queer

  • positiv
  • No Comments

Sex Positive Fest 2024 in Athens, Greece: participation open call!
Sex Positive Fest 2024 in Athens, Greece: participation open call! 1920 1440 positiv

Για ελληνικά κάνε κλικ εδώ

Who we are

 

We are a group of people who got together through the meetings of the Athenian polyamory community, and specifically of Polyamorygr, the polyamory activist group Open Relationships, and the sexpositive.gr page. We want to create caring communities, to lift the veil on eroticism, and to shed a light on the entire spectrum of sexuality. We envision forms of communal sexuality that include as many aspects of it as possible, untethering sex from reproduction, heteronormativity, and penetration; celebrating consent, experimentation, and freedom to play collectively; and creating temporarily liberated zones and playgrounds for adults within cities, with care, openness, and respect.

 

Our vision

 

We want to create spaces of free expression and communication for freaks, sluts and kinksters, for asexual, hypersexual, heterosexual, lesbian, pansexual, neurodiverse, polyamorous, strange, tantric, introverted, extroverted, weird people of all genders, for the people who revolt in their cities; spaces of encounter, mutual understanding, and ecstasy, so that we can bloom together.

 

That is why we aim to create a Sex Positive Festival in Athens this summer, full of lectures, discussions, screenings, and hands-on workshops on the entire spectrum of human sexuality and relationships; a festival built on communal spirit and love, based on the collective work of all participants, without any profit. Our goal is for the admission to be free for all but with the option to make a donation – or if the cost is overwhelming for us, to keep the ticket prices as low as possible.

 

What is Sex Positivity

 

For us, sex positivity means accepting every consensual aspect of sexuality and not just those that are compatible with yours. It means recognizing the importance of sex education and safe sex. It means accepting that someone enjoys sex all the time while for someone else sex holds no interest, and it means supporting both equally. It means not marginalizing sex workers and supporting their labour rights.

 

Greek society in its majority remains particularly phobic about anything that is different, and any attempt at including sex education in schools is condemned. Women are stigmatized on the basis of having a lot of sex or not having had sex yet, and LGBTQ+ people are verbally or physically attacked on the streets just for existing. The law discriminates based on sexual or relationship orientation. We could go on and on.

 

On the other hand, in recent years something seems to change. Sexual minorities become more and more visible. The feminist movement is being reborn around the world. Terms such as polyamory, tantra, kink, queer, etc., enter the vernacular of more people. New TV shows and movies seem to be more inclusive, and the same goes for a lot of new songs. A different culture starts to spread. That of sex positivity.

 

Sex Positive Festival

 

We want this festival to be part of this attempt at change, as well as a space that is as safe as possible in which to enjoy life and eroticism all together, and to be educated in consent, boundaries, conscious touch, breathing, communication between bodies, and collective joy!

 

For this reason, and because we want the whole festival process to be part of the community we wish to create, we meet every week in the centre of Athens in order to take the next steps in this direction together. If you like what you read and if you too feel such a calling, contact us so that you can participate in this metropolitan experiment. You can help as a facilitator/activist with speeches, art performances or hands-on workshops on queerness, safer sex, sex positive activism, sex for inmates, sex for disabled people, consent and boundaries, open relationships, neotantra and sacred sexuality, conscious kink and BDSM, ecstatic dance, etc., or as a volunteer with practical tasks, spotting, photography/videography, social media management, language interpretation, and a lot more. To learn more about our next meeting, fill out the following form: https://forms.gle/UrkmYSNVFiEcuG528.

 

For more information, send an email to sexpositivefest@gmail.com.

  • positiv
  • No Comments

Kάλεσμα για συμμετοχή στο Sex Positive Fest 2024!
Kάλεσμα για συμμετοχή στο Sex Positive Fest 2024! 1920 1440 positiv

For english click here

Ποιοι/ες/α είμαστε

Είμαστε μία παρέα ανθρώπων που γνωρίστηκε μέσα από τις συναντήσεις της πολυσυντροφικής κοινότητας της Αθήνας και συγκεκριμένα του polyamorygr, της ομάδας πολυσυντροφικού ακτιβισμού «Ανοιχτές Σχέσεις» και της σελίδας sexpositive.gr. Επιθυμούμε να δημιουργήσουμε κοινότητες φροντίδας, να σηκώσουμε το πέπλο από το ζήτημα του ερωτισμού και να φωτίσουμε όλο το φάσμα της σεξουαλικότητας. Οραματιζόμαστε μορφές κοινοτικής σεξουαλικότητας που να εμπερικλείουν όσες περισσότερες εκφάνσεις της γίνεται, αποδεσμεύοντας το σεξ από την αναπαραγωγή, την ετεροκανονικότητα και τη διείσδυση. Γιορτάζοντας τη συναίνεση, τον πειραματισμό και την ελευθερία του παιχνιδιού που δεν μπορούν παρά να είναι συλλογικά. Δημιουργώντας προσωρινά απελευθερωμένες ζώνες και παιδικές χαρές για ενήλικες μέσα στις πόλεις, με φροντίδα, ανοικτότητα και σεβασμό. 

 

Το όραμά μας

Θέλουμε να δημιουργήσουμε χώρους ελεύθερης έκφρασης και επικοινωνίας για τα φρικιά, τις τσούλες, τα ανώμαλα, τους ασεξουαλικούς, τις υπερσεξουαλικές, τους ετεροφυλόφιλους, τις λεσβίες, τα πανσεξουαλικά, τους νευροδιαφορετικούς, τα πολυσυντροφικά, τους παράξενους, τις ταντρικές, τους εσωστρεφείς, τις εξωστρεφείς, τα αλλόκοτα, τους εξεγερμένους των πόλεων. Xώρους συνάντησης, αλληλοκατανόησης και έκστασης για να ανθίσουμε μαζί.

Για αυτόν τον λόγο επιδιώκουμε να φτιάξουμε ένα Sex Positive Festival αυτό το καλοκαίρι στην Αθήνα, γεμάτο διαλέξεις, συζητήσεις, προβολές και βιωματικά εργαστήρια γύρω από όλο το φάσμα της ανθρώπινης σεξουαλικότητας και των σχέσεων. Ένα φεστιβάλ χτισμένο με κοινοτικό πνεύμα και αγάπη, βασισμένο στη συλλογική εργασία όλων των συμμετεχόντων, χωρίς κερδοσκοπικό χαρακτήρα. Επιδίωξή μας είναι η είσοδος να γίνεται με ελεύθερη συνεισφορά ή αν τα έξοδα μάς υπερβούν, με όσο το δυνατόν χαμηλότερο αντίτιμο. 

 

Τι είναι Sex Positivity;

Sex positivity για εμάς σημαίνει να αποδέχεσαι κάθε συναινετική έκφανση της σεξουαλικότητας, και όχι μόνο όσες συμβαδίζουν με τη δική σου. Σημαίνει να αναγνωρίζεις τη σημασία της σεξουαλικής εκπαίδευσης και του ασφαλούς σεξ. Σημαίνει να δέχεσαι ότι κάποιο άτομο απολαμβάνει το σεξ συνέχεια και για κάποιο το σεξ είναι αδιάφορο και να τα υποστηρίζεις και τα δύο εξίσου. Να μην περιθωριοποιείς τα εργαζόμενα στο σεξ και να υποστηρίζεις τα εργασιακά τους δικαιώματα.

Η ελληνική κοινωνία στην πλειοψηφία της παραμένει αρκετά φοβική απέναντι στο διαφορετικό και οποιαδήποτε απόπειρα να μπει η σεξουαλική αγωγή στα σχολεία αποδοκιμάζεται. Οι γυναίκες στιγματίζονται επειδή κάνουν πολύ σεξ ή επειδή δεν έχουν κάνει σεξ ακόμα, ΛΟΑΤΚΙ+ άτομα δέχονται λεκτικές και σωματικές επιθέσεις στον δρόμο απλώς επειδή υπάρχουν. O νόμος κάνει διακρίσεις με βάση τον σεξουαλικό ή σχεσιακό μας προσανατολισμό, κλπ.

Από την άλλη, τα τελευταία χρόνια κάτι φαίνεται να αλλάζει. Οι σεξουαλικές μειονότητες γίνονται όλο και πιο ορατές. Το φεμινιστικό κίνημα αναγεννιέται σε όλον τον κόσμο. Έννοιες όπως πολυσυντροφικότητα, τάντρα, κινκ, queer, κ.α., μπαίνουν στο λεξιλόγιο περισσότερων ανθρώπων. Οι νέες σειρές και ταινίες φαίνονται πιο συμπεριληπτικές, όπως και πολλά από τα καινούρια τραγούδια. Μία άλλη κουλτούρα αρχίζει να διαδίδεται, αυτή του sex positivity.

 

Sex Positive Festival 

Τμήμα αυτής της προσπάθειας για αλλαγή θέλουμε να αποτελεί και αυτό το φεστιβάλ, όπως επίσης και έναν όσο το δυνατόν πιο ασφαλή χώρο για να απολαύσουμε τη ζωή και τον ερωτισμό όλα μαζί! Για να εκπαιδευτούμε στη συναίνεση, τα όρια, το συνειδητό άγγιγμα, την αναπνοή, την επικοινωνία των σωμάτων, τη συλλογική χαρά!

