κινηματογράφος

Δευτέρα 4/3, 19:00 εκδήλωση -προβολή του ντοκιμαντέρ: “The village of lovers”

Δευτέρα 4/3, 19:00 εκδήλωση -προβολή του ντοκιμαντέρ: “The village of lovers” 1024 577 positiv
Το κοινοτικό φόρουμ και το Polyamorygr σας προσκαλούν στην εκδήλωση -προβολή του ντοκιμαντέρ για την οικοκοινότητα της Tamera στην Πορτογαλία “The village of lovers”
Δευτέρα 4/3, 19:00 στο στέκι Π Καμπούρογλου 44 και Σαμαρά Κάτω Πατήσια.
Είσοδος με ελεύθερη συνεισφορά. Όλα τα έσοδα θα δοθούν στην κοινότητα της Tamera
Θα ακολουθήσει συζήτηση για τον κοινοτισμό σήμερα.
Υπόθεση:
Στην ύπαιθρο της Νότιας Πορτογαλίας βρίσκεται ο θεραπευτικός βιότοπος της Tamera, ένα από τα πιο ριζοσπαστικά κοινωνικά πειράματα της Γης. Η Tamera ξεκίνησε στα ουτοπικά κινήματα της ελεύθερης αγάπης των δεκαετιών του 1960 και του 70 και σύντομα συνειδητοποίησε ότι η απαραίτητη κοινωνική αλλαγή έπρεπε να είναι πιο βαθιά από τις αντιδράσεις στο κυρίαρχο σύστημα. Η Tamera συνειδητοποίησε ότι στον πυρήνα της, η αναγέννηση της εμπιστοσύνης – ειδικά στους πιο οικείους τομείς της ανθρώπινης ζωής – ήταν το κλειδί που έλειπε για τη μακροχρόνια πολιτιστική και πολιτική αλλαγή. Τώρα, πάνω από 40 χρόνια μετά, σε μια εποχή αχαλίνωτου κλιματικού χάους, τον απόηχο μιας παγκόσμιας πανδημίας και εν μέσω μιας αυξανόμενης πολιτικής αναταραχής – όπου η επιβίωση της ανθρωπότητας στον 22ο αιώνα γίνεται όλο και πιο αβέβαιη – η έρευνα της Tamera προσπαθεί να προσφέρει ένα αναγεννητικό μοντέλο για μια μετα- καπιταλιστική κοινωνία, ριζωμένη σε ένα σχέδιο για μια ζωή βασισμένη στην εμπιστοσύνη.
Tamera: μια ριζοσπαστική σκόπιμη κοινότητα 40 χρόνια στα σκαριά, της οποίας η έρευνα μπορεί να προσφέρει τα κλειδιά για την επιβίωση της ανθρωπότητας.

Oι περισσότερες ουτοπικές κοινότητες αποτυγχάνουν λόγω των άλυτων σκιών γύρω από την αγάπη, το σεξ, το χρήμα και την εξουσία. Η Tamera αναγνώρισε την ανάγκη ανάπτυξης ενός ολιστικού μοντέλου που θα επικεντρώνει την αναγέννηση της εμπιστοσύνης ως τον βασικό στόχο. Αυτή η ταινία είναι μια οικεία εξερεύνηση των γνώσεών τους και ένα γράμμα αγάπης που σκοπό έχει να πυροδοτήσει μια επανάσταση της καρδιάς

Γυρισμένο για πέντε χρόνια με συμμετοχική παρατήρηση, το ΧΩΡΙΟ ΤΩΝ ΕΡΑΣΤΩΝ αποκαλύπτει την οπτική της Ταμέρα για πρώτη φορά σε αυτή την κρίσιμη στιγμή του ανθρώπινου πεπρωμένου.

THE VILLAGE OF LOVERS (Ian MacKenzie, John Wolfstone & Julia Maryanska 2023 / 79 mins ) με αγγλικούς υπότιτλους
Για περισσότερες πληροφορίες: https://thevillageoflovers.com/
Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

«Ναι, το Matrix ήταν μια τρανς αλληγορία» | Η Λίλι Γουατσόφσκι μιλά για την τρανς ορατότητα και το νέο πρότζεκτ ως μέντορας νέων τρανς καλλιτεχνών.

«Ναι, το Matrix ήταν μια τρανς αλληγορία» | Η Λίλι Γουατσόφσκι μιλά για την τρανς ορατότητα και το νέο πρότζεκτ ως μέντορας νέων τρανς καλλιτεχνών. 1200 630 positiv

Σε μια σπάνια συνέντευξή της, η Λίλι Γουατσόφσκι μιλά για την τρανς ορατότητα μέσα από την τριλογία του «Matrix», αλλά και για το νέο της πρότζεκτ ως μέντορας νεαρών τρανς ατόμων.

