματά σας, ακόμα κι αν ήμουν ο σπουδαιότερος και ο καλύτερος από όλους τους άντρες. Δεν πρέπει να μου υποσχεθείτε πως θα με υπακούτε, γιατί αυτό θα ήταν απαξιωτικό και για τον έναν και για τον άλλον. Αχ, αφήστε ας πάψουμε να συζητάμε για τον γάμο μας· ας μιλήσουμε σαν να επρόκειτο να παραμείνουμε απλώς εραστές.» «Γιατί τότε να παντρευτούμε;» «Γιατί η τυραννία της κοινωνίας δεν μας επιτρέπει να ανήκουμε ο ένας στον άλλον διαφορετικά».

Στις μέρες μας, περίπου 150 χρόνια από τότε που γράφτηκαν τα παραπάνω, την υπακοή της γυναίκας στον άντρα την έχουμε λίγο πολύ ξεπεράσει, ευτυχώς. Όμως εξακολουθούμε να θεωρούμε ότι πρέπει να υπάρχει σεξουαλική πίστη προκειμένου μια ερωτική σχέση να είναι αληθινή και να έχει ποιότητα.

Γάμος: εκεί που (δεν) ζει ο έρωτας

Μέχρι σχετικά πρόσφατα στην ιστορία του ανθρώπινου πολιτισμού, ο γάμος ήταν μια οικονομική επιχείρηση, ένα συμβόλαιο οικονομικής επιβίωσης. Έτσι παραμένει σε πολλά μέρη της υφηλίου.

Όταν γάμος εξυπηρετεί τέτοιες κοινωνικές ανάγκες και επιταγές, η απιστία απειλεί από τη μία πλευρά την οικονομική ασφάλεια της γυναίκας και από την άλλη πλευρά τα κυριαρχικά δικαιώματα του άντρα. Τώρα, όμως, που ο γάμος βασίζεται κατ’ εξοχήν στον έρωτα, την ισοτιμία και το συναισθηματικό μοίρασμα, η απιστία απειλεί κάτι άλλο: τη συναισθηματική μας ασφάλεια.

Είναι ειρωνικό αλλά σε παλιότερες εποχές οι άνθρωποι καταφεύγαμε στην απιστία γιατί εκεί αναζητούσαμε τον αγνό έρωτα, ο οποίος ήταν αδιανόητο να υπάρξει μέσα σ’ ένα γάμο, αλλά τώρα που αναζητούμε την αγάπη στον γάμο, η απιστία τον καταστρέφει.

Η απιστία μας πληγώνει επειδή έχουμε τραφεί με ένα ρομαντικό ιδεώδες, βάσει του οποίου στρεφόμαστε προς κάποιο άτομο, το χρίζουμε σύντροφο και περιμένουμε να μας ικανοποιήσει μια σχεδόν ατελείωτη λίστα αναγκών: Να είναι ο καλύτερος εραστής που είχα ποτέ, ο καλύτερος μου φίλος, το άτομο που εμπιστεύομαι πιο πολύ απ’ όλους, το άτομο που μοιράζεται τα ίδια ενδιαφέροντα και ασχολίες, ο συναισθηματικός μου σύντροφος και ο διανοητικά ίσος μου. Κι εγώ (καλούμαι να) είμαι τα πάντα για εκείνον/η. Είμαι είμαι μοναδική/ός, είμαι απαραίτητος/η, είμαι αναντικατάστατος/η. Είμαι η μία και μοναδική στη ζωή του. Είμαι ο ένας και μοναδικός στη ζωή της. Και η απιστία μου «αποδεικνύει» ότι δεν είμαι. Είναι η απόλυτη προδοσία.

Πόση μονογαμία;

Ο άνθρωπος ως είδος δεν ήταν ποτέ στην ιστορία του απολύτως μονογαμικό πλάσμα. Εκτός από τις περιπτώσεις που ασκούμε την πολυγαμία, είμαστε σειριακά μονογαμικοί: δηλαδή, είμαστε μονογαμικοί με ένα μόνο άτομο τη φορά, για όσο διαρκεί αυτή η σχέση. Δεν ζευγαρώνουμε, με άλλα λόγια, δια βίου, αλλά όταν λήξει η σχέση μας, περνάμε στην επόμενη.

Κατά πόσο είναι στη «φύση» μας να είμαστε μονογαμικοί ή πολυγαμικοί ως είδος είναι ένα εξόχως ακανθώδες θέμα. Πολλές θεωρίες έχουν προταθεί, με προεξάρχουσα τη «θεωρία της γονεϊκής επένδυσης», η οποία αποπειράται να αιτιολογήσει την υποτιθέμενη μονογαμικότητα των γυναικών και την υποτιθέμενη πολυγαμικότητα των αντρών με βάση την εξελικτική ψυχολογία. Ωστόσο, υπάρχουν πολυάριθμα επιστημονικά επιχειρήματα κατά αυτής της θεωρίας, η οποία εμπεδώνει το στάτους κβο ανισότητας των φύλων με σαθρά επιχειρήματα. Πολλές έρευνες καταρρίπτουν αυτή τη θεωρία.