Για αυτόν τον λόγο και επειδή θέλουμε η ίδια η διαδικασία του φεστιβάλ να αποτελεί μέρος της κοινότητας που επιθυμούμε να δημιουργήσουμε, συναντιόμαστε κάθε βδομάδα στο κέντρο της Αθήνας για να οργανώσουμε όλοι/ες/α μαζί τα βήματά μας προς αυτήν την κατεύθυνση. Αν όσα λέμε σου αρέσουν και νιώθεις και εσύ ένα τέτοιο κάλεσμα, επικοινώνησε μαζί μας για να συμμετέχεις σε αυτό το μητροπολιτικό πείραμα. Μπορείς να βοηθήσεις ως facilitator/ακτιβιστ@ με ομιλίες, καλλιτεχνικές performances ή βιωματικά εργαστήρια για: queer,  πιο ασφαλές σεξ, sex positive ακτιβισμό, πρόσβαση στη σεξουαλικότητα για ειδικές ομάδες πληθυσμού (τρόφιμοι ιδρυμάτων, άτομα με αναπηρία, κλπ.), συναίνεση και όρια, ανοιχτές σχέσεις, neotantra και ιερή σεξουαλικότητα, conscious kink και BDSM, ecstatic dance, κλπ., ή ως εθελοντ@ με πρακτικές εργασίες, spotting, φωτογραφία/βίντεο, διαχείριση social media, διερμηνεία και πολλά ακόμα. Για να ενημερωθείς για την επόμενη συνάντησή μας συμπλήρωσε την παρακάτω φόρμα: https://forms.gle/UrkmYSNVFiEcuG528 

Για περισσότερες πληροφορίες στείλε e-mail στο sexpositivefest@gmail.com

 

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

  

  • positiv
  • No Comments

Τελειωμένη Αδερφή!
Τελειωμένη Αδερφή! 720 720 positiv

Λύο Καλοβυρνάς*

Τις προάλλες, ένας θεραπευόμενός μου, με τον οποίο δουλεύαμε πάνω στη ντροπή που ακόμα νιώθει επειδή είναι γκέι, μού εκμυστηρεύθηκε ότι παραλίγο να μην είχε απευθυνθεί σ’ εμένα, επειδή περίμενε ότι έτσι άουτ που είμαι, θα συναντούσε μια τελειωμένη αδερφή. Σκέφτηκα αυτό που είπε, την ομοφοβία που κρυβόταν μέσα στη φιλοφρόνηση. Κι ύστερα μου ήρθε: Μα είμαι τελειωμένη αδερφή!

Δηλαδή, είμαι μια αδερφή που τέλειωσε όλη τη δουλειά που είχε να κάνει!

Έκανα εσωτερική φασίνα –για χρόνια!− και καθάρισα την ψυχή μου και τον νου μου απ’ τη βαθιά ριζωμένη αλλά καμουφλαρισμένη ντροπή για την ομοφυλοφιλία μου. Πέταξα από μέσα μου όλες τις άθλιες στερεοτυπικές ταμπέλες που μου φόρεσαν από μικρό παιδάκι για το πώς είμαστε όλοι οι γκέι: σεξομανείς, ανίκανοι για σχέσεις, περιθωριοποιημένοι, παιδεραστές, υπερευαίσθητοι, ύπουλοι, πούστηδες στην ψυχή, αναξιόπιστοι, διεστραμμένοι κτλ. Ξεφορτώθηκα όλα τα αρνητικά κλισέ που μου είχαν προβλέψει για το μέλλον μου: μια δυστυχισμένη ζωή, μες στη μοναξιά, χωρίς φίλους, χωρίς οικογένεια, χωρίς συντροφικότητα –όλα όσα μου προμήνυαν ότι θα ζήσω έτσι κι έκανα την αποκοτιά να ζήσω ανοιχτά ως ομοφυλόφιλος. Άνοιξα παράθυρα εκεί που μου είχαν χτίσει τοίχους και άφησα να μπει φως στη ζωή μου. Αποτίναξα από πάνω μου τη ζεματιστή ρετσινιά της θηλυπρέπειας, ότι τάχα μου δεν υπάρχει μεγαλύτερη ξεφτίλα για έναν άντρα απ’ το να αδερφίζει. Με κόπο και βοήθεια κατόρθωσα να ζω πιστεύοντας ότι αυτό που είμαι είναι όχι μόνο απολύτως φυσιολογικό αλλά πολύ, πάρα πολύ όμορφο.

 

Ναι, είμαι μια τελειωμένη αδερφή, δηλαδή δεν είμαι πια μια αδερφή γιαπί! Γιατί αυτό είμαστε οι γκέι: γιαπιά, χαλάσματα, μισοτελειωμένες οικοδομές. Μας πιέζουν να χτίσουμε τη ζωή μας με βάση το αρχιτεκτονικό σχέδιο αλλωνών. Νιώθουμε παράνομοι, σαν αυθαίρετα, κάπου παράμερα κι αποκλεισμένα, περιμένοντας τη νομιμοποίηση της κοινωνίας. Άλλοι καθορίζουν το πώς πρέπει να ζήσουμε τη ζωή μας, με βάση το δικό τους αρχιτεκτονικό σχέδιο: περιορισμένα, ενοχικά, κρυφά – ή και καθόλου. Μας γανώνουν το μυαλό ότι δεν πρέπει να προκαλούμε, να ’μαστε εχέμυθοι, σοβαροί, διακριτικοί – κυκλοφορούν και παιδιά, όπως να το κάνεις, είναι ανωμαλία· κουσούρι.

 

Και πειθόμαστε. Δεν γίνεται αλλιώς. Από τότε που θυμόμαστε τον εαυτό μας ακούμε τέτοια λόγια παντού μα παντού τριγύρω μας, είτε σαν βρισιές είτε σαν αστεία, βομβαρδιζόμαστε μόνο με αρνητικές εικόνες για το τι μας περιμένει έτσι και ακολουθήσουμε αυτόν τον δρόμο· αναγκαστικά, λοιπόν, χτίζουμε τη ζωή μας με βάση το δικό τους ομοφοβικό αρχιτεκτονικό σχέδιο για το πώς είναι μια ομοφυλόφιλη ζωή: μια δυστυχία ή ένα ένοχο μυστικό, πάντως σίγουρα κάτι λιγότερο, κάτι προβληματικό. Απολύτως κατανοητό λοιπόν που αρκετοί από μας προτιμούν να χτίσουν ένα ετεροφυλόφιλο σπίτι, να προσποιούνται ότι είναι στρέιτ· τουλάχιστον η πρόσοψη θα είναι όπως πρέπει, τι κι αν μες στο σπίτι υπάρχει μόνο μοναξιά, κατάθλιψη ή η τρέλα της ζωής διπλής ζωής που αναπόφευκτα έρχεται όταν απαρνιέσαι την αλήθεια σου.

 

Κι έτσι μένουμε αδερφές γιαπιά· ντρεπόμαστε βαθιά γι’ αυτό που είμαστε, για τους άλλους σαν κι εμάς· τους αποφεύγουμε τους άλλους γκέι, καθώς μας έχουν πείσει ότι δεν πρέπει να γκετοποιούμαστε, αφού πάνω απ’ όλα είμαστε άνθρωποι και άλλα τέτοια βλακώδη ομοφοβικά κλισέ. Όπως δεν μπάζεις επισκέπτες σπίτι σου όταν είναι αχούρι, έτσι κι εμείς όταν παραμένουμε αδερφές γιαπιά δεν αφήνουμε κανέναν να μας πλησιάσει αληθινά – αφού ούτε εμείς οι ίδιοι δεν έχουμε αποδεχτεί τον εαυτό μας.

 

Είμαι τελειωμένη αδερφή επειδή γκρέμισα μέσα μου όλη την ασχήμια και την αρνητικότητα που με γαλούχησαν ότι είναι η καταδίκη μας και στη θέση τους έχτισα ένα όμορφο οικοδόμημα, τη δική μου εκδοχή της ομοφυλοφιλίας, μια ζωή ελεύθερη – όσο ελεύθερη γίνεται να είναι η ζωή μας με ή χωρίς ομοφυλοφιλία. Δεν είμαι πια το ερείπιο στο οποίο με καταδίκασε η κοινωνία να ζω. Δεν έβγαλα μόνο την πίστα, παράτησα όλο το παιχνίδι, γιατί το παιχνίδι στο οποίο μας έβαλαν ήταν στημένο, με ψεύτικους όρους και ομοφοβικούς κανόνες.

 

Το να είμαστε τελειωμένες αδερφές δεν έχει να κάνει με το αν μας φαίνεται ή όχι (ένα τεράστιο κοίτασμα ντροπής), ούτε με το αν το λέμε σε όποιον πλησιάσει σε ακτίνα τριάντα χιλιομέτρων. Το να είμαστε τελειωμένες αδερφές για μένα σημαίνει να μην ντρέπομαι άλλο, να μην τσιτώνω στο άκουσμα των λέξεων πούστης, αδερφή, συκιά − λέξεις που ήταν μπουνιές και ροχάλες πάνω μου για όλα τα παιδικά και εφηβικά μου χρόνια. Το να είμαστε τελειωμένες αδερφές για μένα σημαίνει ότι καθάρισα την ομοφυλοφιλία μου από τις βρωμιές, τη δυστυχία, τη μοναξιά και όλες τις υπόλοιπες στερεοτυπικές μαλακίες που της είχαν επιβάλει αυθαίρετα και καταχρηστικά.

 

Η ομοφυλοφιλία δεν είναι η καταδίκη που μας προδιέγραψαν οι άλλοι· δεν χρειάζεται να γίνουμε τα ερείπια που λέει η μισάνθρωπη Εκκλησία κι οι άλλοι που δεν θέλουν να υπάρχουμε. Για να το καταφέρουμε αυτό όμως χρειάζεται πρώτα να γκρεμίσουμε το γιαπί που μας έπεισαν ότι αναπόφευκτα θα είναι η ζωή μας και να χτίσουμε ένα σπίτι αυτοαποδοχής και περηφάνιας.