«Ναι, το Matrix ήταν μια τρανς αλληγορία» | Η Λίλι Γουατσόφσκι μιλά για την τρανς ορατότητα και το νέο πρότζεκτ ως μέντορας νέων τρανς καλλιτεχνών.

 

Τα τελευταία 25 χρόνια λίγοι δημιουργοί της κινηματογραφικής βιομηχανίας επαναστάτησαν δημιουργικά στις νεοφιλελεύθερες ευαισθησίες του Χόλιγουντ, όσο οι αδελφές Γουατσόφσκι.

Με κορυφαίο κοινό δημιούργημά τους την αρχική τριλογία του Matrix, κυρίως για την αλληγορική γλώσσα με την οποία μίλησαν για την τρανς κουλτούρα και ζωή, και με ταινίες όπως το έντονα αντιφασιστικό θρίλερ V for Vendetta, αλλά και η καλειδοσκοπικά queer σειρά Sense8, οι δυο τους έθεσαν προς συζήτηση δύσκολα θέματα, από εκείνα που το Χόλιγουντ πάντα αντιμετώπιζε με αμφιθυμία, αν όχι με δυσφορία, σε μια εποχή πολύ περισσότερο φοβική για θέματα φύλου και δικαιωμάτων.

Ειδικά, η Λίλι έχει επίσης γράψει, σκηνοθετήσει και κάνει παραγωγή σε δύο σεζόν του Work in Progress, ενός καυστικού και ξεκαρδιστικού πορτρέτου μιας αυτοπροσδιοριζόμενης χοντρής λεσβίας που προσπαθεί να ξεπεράσει την κατάθλιψη, την απομόνωση και πολλά άλλα.

Τόσο η ίδια, όσο και η αδελφή της, μιλά σπάνια, ωστόσο όταν αποφασίζει να το κάνει, δίνει ξεκάθαρες απαντήσεις: για το αν στ’ αλήθεια το Matrix ήταν μία αλληγορική αφήγηση των ζωών τους πριν από τη φυλομετάβαση, για τον λεκέ της θητείας του Τραμπ στην αμερικανική ζωή, αλλά και για το έργο της ως μέντορα στον μη κερδοσκοπικό οργανισμό «QUEER | ART» που στόχο έχει να βοηθήσει τρανς άτομα να εξελιχθούν και να αντιμετωπίσουν την εχθρική πολιτική απέναντι στη ζωή και τα δικαιώματά τους.

Λίλι Γουατσόφσκι: «Ναι, το Matrix ήταν πάντα μία ιστορία trans» | FLIX

Σε μια σπάνια συνέντευξή της η Γουατσόφσκι μίλησε για την επαναστατική υπόσχεση της queer καθοδήγησης, την πλήρη ιστορία πίσω από το Matrix και το μέλλον που οραματίζεται στο Χόλιγουντ ως «μπροστάρισσα» μίας παράξενης μάχης για το σώμα και το φύλο.

Στη συγκεκριμένη συνέντευξη στο Them, όταν η Γουατσόφσκι ερωτάται για το αν τελικά το Matrix ήταν μία τρανς αλληγορία, για πρώτη φορά δίνει μία κατηγορηματική απάντηση, κυρίως για να λήξει την παραφιλολογία που όλα αυτά τα χρόνια έχει αναπτυχθεί γύρω από την τριλογία.

«Ναι, με όλες τις αποφάσεις που πήραμε γι’ αυτή την ταινία, όλη αυτή η συζήτηση σκέπαζε τα πάντα. Έτσι, όταν κοιτάζω πίσω στον τρόπο που επιλέξαμε αυτούς τους δύο ρόλους (του Νίο και της Σουίτς, που υπό άλλες συνθήκες θα ήταν άνδρας στην πραγματική ζωή και γυναίκα στο Μάτριξ), βλέπω πόσο προφανές είναι ότι από πολλές απόψεις πρόκειται για τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος».

«Δεν ήταν συνειδητές αποφάσεις» συνεχίζει, «περισσότερο βρίσκαμε τον δρόμο μας ενστικτωδώς ως δύο τρανς γυναίκες που κρύβονταν απ’ όλους και όλα. Οπότε όλα αυτά τα πράγματα για τα οποία βουίζει ο τόπος είναι απολύτως έγκυρα. Όταν οι άνθρωποι λένε, “ω, είναι μια τρανς αλληγορία”, είναι σαν να τους λέμε “ναι… είναι, αλλά εμείς δεν είπαμε ‘έι, ας γράψουμε μια τρανς αλληγορία’”. Δεν ξεκίνησε έτσι. Γράψαμε μια ταινία δράσης και μετά βάλαμε το τρανς στοιχείο παντού!», εξηγεί η Γουατσόφσκι.