Στατιστικά, φαίνεται ότι η μονογαμία δεν είναι το φόρτε μας, ούτε στη σημερινή εποχή ούτε ποτέ άλλοτε στην ιστορία του ανθρώπινου είδους. Τα ποσοστά ερωτικής απιστίας κυμαίνονται από 15%-70%, σύμφωνα με έρευνες που διενεργούνται ήδη από το 1948. Οι έρευνες απλώς πιστοποιούν κάτι που ξέρουμε ήδη εμπειρικά: οι άνθρωποι σπάνια παραμένουμε ερωτικά πιστοί.

Πέρα, όμως, από το τι συμβαίνει στην πράξη, είναι η μονογαμία κάτι καλό, ωφέλιμο και επιθυμητό, το οποίο πρέπει να φιλοδοξούμε να κατακτήσουμε;

Αυτή την ερώτηση είναι χρήσιμο να την απαντήσει ο καθένας και η καθεμία μας ξεχωριστά, για τον εαυτό της/του. Δεν χρειάζεται να επικαλούμαστε υποτιθέμενους νόμους της φύσης για να διεκδικήσουμε το μοντέλο σεξουαλικής ζωής που ταιριάζει σ’ εμάς.

Αναμφίβολα, μεγαλώνουμε σε μια κουλτούρα που εξαίρει τη μονογαμία και καταδικάζει τις εξωσυντροφικές σχέσεις ως κεράτωμα, απιστία, απάτη. Σε αυτό το σημείο, λοιπόν, θεωρώ χρήσιμο να εξετάσουμε για ποια απάτη και ποια απιστία μιλάμε.

Συναισθηματική πίστη ή/και σεξουαλική πίστη;

Απατάω τον/ τη σύντροφό μου αν κάνω σεξ με άλλους ή αν κάνω και το κρύψω ή πω ψέματα ότι δεν έκανα; Υπάρχει διαφορά μεταξύ συναισθηματικής πίστης και σεξουαλικής πίστης;

Οι σεξουαλικές ανάγκες του καθενός και της καθεμιάς μας μπορεί να διαφέρουν. Ως ζευγάρι είναι ωφέλιμο να καθίσουμε κάτω και να σκεφτούμε, καταρχάς μόνοι μας και ύστερα ως ζευγάρι, ποιος τρόπος έκφρασης και βίωσης της σεξουαλικότητάς μας μάς ταιριάζει καλύτερα. Καλούμαστε να απαντήσουμε με ειλικρίνεια στις εξής ερωτήσεις:

  • Τι θεωρούμε συντροφική πίστη; Με ποιους τρόπους ενισχύουμε τη συντροφική πίστη, με ποιους τρόπους θεωρούμε ότι απειλείται;
  • Τι θεωρούμε συντροφική απιστία; Τι συναισθήματα μας προκαλεί και τι φοβόμαστε πραγματικά;
  • Τι κάνουμε με τη σεξουαλική έλξη που νιώθουμε για άλλους/ες; Μιλάμε γι’ αυτή ανοιχτά μεταξύ μας; Αυτό μας απειλεί ή μας εξιτάρει;
  • Επιτρέπουμε το εξωσυντροφικό σεξ; Αν όχι, τι θα κάνουμε αν συμβεί;
    • Συμφωνούμε να το εκμυστηρευτούμε;
    • Συμφωνούμε να το κρατήσουμε κρυφό;
  • Αν το επιτρέπουμε, ποιος τρόπος μας ταιριάζει;
    • Θα προσκαλούμε τρίτους στο κρεβάτι μας; Πώς διαλέγουμε αυτό το άτομο κάθε φορά; Τι κάνουμε αν δεν αρέσει τόσο πολύ στον έναν από μας; Τι κάνουμε αν αυτό το άτομο δείξει να προτιμά τον έναν / τη μία από εμάς περισσότερο;
    • Κάποιοι σύντροφοι αναφέρουν μια αίσθηση περηφάνιας και χαράς όταν το τρίτο άτομο που έχουν προσκαλέσει στο κρεβάτι τους βρίσκει πολύ ελκυστικό τον/τη σύντροφό τους. Μετά το σεξ, συζητάνε ως ζευγάρι για το πώς πέρασαν, τι ένιωσαν, τι τους άρεσε ή όχι.
    • Θα κάνουμε σεξ ξεχωριστά; Αν κάνουμε εξωσυντροφικό σεξ ξεχωριστά, θα ενημερώνουμε ο ένας τον άλλον για το σεξ που κάνουμε; Πριν ή μετά; Κάποια ζευγάρια ερεθίζονται ερωτικά όταν ακούνε για το σεξ που έκανε ή θα μπορούσε να κάνει ο/η σύντροφός τους με κάποιον άλλον και το χρησιμοποιούν ως υλικό στην ερωτική τους ζωή.
    • Τι κανόνες βάζουμε για το εξωσυντροφικό σεξ; Πόσο συχνά; Πού; Λόγου χάρη, κάποια ζευγάρια έχουν συμφωνήσει μια γεωγραφική μονογαμία: Το εξωσυντροφικό σεξ επιτρέπεται μόνο όταν ταξιδεύουμε ή ένας από τους δυο μας βρίσκεται σε άλλη πόλη.
    • Πώς αναδιαπραγματευόμαστε τους κανόνες, αν δούμε ότι τελικά δεν μας ταιριάζουν;
    • Πόσο χρόνο επιτρέπουμε ο ένας στον άλλον να περνάει εκτός σχέσης;
    • Πόση συναισθηματική οικειότητα επιτρέπουμε στις εξωσυντροφικές περιπέτειες; Π.χ., επιτρέπεται να κάνουμε σεξ δεύτερη φορά με τον ίδιο άνθρωπο;
    • Πώς χειριζόμαστε αισθήματα ζήλιας ή τύψεων, αν προκύψουν (και σχεδόν πάντα προκύπτουν, ειδικά στην αρχή);