 

Είναι τέλειο να είσαι τελειωμένη αδερφή!

*Ο Λύο Καλοβυρνάς είναι ψυχοθεραπευτής και σύμβουλος ψυχικής υγείας. Από το 2002, εργάζεται στον τομέα της ψυχικής υγείας, κάνοντας ατομικές συνεδρίες, ομάδες αυτογνωσίας και προσωπικής ανάπτυξης για γυναίκες και άντρες, ομάδες αυτογνωσίας για γκέι άντρες και πολλά βιωματικά εργαστήρια για διάφορα θέματα, όπως η (μη) μητρότητα, η σεξουαλικότητα, η γυναικεία σεξουαλική επιθυμία, οι διάφορες μορφές οικογενειακής κακοποίησης, η οικονομική-κοινωνική κρίση κ.ά. Προσωπική ιστοσελίδα: https://www.lyo.gr

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

Πηγή: https://lyo.gr/%cf%84%ce%b5%ce%bb%ce%b5%ce%b9%cf%89%ce%bc%ce%ad%ce%bd%ce%b7-%ce%b1%ce%b4%ce%b5%cf%81%cf%86%ce%ae/?fbclid=IwAR3OAWeaErclS6vYRGfb-IMDmkgr4ev5hIRSjq_FJqpo7hBM65LhgrJDZOM

 

  • positiv
  • No Comments

ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΟΡΓΗΣ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗΣ! ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ZΑΚ – ZACKIE Oh
ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΟΡΓΗΣ ΚΑΙ ΘΛΙΨΗΣ! ΠΕΝΤΕ ΧΡΟΝΙΑ ΧΩΡΙΣ ΤΗ ZΑΚ – ZACKIE Oh 2048 1152 positiv
Στις 21 Σεπτεμβρίου, συμπληρώνονται πέντε χρόνια από τότε που ο Ζακ / η Zackie, δολοφονήθηκε σε κοινή θέα ένα μεσημέρι στη Γλάδστωνος, από ιδιοκτήτες και αστυνομικούς. Δεκάδες κινητά κατέγραψαν το αποτρόπαιο έγκλημα που διαδραματίζονταν μπροστά τους, κανένα όμως χέρι δεν απλώθηκε να βοηθήσει τον αιμόφυρτο άνθρωπο μπροστά τους.
Μετά από απίστευτη καθυστέρηση τριών χρόνων, ξεκίνησε η δίκη για τη δολοφνία του Ζακ, για να φτάσουμε στον Μάιο του 2022, όπου το Δικαστήριο θεώρησε ότι οι αστυνομικοί δεν έκαναν τίποτα λάθος σε αυτήν τη δολοφονία κι αφέθηκαν ελεύθεροι να συνεχίζουν τη ζωή τους ανάμεσα σε χειροκροτήματα και ιαχές θριάμβου. Στη συνέχεια, έκρινε ένοχους τον κοσμηματοπώλη (Σπ. Δημόπουλο) και τον μεσίτη (Αθ. Χορταριά), με τον κοσμηματοπώλη -που στην απολογία του δεν βρήκε μισή συγγνώμη για το έγκλημα του, μόνο την απογοήτευση του που ο αλληλέγγυος κόσμος έβαψε με ροζ μπογιά το κατάστημα του-, να τίθεται σε κατ’ οίκον περιορισμό, λόγω ηλικίας. Ο μεσίτης, που δεν σταμάτησε στιγμή όλα αυτά τα χρόνια να απειλεί και να χλευάζει την οικογένεια του Ζακ και τους ανθρώπους που την αγκάλιαζαν, αφέθηκε ελεύθερος δύο μήνες μετά, με απόφαση του Αρείου Πάγου. Η εκδίκαση της υπόθεσης στο Εφετείο έχει οριστεί για τις 15 Δεκεμβρίου του 2023.
Με λίγα λόγια, για τη δολοφονία του Ζακ υπήρχαν έξι αρχικοί κατηγορούμενοι, δύο κατάδικοι και κανείς στην φυλακή.
O Ζακ δολοφονήθηκε μια φορά στο κέντρο της Αθήνας εκείνον το Σεπτέμβρη, δολοφονήθηκε όμως δεκάδες φορές στα Μέσα Ενημέρωσης, σε φασιστικούς λογαριασμούς στα social media και φυσικά μέσα στην αίθουσα του δικαστηρίου, με κατασκευασμένα ψέματα, παραπληροφόρηση και σκύλευση της μνήμης του. Η οργή μας για τη δολοφονία του, είναι ένα ποτάμι που διαρκώς φουσκώνει βλέποντας την ατιμωρησία που απολαμβάνουν όσοι αναπαράγουν το ρατσιστικό μίσος, όσοι νομιμοποιούνται να κλωτσούν μέχρι θανάτου έναν άνθρωπο πάνω σε σπασμένα γυαλιά, όσοι προτείνουν δημόσια και ανερυθρίαστα ως μέσο αντίδρασης τις κλωτσιές όταν ένας άνθρωπος τρέχει να προλάβει το πλοίο.Η οργή μας ξεχειλίζει για κάθε δολοφονημένο αδερφό μας, για κάθε δολοφονημένη αδερφή μας. Η Άννα, είναι μια από αυτές, είναι ένα από εκείνα τα πλάσματα που βρήκαν φρικτό θάνατο μέσα στο σπίτι τους, με τον Άγιο Παντελεήμονα να γίνεται ένας τόπος μαρτυρίου για τις φτωχές τρανς μετανάστριες αδερφές μας, που παλεύουν να επιβιώσουν.
Ο Ζακ, ήταν ένα περήφανο μέλος της ΛΟΑΤΚΙ κοινότητας, ανοιχτά οροθετικός, ένας άνθρωπος που απέρριπτε καθημερινά τον φόβο καταγγέλλοντας ασταμάτητα τον καθημερινό εκφασισμό της κοινωνίας, την αδιαφορία, τον ρατσισμό, την ομοφοβία, τη θανατοπολιτική. Και μας λείπει αφάνταστα. Δεν μπορούμε να συμβιβαστούμε με το άδικο, κι αυτό είναι κάτι που μπορεί να μην προλάβαμε να του το υποσχεθούμε, ορκιστήκαμε όμως στο σύμπαν που απολαμβάνει πλέον το γκλίτερ και τη λάμψη του.
Πέντε χρόνια μετά, δίνουμε ξανά ραντεβού στον δρόμο, υπερασπιζόμαστε τη μνήμη της Zackie που δολοφονήθηκε από νοικοκυραίους. Δεν είμαστε μόνα μας, έχουμε το ένα το άλλο και αυτή είναι η πιο μεγάλη μας δύναμη. Η δικαιοσύνη, η δημοσιογραφία, το κράτος ολόκληρο τσαλαβουτούν στη λάσπη, εμείς όμως έχουμε των φως των χαμένων μας αδερφών να μας οδηγεί σε νέους αγώνες.
ΣΥΓΚΕΝΤΡΩΣΗ – ΠΟΡΕΙΑ
ΠΕΜΠΤΗ 21 ΣΕΠΤΕΜΒΡΙΟΥ 19:00.
Προσυγκέντρωση στη Γλαδστωνος.
✨ Ας φέρουμε όλα από λίγο γκλίτερ, να γεμίσουμε τη Γλάδστωνος και τους δρόμους της Αθήνας με αστερόσκονη!
Σεξιστικές, παραβιαστικές, εξουσιαστικές, ομοφοβικές, τρανσφοβικές, ιντερφοβικές, μισαναπηρικές συμπεριφορές δε θα γίνουν αποδεκτές.
Poster by @Zirlar Mord Omegon (φο)
—————————————————————-
FIVE YEARS OF RAGE AND SADNESS FIVE YEARS WITHOUT ZAK – ZACKIE Oh
MARCH
THURSDAY 21 SEPTEMBER 19:00
Meeting point: Gladstonos street
September 21st marks five years since Zak / Zackie, was murdered one afternoon in Gladstonos street by shop owners and police officers. Dozens of cell phones recorded the crime that was unfolding before them, but no hand reached out to help the man who was bleeding before them.
After an incredible delay of three years, the trial for Zak’s murder began. A ruling was issued in May 2022, when the Court found that the police officers did nothing wrong and were released to go on with their lives amidst applause and cheers of triumph. It also found the jeweller (Dimopoulos) and the real estate agent (Hortarias) guilty of serious bodily harm. The jeweller – who during the trial has expressed only his disappointment that the solidarity movement for Zak/Zackie had painted his shop in pink – was placed under house arrest because of old age. The real estate agent, who never stopped over these years to threaten Zak’s family and the people who embraced them, was released two months later, by order of the Supreme Court. The hearing of the case by the Court of Appeal is set on December 15, 2023.
In short, for Zak’s murder there have been six defendants, two convicts and no one in prison.
Zack was murdered once in downtown Athens that September, but he has been murdered dozens of times by the Greek media, on fascist social media accounts and of course in the courtroom, with fabricated lies, misinformation and defile of his memory. Our rage is a river that is constantly swelling, as we see the impunity enjoyed by those who perpetuate racist hatred, those who are legitimized to kick a man to death, those who publicly and unapologetically suggest beating as a response when someone runs to catch a boat in the port of Piraeus.
Our rage overflows for every murdered brother, for every murdered sister. Anna is one of them, she is one of those creatures who suffered a horrible death in their own home, with Agios Panteleimonas becoming a place of martyrdom for our poor trans immigrant sisters struggling to survive.
Zak was a proud member of the LGBTI+ community and a drag artist, openly HIV positive, a person who rejected fear daily by constantly denouncing society’s daily fascism, indifference, racism, homophobia and death politics. And we miss him immensely. We will never accept injustice. We may not have had time to promise this to him, but we have sworn so to the universe that is now enjoying his glitter and glamour.
Five years later, we are meeting again in the streets, defending the memory of Zackie. We are not alone, we have each other and that is our greatest strength. The justice, the media and the state keep on slinging mud, but we have the light of our lost brothers and sisters to guide us in the struggles to come.
✨ Let’s all bring some glitter to fill Gladstonos str. and the streets of Athens with stardust!
Sexist, abusive, ableist, authoritarian, homophobic, lesbophobic, transphobic, interphobic attitudes will not be tolerated.
Artwork by @Zirlar Mord Omegon
ΠΗΓΗ: https://www.facebook.com/events/688529806122524/
Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ
  • positiv
  • No Comments