8 ταινίες των αδελφών Λάνα και Λίλι Γουατσόφσκι που πρέπει να δεις

Η ίδια έχει μία αναπάντεχη απάντηση, όταν τη ρωτούν γιατί τελικά αποφάσισε να γίνει μέντορας για τρανς νέους.

«Η άμεση σκέψη και απάντησή μου σ’ αυτή την πρόταση είναι ότι νομίζω ότι το queerness αντιστέκεται στην αυτοκρατορία. Με την ίδια μου την ύπαρξη, με το τρανς σώμα μου, αντιστέκομαι στην αυτοκρατορία. Είναι ένας άλλο τρόπος να δούμε αυτό που συμβαίνει με τον καπιταλισμό, μια αυτοκρατορία που θέλει νικητές και ηττημένους. Απαιτεί ανταγωνισμό αυτό το σύστημα διοίκησης. Η καθοδήγηση που κάνουμε στην οργάνωση αφοπλίζει την αυτοκρατορία και τον καπιταλισμό φέρνοντάς μας κοντά ως μέρος του ίδιου κοινωνικού ιστού», λέει χαρακτηριστικά και συνεχίζει:

«Ως τρανς άνθρωποι, είμαστε χτίστες του κόσμου. Είμαστε σε θέση να οραματιστούμε ένα μέλλον που ακόμη δεν υπάρχει. Και έτσι έμαθα να ζητάω περισσότερα, να θέλω να μάθω περισσότερο τις ιστορίες άλλων ανθρώπων, ιδιαίτερα τις queer ιστορίες τους».

Η Γουατσόφσκι τοποθετείται ιδιαίτερα σκληρά και για την αντι-τρανς πολιτική και νομοθεσία που επιτίθεται στα τρανς άτομα στις ΗΠΑ και εξηγεί γιατί αποφάσισε να κινητοποιηθεί εναντίον αυτής της πολιτικής που δείχνει να επεκτείνεται σε όλη τη ΛΟΑΤΚΙ+ κοινότητα.

Lilly Wachowski on Queer Mentorship, Trans Allegory, and Artistic Resistance | Them

«Είναι εντελώς εξουθενωτικό αυτό που συμβαίνει και μάλιστα με πολλούς τρόπους. Αλλά ένα πράγμα που μπορώ να κάνω ως δημιουργός που βρίσκεται σε αυτή τη βιομηχανία είναι να δίνω δουλειές σε queer και τρανς άτομα και σε μετανάστες μπροστά και πίσω από την κάμερα.

 

Μετά τη δεύτερη σεζόν του Work in Progress, είπα: “Αυτός είναι ο λόγος για να μείνω εδώ”. Η χαρά που παίρνουν αυτοί οι άνθρωποι από το να είναι ο αληθινός καλλιτεχνικός τους εαυτός, αυτό είναι η επανάσταση. Πρέπει να κάνω ό,τι περνάει από το χέρι μου για να φέρω τις φωνές τους στο προσκήνιο. Γιατί όταν σκέφτομαι τι συμβαίνει σε αυτή τη βιομηχανία αυτή τη στιγμή, μιλάμε για το ακριβώς αντίθετο.

Τα στούντιο έχουν μετατραπεί σε αυτούς τους απορροφητήρες πλούτου που απλά απορροφούν χρήματα, σε αυτούς τους νεκρούς αστέρες του καπιταλισμού που βρίσκονται από πάνω μας σε αυτούς τους υπερ-ομίλους. Η τελική γραμμή ήταν πάντα παρούσα, αλλά τώρα έχει γίνει το βασικό προϊόν. Αυτός είναι ο λόγος που οι σειρές μπαίνουν στο ράφι.

Ταυτόχρονα, προσπαθούν να μας βγάλουν νομοθετικά από τον δημόσιο χώρο – να μας εξαφανίσουν. Αυτές οι δύο δυνάμεις που δουλεύουν μαζί είναι απίστευτα τρομακτικές. Αλλά ως τρανς άτομο, είμαι η ζωντανή ενσάρκωση της αλλαγής και της ελπίδας. Και έτσι το μόνο που μπορώ να κάνω είναι να συνεχίσω τη δουλειά μου, να συνεχίσω να κάνω την τέχνη μου, προσφέροντας έργο και ελπίδα».

Η Λίλι Γουατσόφσκι σε παλαιότερη συνέντευξή της.