Μέσα από μελέτες έχει βρεθεί ότι τα ζευγάρια που επιλέγουν τη μη αποκλειστικότητα έχουν καλές πιθανότητες να προσαρμοστούν αρμονικά και θετικά σε αυτό το μοντέλο όταν ισχύουν οι εξής προϋποθέσεις:

  • Και οι δύο σύντροφοι θέλουν η σχέση τους να παραμείνει η πρωταρχική, η σημαντικότερη σχέση.
  • Ως ζευγάρι έχουν ισχυρό συναισθηματικό δεσμό και καλή προαίρεση ο ένας για τον άλλον.
  • Δεν κρατάνε κακίες και αρνητικά συναισθήματα από παλιά γεγονότα που τους πλήγωσαν.
  • Και οι δύο σύντροφοι έχουν παρόμοιες απόψεις για τη μη αποκλειστικότητα.
  • Και οι δύο σύντροφοι αισθάνονται ίσοι στη σχέση και υπάρχει μεγάλος βαθμός εμπιστοσύνης μεταξύ τους.
  • Έχουν επιλέξει ελεύθερα και ισότιμα τη μη μονογαμία, χωρίς εξαναγκασμούς ή συναισθηματικούς εκβιασμούς.
  • Έχουν κάνει σαφείς και ξεκάθαρες συμφωνίες αντί για ασάφεια και αυτοσχεδιασμούς («ας δούμε τι θα κάνουμε αν προκύψει»)

Ωστόσο, για να καταφέρουμε ως ζευγάρι να διαπραγματευτούμε όλα αυτά, προαπαιτείται να τρέφουμε βαθιά εμπιστοσύνη μεταξύ μας και να έχουμε έναν γερό συναισθηματικό δεσμό. Η αρωγή ενός ψυχοθεραπευτή που βοηθά να ενισχυθεί αυτός ο δεσμός δίνει περισσότερες πιθανότητες στο ζευγάρι να αποφύγει τους σκοπέλους.

Βιβλιογραφία

*Ο Λύο Καλοβυρνάς είναι ψυχοθεραπευτής και σύμβουλος ψυχικής υγείας. Από το 2002, εργάζεται στον τομέα της ψυχικής υγείας, κάνοντας ατομικές συνεδρίες, ομάδες αυτογνωσίας και προσωπικής ανάπτυξης για γυναίκες και άντρες, ομάδες αυτογνωσίας για γκέι άντρες και πολλά βιωματικά εργαστήρια για διάφορα θέματα, όπως η (μη) μητρότητα, η σεξουαλικότητα, η γυναικεία σεξουαλική επιθυμία, οι διάφορες μορφές οικογενειακής κακοποίησης, η οικονομική-κοινωνική κρίση κ.ά.Το νέο του βιβλίο: Όταν η αγάπη τολμά να πει το όνομά της: Ομοφυλοφιλία & νέοι τρόποι σεξουαλικής ύπαρξης στη σημερινή Ελλάδα κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Gutenberg τον Μάιο του 2021. Προσωπική ιστοσελίδα: https://www.lyo.gr 

Τον ευχαριστούμε πολύ για την παραχώρηση του άρθρου! Μπορείτε να δείτε την αρχική δημοσίευση εδώ: https://tinyurl.com/msrs8t3v

Enter your
text here