Άγρια δολοφονία τρανς γυναίκας πρόσφυγα από την Κούβα | Βρέθηκε μαχαιρωμένη στο διαμέρισμά της στον Άγιο Παντελεήμονα
Άγρια δολοφονία τρανς γυναίκας πρόσφυγα από την Κούβα | Βρέθηκε μαχαιρωμένη στο διαμέρισμά της στον Άγιο Παντελεήμονα 720 866 positiv

Η είδηση ήρθε σαν κεραυνός εν αιθρία και προκαλεί σοκ σε όσους ανθρώπους τη γνώρισαν. Η Άννα, τρανς γυναίκα, που ήρθε σαν πρόσφυγας από την Κούβα και τα τελευταία χρόνια εργαζόταν στις «Κούκλες», βρέθηκε άγρια δολοφονημένη στο διαμέρισμά της.

Άγρια δολοφονημένη με μαχαίρι εντοπίστηκε τρανς γυναίκα στον Άγιο Παντελεήμονα.

Άγρια δολοφονία τρανς γυναίκας πρόσφυγα από την Κούβα | Βρέθηκε μαχαιρωμένη στο διαμέρισμά της στον Άγιο Παντελεήμονα.

[Η τελευταία φωτογραφία που δημοσίευσε η Άννα στο προφίλ της στο facebook τη προηγούμενη ημέρα της δολοφονίας της]

Η Άννα, εντοπίστηκε θανάσιμα τραυματισμένη, μέσα σε λίμνη αίματος, την Δευτέρα 10 Ιουλίου το απόγευμα στο σπίτι της, σε ισόγειο διαμέρισμα στην περιοχή του Αγ. Παντελεήμονα, στην οδό Φυλής 130 και Μαγνησίας.

Τα τραύματα στο άψυχο σώμα της είχαν προκληθεί από αιχμηρό αντικείμενο, πιθανότατα μαχαίρι.

Σύμφωνα με πληροφορίες που δημοσιεύθηκαν σε ιστοσελίδες, τη σορό της τρανς γυναίκας εντόπισε η σπιτονοικοκυρά της, η οποία πήγε στο διαμέρισμα για να εισπράξει το ενοίκιο.

Στο σημείο βρίσκονται αστυνομικές δυνάμεις και ιατροδικαστής για να διαπιστώσουν τι ακριβώς έχει συμβεί. Την προανάκριση ανέλαβε η Διεύθυνση Ασφαλείας Αττικής.

 

Αξίζει να σημειωθεί πως τα πρώτα δημοσιεύματα ανέφεραν την Άννα στο αρσενικό γένος ως «Κουβανό», κάνοντας misgendering.

Στη δολοφονία της Άννας, αναφέρθηκε η Άννα Απέργη, Πρόεδρος του Σωματείου Υποστήριξης Διεμφυλικών

Μία φίλη μας τρανς γυναίκα προσφύγισσα από την Κούβα, δολοφονήθηκε άγρια.

Η Αννα μας βρέθηκε κατακρεουργημένη μέσα στο σπίτι της.

Τα περισσότερα ειδησεογραφικά site αναφέρθηκαν στη δολοφονία γράφοντας ότι δολοφονήθηκε Κουβανός άνδρας.

Σαφέστατα δεν φταίνε οι δημοσιογράφοι για αυτό.

Προφανώς αυτή την πληροφορία έλαβαν από την Ελληνική Αστυνομία, επομένως όλο το λάθος ξεκίνησε από την ΕΛ.ΑΣ.

Σήμερα Τρίτη 11 Ιουλίου υπάρχει συγκέντρωση διαμαρτυρίας στις 20:00 στην Πλ. Αγίου Παντελεήμονα και αύριο Τετάρτη 12/7, 20:00 μπροστά από τη Βουλή στο Σύνταγμα

Πηγή: https://t-zine.gr/agria-dolofonia-anna/

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ
  • positiv
  • No Comments

ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ!
ΘΑ ΕΙΜΑΙ ΕΚΕΙ! 2560 1707 positiv

Photo by Margaux Bellott on Unsplash

Πολύχρωμη Σκιά*

Σήμερα είναι το pride στην Αθήνα.

Θυμάμαι πριν 15 χρόνια καθόμουν μπροστά στο μικρό παράθυρο του εφηβικού μου δωματίου, στο πιάνο μου, και έπαιζα το “τραγούδι για το χειμώνα”.

Κλαίγοντας.

Όχι μία αλλά πολλές φορές.

Όχι γιατί “γέλαγαν στο σχολείο και με φωνάζαν αδερφή”. Αλλά γιατί ήξερα ότι αν ήμουν ο πραγματικός μου εαυτός στο ελάχιστο, το “αδελφή” σίγουρα δε θα ήταν το χειρότερο.

Δεν ήταν φυσικά μόνο το ακροδεξιό σχολείο, αλλά μια ολόκληρη κοινωνία που δημιουργούσε τον τρομακτικό φόβο ότι, εάν είσαι queer, θα περάσεις δύσκολα στη ζωή σου. Θα σε φωνάζουν “αδελφή”, θα σε φτύσουν, θα μείνεις άνεργος. Δε θα σε προσλάβουν σε εργασία καθώς ίσως φανεί ότι έχεις πολύ “ψηλή” φωνή, ή ίσως φοράς κάπως πιο “φανταχτερά” ρούχα, ή τέλος πάντων “κουνάς” τα χέρια σου με εκπληκτική ταχύτητα, την οποία ο μέσος άνθρωπος δεν μπορεί να πετύχει.

Ακόμα πιο τρομακτικό από όλα αυτά, ήξερα – έστω και ασυνείδητα – ότι αν ήμουν ο εαυτός μου, θα έβαζα σε κίνδυνο το σώμα μου, ίσως, ακόμα, να είχα τη τύχη του Βαγγέλη Γιακουμάκη, που “εξαφανίστηκε” ακριβώς γιατί δεν ήταν όσο “άντρας” τον ήθελε η ελληνική κοινωνία, κάτι που πλήρωσε με τη ζωή του. Ή την τύχη του Ζακ, λίγο αργότερα. Και άλλων πολλών τα ονόματα των οποίων δεν θα μάθω.

Αυτό που δε μπορούσα να φανταστώ από το μικρό παράθυρο του εφηβικού μου δωματίου ήταν ότι η ζωή είναι μια έκπληξη. Γιατί, παρόλο το φόβο, θα ζούσα και θα διεκδικούσα τη πραγματικότητά μου. Μόνος μου και με συντροφιά την αγάπη των δικών μου ανθρώπων, των φίλων μου. Μερικά από τα τρομακτικά πράγματα που φανταζόμουν ότι θα συμβούν εν μέρει συνέβησαν. Τότε κατάλαβα πόση δύναμη έχω να αντέχω την αγριότητα των ανθρώπων και να βγαίνω ενδυναμωμένος μέσα από αυτήν, εν τέλει κατανοώντας ότι όσοι και όσες μας μισούν για αυτό που είμαστε ή για τα ρούχα που φοράμε είναι βαθιά δυστυχισμένοι άνθρωποι, στους οποίους δεν χρωστάω τίποτα. Και από την άλλη, έζησα τη καλοσύνη, την αναγνώριση των ανθρώπων, την ίση μεταχείριση στη δουλειά μου, τα χαμόγελα συμπαράστασης στο δρόμο, επειδή απλά ζούσα την αλήθεια μου. (Παράξενο πως οι άνθρωποι σε θαυμάζουν ή σε μισούν όταν ζεις την αλήθεια σου. Στην πραγματικότητα δεν βλέπουν εσένα, αλλά τον εαυτό τους σε εσένα.)

Μετά από 15 χρόνια λοιπόν, έζησα και την βαναυσότητα και την αγάπη των ανθρώπων και είμαι περήφανος που, παρά τον τρομακτικό φόβο που μου κληροδότησε η ελληνοχριστιανική κοινωνία, μπόρεσα να ζήσω την αλήθεια μου ακόμα και σε χώρες και σε γλώσσες στις οποίες δε θα φανταζόμουν ποτέ ότι θα ζούσα και θα εκφραζόμουν. Και είμαι περήφανος για αυτό, όπως πρέπει να είμαστε όλα όσα έχουμε διεκδικήσει τη πραγματικότητα μας. Δεν είναι λίγο πράγμα να ζεις την ιστορία σου. Ξέρω ότι πολλές ακόμα εκπλήξεις με περιμένουν στην πορεία, ξέρω όμως τουλάχιστον ότι το μόνο που απομένει από εκείνο τον φοβισμένο έφηβο είναι μια δυναμωτική ανάμνηση .