– Από τη lifo

ΠΗΓΗ: https://t-zine.gr/matrixasatransallegory/

Join the sexolution: Για συμμετοχή στο sexpositive.gr κάνε κλικ εδώ

 

Υπάρχει και καλό πορνό; Ή γιατί πήγα τσιλιαδόρος σε τσόντα

Υπάρχει και καλό πορνό; Ή γιατί πήγα τσιλιαδόρος σε τσόντα 2560 1707 positiv

Photo by Avel Chuklanov on Unsplash

Γιώργος Σίσυφος

Στη σημερινή κοινωνία οι ταινίες πορνό συνήθως δείχνουν μια τελείως διαστρεβλωμένη εικόνα της σεξουαλικότητας. Τα σώματα είναι πολύ διαφορετικά από το μέσο όρο, τα λεγόμενα «προκαταρκτικά» συνήθως είναι ελάχιστα ή ανύπαρκτα, οι γυναίκες προορισμένες μόνο για την ανδρική απόλαυση συνήθως χωρίς καν να συναινούν, η γυναικεία ευχαρίστηση αποκλειστικά αποτέλεσμα της διείσδυσης. Ακόμα και οι λεσβιακές εικόνες είναι μεσολαβημένες μέσα από την ανδρική ματιά. Οι συνθήκες εργασίας επίσης σύμφωνα με πολλές μαρτυρίες είναι άθλιες. Δεδομένου ότι αυτές οι ταινίες λειτουργούν άτυπα ως ένα είδος σεξουαλικής διαπαιδαγώγησης των νέων μπορούμε να καταλάβουμε τι σημαίνει αυτό για τη σεξουαλική μας ζωή, τις προσδοκίες, την αντίληψη της συναίνεσης, κλπ.

Υπάρχουν όμως και πορνό ταινίες που γίνονται με πιο d.i.y όρους δεν εστιάζουν στην ικανοποίηση της ανδρικής ετεροφυλόφιλης ματιάς και μόνο και δεν αποτελούν προϊόν άγριας εκμετάλλευσης όσων δουλεύουν σε αυτές. Νομίζω ότι ακόμα και αν η θέαση πορνό δεν περιλαμβάνεται στις απολαύσεις σου (και η αλήθεια είναι ότι σπάνια θα έβλεπα πορνό για απόλαυση) το να υπάρχουν τέτοιες ταινίες, να αυξάνονται και να διαδίδονται είναι αναμφίβολα θετικό. Είναι πρώτα από όλα κάτι απολαυστικό για τα υποκείμενα που συμμετέχουν, είναι δεύτερον απολαυστικό για τα άτομα που τις βλέπουν και τρίτο είναι τμήμα μιας κουλτούρας για τη σεξουαλικότητα που βασίζεται στη συναίνεση, την αποδοχή και τη φροντίδα. Έχει δηλαδή και ένα (εκ)παιδευτικό χαρακτήρα για το κοινό. Τέτοιες ταινίες συμβάλλουν στη δημιουργία μιας άλλης νοοτροπίας για το σεξ, τα φύλα, τις ερωτικές προτιμήσεις, την αποδοχή εναλλακτικών σεξουαλικών και σχεσιακών προσανατολισμών, κλπ. Και το κάνουν με ένα τρόπο που αν μη τι άλλο δεν είναι βαρετός!

Έτσι όταν ένα non binary (μη δυαδικό) άτομο που ήξερα χρόνια μου ζήτησε να βοηθήσω σε εξωτερικά γυρίσματα μιας τέτοιας ταινίας το δέχθηκα χωρίς δεύτερη σκέψη. Είχα να κάνω μια πολύ βαρετή αλλά απαραίτητη δουλειά. Να φυλάω την «είσοδο» ενός εγκαταλελειμμένου γηπέδου για να μην μπει κάποιο άσχετο άτομο και διακόψει τα γυρίσματα. Έχοντας ασχοληθεί ερασιτεχνικά με την παραγωγή ταινιών στο παρελθόν γνώριζα τι σημαίνει  η συγκεκριμένη θέση και πήγα προετοιμασμένος με υπομονή, νερό, βιβλίο και ασκήσεις διαλογισμού.  Πέρα από διάφορα αστεία ευτράπελα όλα κίνησαν μια χαρά και εγώ πήρα ως ευχαριστώ  ένα χειροποίητο λιπαντικό που σκοπεύω να δοκιμάσω σύντομα.  Η μεγαλύτερη ικανοποίηση όμως ήταν η αίσθηση ότι συμβάλω σε μια κοινότητα που μέρα με τη μέρα μεταμορφώνει αυτόν τον κόσμο προς μια κατεύθυνση πιο όμορφη, πιο ανεκτική και πιο αγαπησιάρικη. Και απολαμβάνει και τη διαδρομή!