Ας είμαστε εκεί και για τους queer ανθρώπους που ζουν, ή έζησαν, σε πολύ πιο δύσκολες συνθήκες από εμάς αλλά και γενικά σε όλους τους ανθρώπους τους οποίους η κοινωνία θεωρεί άχρηστους και τους πετάει στο περιθώριο της ιστορίας (γιατί τους λείπει η αίγλη του πλούτου ή και των τίτλων που είναι οι βασικές αξίες του Δυτικού πολιτισμού). Τα queer άτομα ξέρουμε τι θα πει καταπίεση, εξευτελισμός και για αυτό μπορούμε και πρέπει να σταθούμε δίπλα στους ανθρώπους που, για διαφορετικούς λόγους, έζησαν ή ζουν την ίδια βαναυσότητα όπως και εμείς.

Σήμερα λοιπόν στο pride της Αθήνα, παρόλο που δεν είμαι εκεί, είμαι πιο πολύ από ποτέ.

*Κείμενο που γράφτηκε από την Πολύχρωμη Σκιά με αφορμή το φετινό Pride της Αθήνας. Ευχαριστούμε για την  τιμή να μας το παραχωρήσει προς δημοσίευση!

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

 

  • positiv
  • No Comments

«Ναι, το Matrix ήταν μια τρανς αλληγορία» | Η Λίλι Γουατσόφσκι μιλά για την τρανς ορατότητα και το νέο πρότζεκτ ως μέντορας νέων τρανς καλλιτεχνών.
«Ναι, το Matrix ήταν μια τρανς αλληγορία» | Η Λίλι Γουατσόφσκι μιλά για την τρανς ορατότητα και το νέο πρότζεκτ ως μέντορας νέων τρανς καλλιτεχνών. 1200 630 positiv

Σε μια σπάνια συνέντευξή της, η Λίλι Γουατσόφσκι μιλά για την τρανς ορατότητα μέσα από την τριλογία του «Matrix», αλλά και για το νέο της πρότζεκτ ως μέντορας νεαρών τρανς ατόμων.

«Ναι, το Matrix ήταν μια τρανς αλληγορία» | Η Λίλι Γουατσόφσκι μιλά για την τρανς ορατότητα και το νέο πρότζεκτ ως μέντορας νέων τρανς καλλιτεχνών.

 

Τα τελευταία 25 χρόνια λίγοι δημιουργοί της κινηματογραφικής βιομηχανίας επαναστάτησαν δημιουργικά στις νεοφιλελεύθερες ευαισθησίες του Χόλιγουντ, όσο οι αδελφές Γουατσόφσκι.

Με κορυφαίο κοινό δημιούργημά τους την αρχική τριλογία του Matrix, κυρίως για την αλληγορική γλώσσα με την οποία μίλησαν για την τρανς κουλτούρα και ζωή, και με ταινίες όπως το έντονα αντιφασιστικό θρίλερ V for Vendetta, αλλά και η καλειδοσκοπικά queer σειρά Sense8, οι δυο τους έθεσαν προς συζήτηση δύσκολα θέματα, από εκείνα που το Χόλιγουντ πάντα αντιμετώπιζε με αμφιθυμία, αν όχι με δυσφορία, σε μια εποχή πολύ περισσότερο φοβική για θέματα φύλου και δικαιωμάτων.

Ειδικά, η Λίλι έχει επίσης γράψει, σκηνοθετήσει και κάνει παραγωγή σε δύο σεζόν του Work in Progress, ενός καυστικού και ξεκαρδιστικού πορτρέτου μιας αυτοπροσδιοριζόμενης χοντρής λεσβίας που προσπαθεί να ξεπεράσει την κατάθλιψη, την απομόνωση και πολλά άλλα.

Τόσο η ίδια, όσο και η αδελφή της, μιλά σπάνια, ωστόσο όταν αποφασίζει να το κάνει, δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις: για το αν στ’ αλήθεια το Matrix ήταν μία αλληγορική αφήγηση των ζωών τους πριν από τη φυλομετάβαση, για τον λεκέ της θητείας του Τραμπ στην αμερικανική ζωή, αλλά και για το έργο της ως μέντορα στον μη κερδοσκοπικό οργανισμό «QUEER | ART» που στόχο έχει να βοηθήσει τρανς άτομα να εξελιχθούν και να αντιμετωπίσουν την εχθρική πολιτική απέναντι στη ζωή και τα δικαιώματά τους.

Λίλι Γουατσόφσκι: «Ναι, το Matrix ήταν πάντα μία ιστορία trans» | FLIX

Σε μια σπάνια συνέντευξή της η Γουατσόφσκι μίλησε για την επαναστατική υπόσχεση της queer καθοδήγησης, την πλήρη ιστορία πίσω από το Matrix και το μέλλον που οραματίζεται στο Χόλιγουντ ως «μπροστάρισσα» μίας παράξενης μάχης για το σώμα και το φύλο.

Στη συγκεκριμένη συνέντευξη στο Them, όταν η Γουατσόφσκι ερωτάται για το αν τελικά το Matrix ήταν μία τρανς αλληγορία, για πρώτη φορά δίνει μία κατηγορηματική απάντηση, κυρίως για να λήξει την παραφιλολογία που όλα αυτά τα χρόνια έχει αναπτυχθεί γύρω από την τριλογία.

«Ναι, με όλες τις αποφάσεις που πήραμε γι’ αυτή την ταινία, όλη αυτή η συζήτηση σκέπαζε τα πάντα. Έτσι, όταν κοιτάζω πίσω στον τρόπο που επιλέξαμε αυτούς τους δύο ρόλους (του Νίο και της Σουίτς, που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν άνδρας στην πραγματική ζωή και γυναίκα στο Μάτριξ), βλέπω πόσο προφανές είναι ότι από πολλές απόψεις πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος».

«Δεν ήταν συνειδητές αποφάσεις» συνεχίζει, «περισσότερο βρίσκαμε τον δρόμο μας ενστικτωδώς ως δύο τρανς γυναίκες που κρύβονταν απ’ όλους και όλα. Οπότε όλα αυτά τα πράγματα για τα οποία βουίζει ο τόπος είναι απολύτως έγκυρα. Όταν οι άνθρωποι λένε, “ω, είναι μια τρανς αλληγορία”, είναι σαν να τους λέμε “ναι… είναι, αλλά εμείς δεν είπαμε ‘έι, ας γράψουμε μια τρανς αλληγορία’”. Δεν ξεκίνησε έτσι. Γράψαμε μια ταινία δράσης και μετά βάλαμε το τρανς στοιχείο παντού!», εξηγεί η Γουατσόφσκι.

8 ταινίες των αδελφών Λάνα και Λίλι Γουατσόφσκι που πρέπει να δεις

Η ίδια έχει μία αναπάντεχη απάντηση, όταν τη ρωτούν γιατί τελικά αποφάσισε να γίνει μέντορας για τρανς νέους.

«Η άμεση σκέψη και απάντησή μου σ’ αυτή την πρόταση είναι ότι νομίζω ότι το queerness αντιστέκεται στην αυτοκρατορία. Με την ίδια μου την ύπαρξη, με το τρανς σώμα μου, αντιστέκομαι στην αυτοκρατορία. Είναι ένας άλλο τρόπος να δούμε αυτό που συμβαίνει με τον καπιταλισμό, μια αυτοκρατορία που θέλει νικητές και ηττημένους. Απαιτεί ανταγωνισμό αυτό το σύστημα διοίκησης. Η καθοδήγηση που κάνουμε στην οργάνωση αφοπλίζει την αυτοκρατορία και τον καπιταλισμό φέρνοντάς μας κοντά ως μέρος του ίδιου κοινωνικού ιστού», λέει χαρακτηριστικά και συνεχίζει:

«Ως τρανς άνθρωποι, είμαστε χτίστες του κόσμου. Είμαστε σε θέση να οραματιστούμε ένα μέλλον που ακόμη δεν υπάρχει. Και έτσι έμαθα να ζητάω περισσότερα, να θέλω να μάθω περισσότερο τις ιστορίες άλλων ανθρώπων, ιδιαίτερα τις queer ιστορίες τους».

Η Γουατσόφσκι τοποθετείται ιδιαίτερα σκληρά και για την αντι-τρανς πολιτική και νομοθεσία που επιτίθεται στα τρανς άτομα στις ΗΠΑ και εξηγεί γιατί αποφάσισε να κινητοποιηθεί εναντίον αυτής της πολιτικής που δείχνει να επεκτείνεται σε όλη τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.

Lilly Wachowski on Queer Mentorship, Trans Allegory, and Artistic Resistance | Them

«Είναι εντελώς εξουθενωτικό αυτό που συμβαίνει και μάλιστα με πολλούς τρόπους. Αλλά ένα πράγμα που μπορώ να κάνω ως δημιουργός που βρίσκεται σε αυτή τη βιομηχανία είναι να δίνω δουλειές σε queer και τρανς άτομα και σε μετανάστες μπροστά και πίσω από την κάμερα.

 

Μετά τη δεύτερη σεζόν του Work in Progress, είπα: “Αυτός είναι ο λόγος για να μείνω εδώ”. Η χαρά που παίρνουν αυτοί οι άνθρωποι από το να είναι ο αληθινός καλλιτεχνικός τους εαυτός, αυτό είναι η επανάσταση. Πρέπει να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να φέρω τις φωνές τους στο προσκήνιο. Γιατί όταν σκέφτομαι τι συμβαίνει σε αυτή τη βιομηχανία αυτή τη στιγμή, μιλάμε για το ακριβώς αντίθετο.

Τα στούντιο έχουν μετατραπεί σε αυτούς τους απορροφητήρες πλούτου που απλά απορροφούν χρήματα, σε αυτούς τους νεκρούς αστέρες του καπιταλισμού που βρίσκονται από πάνω μας σε αυτούς τους υπερ-ομίλους. Η τελική γραμμή ήταν πάντα παρούσα, αλλά τώρα έχει γίνει το βασικό προϊόν. Αυτός είναι ο λόγος που οι σειρές μπαίνουν στο ράφι.

Ταυτόχρονα, προσπαθούν να μας βγάλουν νομοθετικά από τον δημόσιο χώρο – να μας εξαφανίσουν. Αυτές οι δύο δυνάμεις που δουλεύουν μαζί είναι απίστευτα τρομακτικές. Αλλά ως τρανς άτομο, είμαι η ζωντανή ενσάρκωση της αλλαγής και της ελπίδας. Και έτσι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να συνεχίσω τη δουλειά μου, να συνεχίσω να κάνω την τέχνη μου, προσφέροντας έργο και ελπίδα».

Η Λίλι Γουατσόφσκι σε παλαιότερη συνέντευξή της.

– Από τη lifo

ΠΗΓΗ: https://t-zine.gr/matrixasatransallegory/

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

  • positiv
  • No Comments

Αυτό που διαφεύγει από τη μονογαμία
Αυτό που διαφεύγει από τη μονογαμία 333 200 positiv

JENN M. JACKSON*

Η επέκταση των δικτύων συγγένειας μπορεί να εμπλουτίσει τη ζωή μας.

 

Όταν ήμουν 15 ετών, μου άρεσαν δύο αγόρια. Ένας από αυτούς πήγαινε στην εκκλησία μου και ο άλλος καθόταν τρεις σειρές πίσω μου στο μάθημα βιολογίας. Το αγόρι από την εκκλησία, ένα παραδοσιακό παιδί με παππού διάκονο, ήταν κολλιτσίδας. Το άλλο αγόρι από το μάθημα βιολογίας ήταν χαλαρός, δεν ενδιαφερόταν καθόλου για τη μονογαμία ή τη δέσμευση με οποιονδήποτε άλλον εκτός από τον εαυτό του. Μετά από μερικές εβδομάδες που συνειδητοποίησα ότι τα συναισθήματά μου αυξάνονταν για τα δύο αυτά αγόρια, αποφάσισα να αποκαλύψω την αλήθεια.

“Νομίζω ότι μου αρέσει κάποιος άλλος”, είπα στο αγόρι μου από την εκκλησία. Το πρόσωπο του στράβωσε από τη σύγχυση.

“Τι εννοείς;” ρώτησε.

“Λοιπόν, υπάρχει ένας τύπος στο μάθημα βιολογίας μου και θέλω να βγω ραντεβού μαζί του, εσύ και αυτός δεν θα συναντηθείτε ποτέ οπότε δεν έχει σημασία”, είπα ψύχραιμα.

Έκανε μια μακρά παύση. “Οπότε, θες να έχεις δύο αγόρια;” Με κοίταξε με απορία.

“Δηλαδή, ναι. Κάτι τέτοιο,” απάντησα ήρεμα.

“Λοιπόν, δεν είμαι οκ με αυτό,” απάντησε αποφασιστικά. “Δε θέλω να σε μοιραστώ. Και αν δεν είμαστε μαζί, δε θέλω καν να είμαστε φίλοι.”

Έχουν περάσει περισσότερες από δύο δεκαετίες από τη στιγμή εκείνη, αλλά το “αγόρι της εκκλησίας” δεν έχει ακόμα μιλήσει μαζί μου. Η ζωή μας έχει αλλάξει με πολλούς τρόπους, αλλά η απόφαση που πήρε εκείνο το αγόρι όταν ήταν έφηβος να αγκαλιάσει την παραδοσιακή μονογαμία ως μέσο για τη δημιουργία μιας πυρηνικής οικογένειας σταθεροποίησε το γεγονός ότι, ακόμη και στην ενηλικίωση, δεν θα μπορούσαμε να ζήσουμε ξανά στην ίδια κοινότητα.

Συνειδητοποίησα ότι η μονογαμία και η πυρηνική οικογένεια δεν ήταν για μένα. Ήταν χώροι που συχνά απαιτούσαν από εμένα να αρνούμαι τις δικές μου επιθυμίες για να δώσω προτεραιότητα στα συναισθήματα και τις ανάγκες ενός ρομαντικού συντρόφου.

Στο μεταπτυχιακό, έμαθα ότι η “σύγχρονη” οικογένεια – δύο ετεροφυλόφιλοι γονείς που μεγαλώνουν βιολογικά συνδεδεμένα παιδιά – υιοθετήθηκε από την Αγγλία του 18ου και 19ου αιώνα ως απάντηση στη μεταβαλλόμενη απαίτηση για εργασία και γεωργική παραγωγή λόγω της αναδυόμενης βιομηχανικής επανάστασης. Η οικογένεια δεν είχε τόσο πολύ να κάνει με  αγάπη ή γάμο, όσο με αποτελεσματικότητα και παραγωγή. Η βιομηχανική επανάσταση σήμαινε ότι αυτές οι οικογένειες ήταν ουσιαστικά επιχειρηματικές μονάδες που εκτείνονταν πέρα από τον οικιακό κύκλο σε θείους, ξαδέλφια, θείες, παππούδες, γιαγιάδες και άλλους που επένδυσαν στη διατήρηση του οικογενειακού ονόματος και των δικαιωμάτων περιουσίας.

Μάθαινα επίσης ότι οι πυρηνικές οικογένειες ιδρύθηκαν για να μεταβιβάσουν περιουσία στα παιδιά και τα εγγόνια. Στις Ηνωμένες Πολιτείες, αυτή η μορφή οικογενειακού νεποτισμού έδινε προνόμια σε  λευκούς ιδιοκτήτες γης της μεσαίας και ανώτερης τάξης που συνέχιζαν να αποκτούν γη μέσω κακόβουλων μέσων, όπως κλοπή από τους αυτόχθονες, εκμετάλλευση μεταναστευτικών πληθυσμών, όπως Ιαπωνοαμερικανοί και Μεξικανοαμερικανοί, και εκμετάλλευση των μαύρων Αμερικανών μέσω της δουλείας πριν χρησιμοποιηθούν συνταγματικά και ομοσπονδιακά αναθεωρητικά άρθρα για να δημιουργήσουν κενά που μετατρέπουν τη δουλεία σε “αναγκαστική εργασία”, μια έννοια που υπάρχει ακόμα σε κάποια κρατικά συντάγματα σήμερα.

Ωστόσο, το τελευταίο αιώνα η πυρηνική οικογένεια έχει γίνει βαθιά ασταθής στις Ηνωμένες Πολιτείες. Η κυριότητα της ιδιοκτησίας έχει καλυφθεί από το redlining[1], την προκλητική δανειοδότηση και άλλα λευκά  συστήματα εκμετάλλευσης και αποκλεισμού των μαύρων. Η διατήρηση μεγάλων οικογενειών με ένα μόνο εισόδημα έχει γίνει ανυπόφορη, αν και τα δημοφιλή μέσα ενημέρωσης συνεχίζουν να προωθούν το μύθο των μητέρων που μένουν σπίτι και ετοιμάζουν φρέσκες μηλόπιτες και κιμαδόπιτες για τα παιδιά τους κάθε βράδυ. Αλλά η πραγματικότητα είναι ότι η πυρηνική οικογένεια είναι τώρα μειοψηφία.

Μια έρευνα του Γραφείου Απογραφής των Ηνωμένων Πολιτειών του 2021 ανέφερε ότι μόλις το 17,8% των νοικοκυριών αποτελούνται από παντρεμένους γονείς με παιδιά κάτω των 18 ετών. Πολλά παιδιά μεγαλώνουν με τους παππούδες τους, τα εκτεταμένα μέλη της οικογένειας και άλλους συγγενείς της κοινότητας που έχουν αναλάβει τον αγώνα ενάντια στις καταστροφές από τη δυναμική της οικογένειας στο καπιταλιστικό σύστημά μας. Η  COVID-19 μας δίδαξε ότι η απομόνωση εντός της πυρηνικής οικογένειας οδηγεί επίσης σε δυσλειτουργία στη δυναμική της ευρύτερης κοινότητας όσον αφορά τη φροντίδα, τη στοργή και την προσοχή. Αμέτρητοι άνθρωποι στις Ηνωμένες Πολιτείες βρίσκονται “αποξενωμένοι από την αφή” και απομακρύνονται από τις απαιτήσεις μιας κουλτούρας που θέτει την πυρηνική οικογένεια και το μονογαμικό ζευγάρι ως τον κύριο δείκτη μιας καλής ζωής.

Σε αυτήν τη στιγμή, καλούμαστε να ξαναφανταστούμε τι θα μπορούσε να είναι η οικογένεια και να αποδεχτούμε τις δυνατότητες που έχουμε μπροστά μας όταν απελευθερωθούμε από τον πολιτισμό της μονογαμίας που επιβάλλεται από τον πατριαρχικό και τον καπιταλιστικό πολιτισμό.

Βασίζομαι σε μαύρα, queer και φεμινιστικά μοντέλα κοινότητας και συγγένειας για να καθορίσω πώς θα μεγαλώσω τα παιδιά μου και θα δημιουργήσω κοινότητα γύρω τους. Όπως γράφει η bell hooks στο βιβλίο της All About Love: New Visions, “Ο καπιταλισμός και η πατριαρχία μαζί, ως δομές κυριαρχίας, έχουν εργαστεί υπερωρίες για να υπονομεύσουν και να καταστρέψουν αυτήν τη μεγαλύτερη μονάδα της εκτεταμένης συγγένειας”. Η hooks εξηγεί ότι η αγάπη και η θεραπεία δεν μπορούν να υπάρξουν εκεί όπου υπάρχει κυριαρχία.

Αντί να συμμετέχω σε αυτά τα κυρίαρχα, περιοριστικά οικογενειακά μοντέλα, έχω επιλέξει ένα εκτεταμένο μοντέλο για τα παιδιά μου. Είμαι πολυσυντροφικό, δηλαδή αγαπώ πολλούς ανθρώπους ταυτόχρονα και δεν φυλάω την ερωτική αγάπη για έναν μόνο άνθρωπο. Ως λεσβία που είναι βαθιά ενσωματωμένη στα queer δίκτυα γύρω μου, επιμελούμαι επίσης ένα περιβάλλον όπου η “οικογένεια επιλογής”, αντί για  τους εξ αίματος συγγενείς,  παίζει πρωταρχικό ρόλο στην ανατροφή και καθοδήγηση των παιδιών μου. Αυτό σημαίνει ότι τα παιδιά μου έχουν μια εκτεταμένη κοινότητα ηλικιωμένων και γονεϊκών μορφών που επενδύουν στην καθοδήγηση, φροντίδα και ανάπτυξή τους, ακόμα και όταν η δική μου γονεϊκή ικανότητα είναι περιορισμένη.

Συχνά σκέφτομαι αυτόν τον αμήχανο χωρισμό με το αγόρι της εκκλησίας μου το 1999. Αναρωτιέμαι αν ήξερε ότι ήμουν μια από αυτές τις γυναίκες που θα κατέληγαν να πολεμήσουν ένα σύστημα που σαφώς ήθελε να επιβάλει, ακόμη και ως έφηβος. Αλλά ποτέ δεν αναρωτιέμαι αν η πυρηνική οικογένεια μας ωφελεί. Δεν το κάνει. Ωφελεί τον καπιταλισμό και μας έχει κάνει μόνο λιγότερο ασφαλή, λιγότερο προστατευμένα και λιγότερο αγαπημένα άτομα.

Είναι ώρα να την αφήσουμε πίσω.

*JENN M. JACKSON(They/them) : queer, ανδρόγυνo, μαύρη γυναίκα, abolitionist[2], εραστής όλων των Μαύρων και βοηθός καθηγητή στο Τμήμα Πολιτικής Επιστήμης του Πανεπιστημίου Syracuse. Το βιβλίο του «Black Women Taught Us and Policing Blackness» κυκλοφορεί το 2023.

Απόδοση στα ελληνικά: Νικόλας Σπιλάνης, Γιώργος Σίσυφος

ΠΗΓΗ: https://polyamorygr.wordpress.com/2023/04/21/01-44/

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

[1] Το Redlining είναι μια πρακτική που εισάγει διακρίσεις που καθιστούν κάποιες υπηρεσίες (οικονομικές και μη) απρόσιτες για τους κατοίκους ορισμένων περιοχών( στη συγκεκριμένη περίπτωση τα στεγαστικά δάνεια) με βάση τη φυλή ή την εθνικότητα

[2] Abolitionists στην Αμερική ονομάζονται τα άτομα και οι οργανώσεις που αγωνίζονται για την κατάργηση του υπάρχοντος συστήματος απονομής δικαιοσύνης και καταστολής (αστυνομία, φυλακές, κλπ.) και την αντικατάσταση του από κοινοτικές μορφές αποκαταστατικής και μεταμορφωτικής κοινοτικής δικαιοσύνης

  • positiv
  • No Comments

Κοινό Δελτίο Τύπου ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεων για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο «Ζούμε Αρμονικά Μαζί – Σπάμε τη Σιωπή»
Κοινό Δελτίο Τύπου ΛΟΑΤΚΙ+ οργανώσεων για το σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο «Ζούμε Αρμονικά Μαζί – Σπάμε τη Σιωπή» 2560 1707 positiv

Photo by Alexander Grey on Unsplash

Με το παρόν Δελτίο Τύπου, οι συνυπογράφουσες Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών καταθέτουμε τις επισημάνσεις μας σχετικά με το Σχέδιο νόμου του Υπουργείου Παιδείας και Θρησκευμάτων με τίτλο ««Ζούμε Αρμονικά Μαζί – Σπάμε τη Σιωπή»: Ρυθμίσεις για την πρόληψη και αντιμετώπιση της βίας και του εκφοβισμού στα σχολεία και άλλες διατάξεις», που ανέβηκε στην δημόσια διαβούλευση από τις 8 έως τις 20 Νοεμβρίου 2023.

Το συμπεριληπτικό και δημοκρατικό σχολείο δεν αποκλείει κανένα παιδί. Επομένως είναι απολύτως απαραίτητο να συμπεριληφθούν στις μορφές εκφοβισμού η προσβολή του φύλου/γένους, της ταυτότητας φύλου και των χαρακτηριστικών φύλου, καθώς και της έμφυλης έκφρασης.

Οι έρευνες δείχνουν ότι οι μαθήτριες και μαθητές που ανήκουν στη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα (με πιο ευάλωτα ανάμεσά τους, τα τρανς και ίντερσεξ παιδιά), τα παιδιά που θεωρούνται ΛΟΑΤΚΙ, αλλά και τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών, έχουν πολύ περισσότερες πιθανότητες να πέσουν θύματα σχολικού εκφοβισμού, σε σχέση με τις/τους μη ΛΟΑΤΚΙ συμμαθήτριες/συμμαθητές τους. Ο εκφοβισμός και η βία κατά των ΛΟΑΤΚΙ παιδιών έχουν καταδικαστεί από την Επιτροπή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Παιδιού, την Εκπαιδευτική Επιστημονική και Πολιτιστική Οργάνωση των Ηνωμένων Εθνών (UNESCO) και το Γραφείο του Ύπατου Αρμοστή των Ηνωμένων Εθνών για τα Δικαιώματα του Ανθρώπου, που έχουν καλέσει τις κυβερνήσεις να εντείνουν τη δράση τους για την αντιμετώπιση αυτής της επιβλαβούς κατάστασης.

Δυστυχώς, ακόμα μέχρι και σήμερα, ο εκφοβισμός λόγω φύλου ή σεξουαλικότητας (ομοφοβικός, αμφιφοβικός), λόγω ταυτότητας φύλου (τρανσφοβικός), λόγω έκφρασης φύλου και χαρακτηριστικών φύλου (ιντερφοβικός), είναι μορφές εκφοβισμού οι οποίες αποσιωπούνται. Δεν κατονομάζονται ούτε στο πλαίσιο του σχολείου αλλά ούτε και στις οδηγίες του Υπουργείου και των αρμόδιων φορέων, παρά το γεγονός ότι -όπως υποδεικνύουν και αποδεικνύουν τα διεθνή δεδομένα και οι έρευνες, σε παγκόσμιο, ευρωπαϊκό, αλλά και εθνικό επίπεδο- ο ομοφοβικός, αμφιφοβικός, τρανσφοβικός και ιντερφοβικός εκφοβισμός είναι η πιο συχνή μορφή εκφοβισμού και  έχει τεράστιο αντίκτυπο στα άτομα που τον δέχονται, στα άτομα που τον ασκούν, στις/στους παρατηρήτριες/ παρατηρητές και στο σχολείο στο οποίο λαμβάνει χώρα και έχει σοβαρές επιπτώσεις στην εκπαιδευτική διαδικασία.

Για την αντιμετώπισή του πρέπει να σταλούν κατευθυντήριες γραμμές στα σχολεία, όπου χρειάζεται να είναι ξεκάθαρα και ρητά διατυπωμένος ο σεβασμός των δικαιωμάτων των ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων και να υπάρχει ένα ξεκάθαρο πλαίσιο αναφοράς σχετικά με τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, όπως το Πλαίσιο Αναφοράς του Συμβουλίου της Ευρώπης για ένα Δημοκρατικό πολιτισμό.

Επίσης, είναι απαραίτητο να συμπεριλαμβάνονται εξαρχής, σε κάθε επιτροπή που ασχολείται με το ζήτημα του σχολικού εκφοβισμού, μέλη με εξειδικευμένη γνώση/εμπειρία σε ΛΟΑΤΚΙ+ θέματα, στην έμφυλη βία και τα ανθρώπινα δικαιώματα που αφορούν το φύλο, τα χαρακτηριστικά φύλου και τη σεξουαλικότητα. Παράλληλα, χρειάζεται σταθερή συνεργασία και υποστήριξη από Σχολικό Ψυχολόγο και άμεση επικοινωνία με κοντινές δομές ψυχοκοινωνικής υγείας και κοινωνικές υπηρεσίες.

Ο ομοφοβικός, αμφιφοβικός, τρανσφοβικός, ιντερφοβικός εκφοβισμός πρέπει να αντιμετωπιστεί συνολικά και ξεχωριστά, καθώς αποτελεί διάκριση και παραβιάζει την αρχή του ασφαλούς σχολείου για όλα τα παιδιά.

Σύμφωνα με όλα τα παραπάνω, στο Β’ Μέρος του Νομοσχεδίου και συγκεκριμένα στα:

    • Άρθρο 3: Κρίνεται απαραίτητη η προσθήκη μιας επιπλέον παραγράφου ως εξής:
      ε) Την αποστολή σε όλα τα σχολεία Α΄Βάθμιας και Β΄Βάθμιας εκπαίδευσης εγκυκλίου με ΚΑΤΕΥΘΥΝΤΗΡΙΕΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΣΥΜΠΕΡΙΛΗΨΗΣ των ΛΟΑΤΚΙ και ανάπηρων παιδιών, των παιδιών-προσφύγων και κάθε άλλης μειονοτικής ομάδας παιδιών που κινδυνεύει από διακρίσεις και εκφοβισμό.
    • Άρθρο 4 – Ορισμοί: Θεωρούμε απαραίτητο στην εννοιολογική αποσαφήνιση και τον ορισμό συμπεριφορών που συνιστούν μορφές ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού να συμπεριληφθούν η ταυτότητα φύλου, τα χαρακτηριστικά φύλου, η αναπηρία και η κατάσταση προσφυγιάς. Και αυτό διότι όπως προαναφέρεται, από την Ευρωπαϊκή έρευνα του 2020 (και άλλες εθνικές αναφορές και έρευνες), ήδη γνωρίζουμε ότι τα θύματα του σχολικού εκφοβισμού είναι κατα προτεραιότητα τα τρανς (διεμφυλικά), τα ίντερσεξ (διαφυλικά), τα ανάπηρα άτομα (είτε παιδιά, είτε εκπαιδευτικοί των παραπάνω κατηγοριών), τα παιδιά ομόφυλων ζευγαριών, καθώς και τα προσφυγόπουλα.
      Άρα η παράγραφος η θα πρέπει να συμπληρωθεί ως εξής:
      η) η προσβολή του φύλου/γένους, της ταυτότητας φύλου και των χαρακτηριστικών φύλου, της έμφυλης έκφρασης, της αναπηρίας, της νευρο-διαφορετικότητας, του σεξουαλικού προσανατολισμού, του θρησκεύματος, του είδους της οικογένειας, της ιθαγένειας και της εθνοτικής καταγωγής του ατόμου, είτε το άτομο ανήκει στον μαθητικό πληθυσμό είτε είναι μέλος του εκπαιδευτικού προσωπικού.
    • Άρθρο 5 – “Δράσεις” προτείνουμε:
      α) την προώθηση στο εκπαιδευτικό προσωπικό α’βάθμιας και β’βάθμιας εκπαίδευσης μιας εγκυκλίου με κατευθυντήριες οδηγίες συμπερίληψης,
      β) την εισαγωγή ως υποχρεωτικού του μαθήματος της Ολοκληρωμένης/Συμπεριληπτικής Σεξουαλικής Εκπαίδευσης στα πρότυπα του τεχνικού οδηγού της UNESCO,
      γ) τη λειτουργία του θεσμου της σχολικής διαμεσολάβησης και
      δ) την επικαιροποίηση του (πρότυπου) σχολικού κανονισμού ώστε να καταστεί συμπεριληπτικός για ΛΟΑΤΚΙ παιδιά και παιδιά ομόφυλων ζευγαριών, για νευρο-διαφορετικά και ανάπηρα παιδιά και προσφυγόπουλα.
    • Άρθρο 7 – “Υπεύθυνοι αποδέκτες αναφορών”: Για τους Αποδέκτες – υπεύθυνους υποδοχείς σε επίπεδο σχολικής μονάδας των αναφορών για τον σχολικό εκφοβισμό πρέπει να προστεθεί η υποχρεωτικότητα της σχετικής επιμόρφωσης για τα ΛΟΑΤΚΙ παιδιά, δηλ: Να είναι προηγουμένως κατάλληλα επιμορφωμένοι για τα είδη εκφοβισμού που υφίστανται τα ΛΟΑΤΚΙ παιδιά (ομο/αμφι/τρανς/ιντερ-φοβικός εκφοβισμός), καθώς υπάρχει μεγάλος κίνδυνος επανατραυματισμού των παιδιών αυτών κατά τη διαδικασία της εξέτασης των αναφορών τους. Ανάμεσα στους αποδέκτες να υπάρχει και εκπρόσωπος (μαθητής/μαθήτρια) της μαθητικής κοινότητας, επίσης μετά από επιμόρφωση στα ΛΟΑΤΚΙ ζητήματα.
    • Άρθρο 8 – “Αρμόδια όργανα εξέτασης αναφορών και περιστατικών ενδοσχολικής βίας και εκφοβισμού” θα πρέπει να τονιστεί ότι: Όλοι οι αποδέκτες των αναφορών σχολικού εκφοβισμού πρέπει να να είναι προηγουμένως επιμορφωμένοι και για τα είδη ομο/αμφι/τρανς/ιντερ-φοβικού εκφοβισμού, ώστε να αντιμετωπίζουν με ευαισθησία και σεβασμό τα ΛΟΑΤΚΙ παιδιά, που άλλωστε αποτελούν τα πρώτα θύματα του σχολικού εκφοβισμού, και άρα να τους παρέχουν ένα ασφαλές, ιδανικά ανώνυμο, υποστηρικτικό και συμπεριληπτικό πλαίσιο όπου θα μπορέσουν να καταγγείλουν τα συμβάντα χωρίς να φοβούνται για την ασφάλεια τους και για περαιτέρω σχολική βία , επανατραυματισμό, ή δευτερογενή θυματοποίηση.Συνυπογράφουν οι Οργανώσεις της Κοινωνίας των Πολιτών:
      • Οικογένειες Ουράνιο Τόξο
      • Intersex Greece – Ελληνική Κοινότητα Ίντερσεξ
      • Πολύχρωμο Σχολείο
      • Thessaloniki Pride
      • Proud Seniors Greece ομάδα υποστήριξης ΛΟΑΤΚΙ+ ατόμων 50 και άνω
      • Ομάδα ΛΟΑΤΚΙ+ Εργασιακής Υποστήριξης
      • Υπερήφανοι Γονείς
      • Colour Youth – Κοινότητα LGBTQ Νέων Αθήνας
      • Rainbow Seniors
      • Athens Pride
      • ΛΟΑΤ ΑμεΑ
Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ
  • positiv
  • No Comments

Εκδήλωση-συζήτηση: Πολυσυντροφικότητα και πολυφοβία
Εκδήλωση-συζήτηση: Πολυσυντροφικότητα και πολυφοβία 1920 1080 positiv
Οι πολυσυντροφικές και γενικότερα οι συναινετικά μη μονογαμικές σχέσεις κερδίζουν έδαφος τα τελευταία χρόνια σε πολλές χώρες του κόσμου.
Πώς λειτουργούν στην πράξη αυτές οι σχέσεις;
Πώς αντιμετωπίζουν τη ζήλια τα πολυσυντροφικά άτομα;
Ποια δικαιώματα έχουν κερδίσει και ποιες μορφές διακρίσεων αντιμετωπίζουν;
Αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα θα έχουν την ευκαιρία να συζητήσουν τα μέλη της Color Youth με μέλη της ομάδας «Ανοιχτές σχέσεις» αυτό το Σάββατο.
Πότε: Το Σάββατο 11/02 και ώρα 18:30
Πού: Στο χώρο της Color Youth, Σαχτούρη 3, Ψυρρή
Η Colour Youth είναι ένα μη κερδοσκοπικό σωματείο LGBTQI+ νέων της Αθήνας που μάχεται για έναν κόσμο χωρίς διακρίσεις.
Οι «Ανοιχτές σχέσεις» (https://www.facebook.com/anoixtes.sxeseis/, https://polysyntrofikotita.com) είναι η μοναδική συλλογικότητα πολυσυντροφικών στη χώρα μας. Λειτουργεί διαδικτυακά από το 2011, ενώ από το 2014 μέχρι σήμερα οργανώνει συναντήσεις και βιωματικά εργαστήρια. Επίσης, έχει συμμετάσχει στο Athens Pride και στο 1ο Pride Κρήτης, ενώ έχει κάνει και παρουσιάσεις σε ποικίλες εκδηλώσεις της ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητας.
Πληροφορίες προσβασιμότητας:
Κοντινότεροι σταθμοί μετρό και ηλεκτρικού: Θησείο στα 450 μ.
Μοναστηράκι στα 550μ.
Το πεζοδρόμιο έχει ράμπα, ο χώρος είναι προσβάσιμος (είσοδος), η τουαλέτα δεν είναι προσαρμοσμένη.
Διαστάσεις ασανσέρ: είσοδος 81 εκ. εσωτερικό 83 εκ.
Για εξατομικευμένη προσβασιμότητα και άλλες πληροφορίες επικοινωνήστε στο messenger της Colour Youth ή στο info@colouryouth.gr
________________
Polyamorous relationships and generally concensual non-monogamous relationships lately gain popularity in many countries of the world.
How do these relationships work?
How do polyamorous people deal with jealousy?
What rights have been earned and what types of discrimination do these relasionships face?
Those questions and many more will be discussed on Saturday with members of the group “Open relationships”.
When: Saturday 11/02 at 18:30
Where: Sachtouri 3, Psirri
Accessibility information:
Closest metro and train stations: Thisseio at 450 m.
Monastiraki at 550 m.
The pavement outside has a ramp and the space is accessible (entrance). WC not accessible for wheelchair users.
Lift size: 81cm entrance opening, 83cm on the inside.
For custom accessibility and other info contact us on Colour Youth’s messenger or at info@colouryouth.gr
Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ
  • 1
  • 2
Enter your
text here